Job 9

1 Then Job answered and said,

۱ پس ایوب در جواب گفت:

2 I know of a truth that it is so: for how shall a mortal man be just before the Lord?

۲ «یقین می‌دانم که چنین است. لیکن انسان نزد خدا چگونه عادل شمرده شود؟

3 For if he would enter into judgement with him, [God] would not listen to him, so that he should answer to one of his charges of a thousand.

۳ اگر بخواهد با وی منازعه نماید، یکی از هزار او را جواب نخواهد داد.

4 For he is wise in mind, and mighty, and great: who has hardened himself against him and endured?

۴ اودر ذهن حکیم و در قوت تواناست. کیست که با اومقاومت کرده و کامیاب شده باشد؟

5 Who wears out the mountains, and [men] know it not: who overturns them in anger.

۵ آنکه کوههارا منتقل می‌سازد و نمی فهمند، و در غضب خویش آنها را واژگون می‌گرداند،

6 Who shakes the [earth] under heaven from its foundations, and its pillars totter.

۶ که زمین را ازمکانش می‌جنباند، و ستونهایش متزلزل می‌شود.

7 Who commands the sun, and it rises not; and he seals up the stars.

۷ که آفتاب را امر می‌فرماید و طلوع نمی کند وستارگان را مختوم می‌سازد.

8 Who alone has stretched out the heavens, and walks on the sea as on firm ground.

۸ که به تنهایی، آسمانها را پهن می‌کند و بر موجهای دریامی خرامد.

9 Who makes Pleias, and Hesperus, and Arcturus, and the chambers of the south.

۹ که دب اکبر و جبار و ثریا را آفرید، و برجهای جنوب را

10 Who does great and unsearchable things; glorious also and excellent things, innumerable.

۱۰ که کارهای عظیم بی‌قیاس را می‌کند و کارهای عجیب بی‌شمار را.

11 If ever he should go beyond me, I shall not see him: if he should pass by me, neither thus have I known [it].

۱۱ اینک از من می‌گذرد و او را نمی بینم، و عبور می‌کند واو را احساس نمی نمایم.

12 If he would take away, who shall turn him back? or who shall say to him, What have you done?

۱۲ اینک او می‌رباید وکیست که او را منع نماید؟ و کیست که به او تواندگفت: چه می‌کنی؟

13 For [if] he has turned away [his] anger, the whales under heaven have stooped under him.

۱۳ خدا خشم خود را بازنمی دارد و مددکاران رحب زیر او خم می‌شوند.

14 Oh then that he would listen to me, or judge my cause.

۱۴ «پس به طریق اولی، من کیستم که او راجواب دهم و سخنان خود را بگزینم تا با اومباحثه نمایم؟

15 For though I be righteous, he will not listen to me: I will entreat his judgement.

۱۵ که اگر عادل می‌بودم، او راجواب نمی دادم، بلکه نزد داور خود استغاثه می‌نمودم.

16 And if I should call and he should not listen, I can’t believe that he has listened to my voice.

۱۶ اگر او را می‌خواندم و مرا جواب می‌داد، باور نمی کردم که آواز مرا شنیده است.

17 Let him not crush me with a dark storm: but he has made by bruises many without cause.

۱۷ زیرا که مرا به تندبادی خرد می‌کند و بی‌سبب، زخمهای مرا بسیار می‌سازد.

18 For he suffers me not to take breath, but he has filled me with bitterness.

۱۸ مرا نمی گذارد که نفس بکشم، بلکه مرا به تلخیها پر می‌کند.

19 For indeed he is strong in power: who then shall resist his judgement?

۱۹ اگردرباره قوت سخن گوییم، اینک او قادر است؛ واگر درباره انصاف، کیست که وقت را برای من تعیین کند؟

20 For though I should seem righteous, my mouth will be profane: and though I should seem blameless, I shall be proved perverse.

۲۰ اگر عادل می‌بودم دهانم مرا مجرم می‌ساخت، و اگر کامل می‌بودم مرا فاسق می‌شمرد.

21 For even if I have sinned, I know it not [in] my soul: but my life is taken away.

۲۱ اگر کامل هستم، خویشتن رانمی شناسم، و جان خود را مکروه می‌دارم.

22 Therefore I said, Wrath slays the great and mighty man.

۲۲ این امر برای همه یکی است. بنابراین می‌گویم که اوصالح است و شریر را هلاک می‌سازد.

23 For the worthless die, but the righteous are laughed to scorn.

۲۳ اگرتازیانه ناگهان بکشد، به امتحان بی‌گناهان استهزامی کند.

24 For they are delivered into the hands of the unrighteous [man]: he covers the faces of the judges [of the earth]: but if it be not he, who is it?

۲۴ جهان به‌دست شریران داده شده است و روی حاکمانش را می‌پوشاند. پس اگر چنین نیست، کیست که می‌کند؟

25 But my life is swifter than a post: [my days] have fled away, and they knew it not.

۲۵ و روزهایم از پیک تیزرفتار تندروتر است، می‌گریزد و نیکویی رانمی بیند.

26 Or again, is there a trace of [their] path [left] by ships? or is there one of the flying eagle as it seeks [its] prey?

۲۶ مثل کشتیهای تیزرفتار می‌گریزد و مثل عقاب که بر شکار فرود آید.

27 And if I should say, I will forget to speak, I will bow down my face and groan;

۲۷ اگر فکر کنم که ناله خود را فراموش کنم و ترش رویی خود رادور کرده، گشاده رو شوم،

28 I quake in all my limbs, for I know that you will not leave me alone [as] innocent.

۲۸ از تمامی مشقتهای خود می‌ترسم و می‌دانم که مرا بی‌گناه نخواهی شمرد،

29 But since I am ungodly, why have I not died?

۲۹ چونکه ملزم خواهم شد. پس چرا بیجازحمت بکشم؟

30 For if I should wash myself with snow, and purge myself with pure hands,

۳۰ اگر خویشتن را به آب برف غسل دهم، و دستهای خود را به اشنان پاک کنم،

31 you had thoroughly plunged me in filth, and my garment had abhorred me.

۳۱ آنگاه مرا در لجن فرو می‌بری، و رختهایم مرامکروه می‌دارد.

32 For you are not man like me, with whom I could contend, that we might come together to judgement.

۳۲ زیرا که او مثل من انسان نیست که او را جواب بدهم و با هم به محاکمه بیاییم.

33 Would that [he] our mediator were [present], and a reprover, and one who should hear [the cause] between both.

۳۳ در میان ما حکمی نیست که بر هر دوی مادست بگذارد.

34 Let him remove [his] rod from me, and let not his fear terrify me:

۳۴ کاش که عصای خود را از من بردارد، و هیبت او مرا نترساند.

35 so shall I not be afraid, but I will speak: for I am not thus conscious [of guilt].

۳۵ آنگاه سخن می‌گفتم و از او نمی ترسیدم، لیکن من در خودچنین نیستم.