Lamentations 5
1 Remember, O Lord, what has happened to us: behold, and look on our reproach.
Ya Rəbb, başımıza gələni yada sal Gör bu xəcalətimizi, buna nəzər sal.
2 Our inheritance has been turned away to aliens, our houses to strangers:
İrs torpağımız yadellilərin əlinə keçib, Evlərimiz əcnəbilərə verilib.
3 we are become orphans, we have no father, our mothers are as widows.
Atalarımız öldü, yetim qaldıq, Analarımız dul qaldı.
4 We have drunk our water for money; our wood is sold to us [for a burden] on our neck:
Suyumuzu pulla alıb içirik, Pulla odun almağa məcburuq.
5 we have been persecuted, we have laboured, we have had no rest.
Bizi qovub başımızdan basırlar, Yorulmuşuq, bizi rahat qoymurlar.
6 Egypt gave the hand [to us], Assur to their own satisfaction.
Doyunca çörək yemək üçün Misirə, Aşşura əl açmışıq.
7 Our fathers sinned, [and] are not: we have borne their iniquities.
Ata-babalarımız günah işlədərək keçib-getdi, Təqsirlərinin cəzası üstümüzə yükləndi.
8 Servants have ruled over us: there is none to ransom [us] out of their hand.
Qullar bizə hökmran olub, Bizi onların əlindən qurtaran yoxdur.
9 We shall bring in our bread with [danger of] our lives, because of the sword of the wilderness.
Çöldəki qılınca görə, Canımız bahasına çörək qazanırıq.
10 Our skin is blackened like an oven; they are convulsed, because of the storms of famine.
Aclıq bizi yandırıb-yaxdığına görə Dərimiz qaralıb, kürəyə bənzəyir.
11 They humbled the women in Sion, the virgins in the cities of Juda.
Sionda qadınlar, Yəhuda şəhərlərindəki bakirə qızlar zorlanır.
12 Princes were hanged up by their hands: the elders were not honoured.
Başçılar əllərindən asılıb, Ağsaqqallar hörmətdən düşüb.
13 The chosen men lifted up [the voice in] weeping, and the youths fainted under the wood.
Məcburiyyət qarşısında cavanlar əl dəyirmanını çəkir, Oğlanlar odun yükləri altında səndələyir.
14 And the elders ceased from the gate, the chosen men ceased from their music.
Şəhər darvazasında ağsaqqallar oturmur, Gənclər çalğı alətlərində çalmır.
15 The joy of our heart has ceased; our dance is turned into mourning.
Ürəyimizdən şadlıq çəkilib, Oyunlarımız yasa çevrilib.
16 The crown has fallen [from] our head: yes, woe to us! for we have sinned.
Başımızın tacı düşüb, Vay halımıza! Çünki günah işlətmişik.
17 For this has grief come; our heart is sorrowful: for this our eyes are darkened.
Buna görə ürəklərimiz çəkilib, Gözlərimiz qaralıb,
18 Over the mountain of Sion, because it is made desolate, foxes have walked therein.
Çünki Sion dağı viran qalıb, Üstündə tülkülər gəzib-dolaşır.
19 But you, O Lord, shall dwell for ever; your throne [shall endure] to generation and generation.
Sən isə, ya Rəbb, əbədi hökmransan, Nəsildən-nəslə qədər taxtında oturacaqsan.
20 Therefore will you utterly forget us, and abandon us a long time?
Uzun zamandan bəri niyə bizi bu qədər tərk etmisən? Niyə bizi bu qədər uzun müddətə tərk etmisən?
21 Turn us, O Lord, to you, and we shall be turned; and renew our days as before.
Ya Rəbb, bizi Özünə qaytar, Təzədən əvvəlki günlərimizə qayıdaq!
22 For you have indeed rejected us; you have been very angry against us.
Yoxsa hüzurundan bizi tamamilə atmısan, Bizə qarşı hədsiz qəzəblənmisən?
