Job 32
1 And his three friends also ceased any longer to answer Job: for Job was righteous before them.
| ئیتر ئەو سێ پیاوە وازیان لە وەڵامدانەوەی ئەیوب هێنا، چونکە ئەو خۆی بە ڕاست دەزانی. |
2 Then Elius the son of Barachiel, the Buzite, of the kindred of Ram, of the country of Ausis, was angered: and he was very angry with Job, because he justified himself before the Lord.
| بەڵام ئەلیهوی کوڕی بەرەخێلی بووزی لە هۆزی ڕام لە ئەیوب تووڕە بوو. تووڕەیی جۆشا، چونکە ئەیوب خۆی بە بێتاوان دادەنا و گلەیی لە خودا دەکرد. |
3 And he was also very angry with [his] three friends, because they were not able to return answers to Job, yet set him down for an ungodly man.
| لە سێ هاوڕێکەشی تووڕە بوو، چونکە لەگەڵ ئەوەی نەیاندەتوانی بە هیچ شێوەیەک بەرپەرچی ئەیوب بدەنەوە، ئەیوبیان تاوانبار کرد. |
4 But Elius had forborne to give an answer to Job, because they were older than he.
| ئەلیهوش لەسەر ئەیوب ئارامی گرت، چونکە ئەوان لەو بە تەمەنتر بوون. |
5 And Elius saw that there was no answer in the mouth of the three men; and he was angered in his wrath.
| کاتێک ئەلیهو بینی هیچ وەڵامێک لە دەمی ئەو سێ پیاوەدا نییە، تووڕە بوو. |
6 And Elius the Buzite the son of Barachiel answered and said, I am younger in age, and you are elder, therefore I kept silence, fearing to declare to you my own knowledge.
| ئیتر ئەلیهوی کوڕی بەرەخێلی بووزی وەڵامی دایەوە: «من تەمەنم کەمە و ئێوەش پیرن؛ لەبەر ئەوە نەوێرام و ترسام بیروڕای خۆمتان پێ بڵێم. |
7 And I said, It is not time that speaks, though in many years [men] know wisdom:
| گوتم:”با تەمەن قسە بکات و با زۆری ساڵان دانایی ڕابگەیەنن.“ |
8 but there is a spirit in mortals; and the inspiration of the Almighty is that which teaches.
| بەڵام ڕۆحی مرۆڤ هەناسەی خودای هەرە بەتوانایە، ئەوە کە تێگەیشتن بە مرۆڤ دەبەخشێت. |
9 The long-lived are not wise [as such]; neither do the aged know judgement.
| تەنها ئەوانەی تەمەن درێژن دانا نین و تەنها پیران نین کە لە دادوەری تێدەگەن. |
10 Therefore I said, Hear me, and I will tell you what I know.
| «لەبەر ئەوە دەڵێم: گوێم لێ بگرن؛ منیش بیروڕای خۆم ڕادەگەیەنم. |
11 Listen to my words; for I will speak in your hearing, until you shall have tried [the matter] with words:
| ئەوەتا من ئارامم گرت لەسەر قسەکانتان، گوێم شل کرد بۆ بەهانەکانتان؛ هەتا قسەکانتان تاقی کردەوە |
12 and I shall understand as far as you; and, behold, there was no one of you that answered Job his words in argument,
| لێتان وردبوومەوە. بەڵام کەستان بەڵگەتان لە دژی بەهانەی ئەیوب نەهێنایەوە و وەڵامی بەهانەکانی ئەوتان نەدایەوە. |
13 lest you should say, We have found that we have added wisdom to the Lord.
| لەبەر ئەوە مەڵێن:”داناییمان دۆزییەوە؛ با خودا بەرپەرچی ئەیوب بداتەوە، نەک مرۆڤ.“ |
14 And you have commissioned a man to speak such words.
| ئەیوب قسەکانی ئاراستەی من نەکردووە و منیش بە قسەکانی ئێوە وەڵامی نادەمەوە. |
15 They were afraid, they answered no longer; they gave up their speaking.
| «واقیان وڕماوە و هیچ وەڵامیش نادەنەوە؛ قسەیان لێ داماڵرا. |
16 I waited, (for I had not spoken, ) because they stood still, they answered not.
| ئێستا کە بێدەنگن، ئایا دەبێت چاوەڕێ بکەم، کە لەوێ ڕادەوەستن بەبێ وەڵام؟ |
17 And Elius continued, and said, I will again speak,
| ئێستا منیش بەشی خۆم وەڵام دەدەمەوە؛ منیش بیروڕای خۆم ڕادەگەیەنم، |
18 for I am full of words, for the spirit of my belly destroys me.
| چونکە پڕم لە قسەکردن و ڕۆحی ناخم تەنگاوم دەکات؛ |
19 And my belly is as a skin of sweet wine, bound up [and] ready to burst; or as a brazier's labouring bellows.
| ئەوەتا ناخم وەک شەرابێکە سەرەکەی نەکرابێتەوە، وەک مەشکەیەکی نوێیە خەریکە بدڕێت. |
20 I will speak, that I may open my lips and relieve myself.
| قسە دەکەم با ئاهێکم بەبەردا بێتەوە؛ لێوەکانم دەکەمەوە و وەڵام دەدەمەوە. |
21 For truly I will not be awed because of man, nor indeed will I be confounded before a mortal.
| لایەنگری کەس ناکەم و مەرایی هیچ کەسێکیش ناکەم؛ |
22 For I know not how to respect persons: and if otherwise, even the moths would eat me.
| چونکە زمانلووسی نازانم جارێ دروستکەرەکەم نامبات. |
