Job 32
1 And his three friends also ceased any longer to answer Job: for Job was righteous before them.
Toen deze drie mannen het hadden opgegeven, Job te antwoorden, omdat hij zich in hun ogen gerechtvaardigd had,
2 Then Elius the son of Barachiel, the Buzite, of the kindred of Ram, of the country of Ausis, was angered: and he was very angry with Job, because he justified himself before the Lord.
ontbrandde de toorn van Elihoe den zoon van Barakel, den Boeziet, uit het geslacht van Ram. Tegen Job ontbrandde zijn toorn, omdat hij zich tegenover God in het gelijk had gesteld;
3 And he was also very angry with [his] three friends, because they were not able to return answers to Job, yet set him down for an ungodly man.
tegen zijn drie vrienden ontbrandde zijn toorn, omdat zij het juiste antwoord niet hadden gevonden, en daardoor God hadden beschuldigd.
4 But Elius had forborne to give an answer to Job, because they were older than he.
Zolang zij met Job spraken, had Elihoe gewacht, omdat zij ouder waren dan hij.
5 And Elius saw that there was no answer in the mouth of the three men; and he was angered in his wrath.
Maar nu Elihoe bemerkte, dat er uit de mond van de drie mannen geen antwoord meer kwam, ontbrandde zijn toorn.
6 And Elius the Buzite the son of Barachiel answered and said, I am younger in age, and you are elder, therefore I kept silence, fearing to declare to you my own knowledge.
En Elihoe, de zoon van Barakel, den Boeziet, nam het woord en sprak: Ik ben jong van dagen, En gij zijt bejaard; Daarom was ik beschroomd en bevreesd, U mijn mening te zeggen.
7 And I said, It is not time that speaks, though in many years [men] know wisdom:
Ik dacht: Laat de ouderdom spreken, De hoge leeftijd de wijsheid verkonden!
8 but there is a spirit in mortals; and the inspiration of the Almighty is that which teaches.
Maar het is Gods geest in den mens, De adem van den Almachtige, die hem inzicht verleent;
9 The long-lived are not wise [as such]; neither do the aged know judgement.
Het zijn dus niet de bejaarden, die wijs zijn, Niet de grijsaards, die weten wat recht is.
10 Therefore I said, Hear me, and I will tell you what I know.
Daarom zeg ik: Luistert naar mij; Ik zal u verkonden, wat ik weet.
11 Listen to my words; for I will speak in your hearing, until you shall have tried [the matter] with words:
Zie, ik heb gewacht op wat gij zoudt zeggen, En geluisterd naar uw betoog; Tot gij de juiste woorden zoudt vinden,
12 and I shall understand as far as you; and, behold, there was no one of you that answered Job his words in argument,
Heb ik u al mijn aandacht gewijd. Maar zie, niemand van u heeft Job weerlegd, Niemand zijn betoog beantwoord!
13 lest you should say, We have found that we have added wisdom to the Lord.
Zegt nu niet: We zijn op de wijsheid gestuit God, geen mens kan hem verslaan!
14 And you have commissioned a man to speak such words.
Tegen mij heeft hij nog geen bewijzen gebracht, En met de uwen weerleg ik hem niet.
15 They were afraid, they answered no longer; they gave up their speaking.
Zij zijn verslagen, weten niets meer te zeggen, De woorden laten hen in de steek.
16 I waited, (for I had not spoken, ) because they stood still, they answered not.
Ik heb gewacht, maar zij spreken niet, Ze staan daar, en hebben geen antwoord meer;
17 And Elius continued, and said, I will again speak,
Nu wil ik antwoorden op mijn beurt, Wil ik verkonden, wat ik weet!
18 for I am full of words, for the spirit of my belly destroys me.
Want ik ben geladen met woorden, En de geest in mijn binnenste prest mij er toe.
19 And my belly is as a skin of sweet wine, bound up [and] ready to burst; or as a brazier's labouring bellows.
Zie, mijn geest is als wijn, die niet kan gisten, En die nieuwe zakken doet bersten;
20 I will speak, that I may open my lips and relieve myself.
Ik moet spreken, om wat lucht te krijgen, Mijn lippen openen, en antwoord geven.
21 For truly I will not be awed because of man, nor indeed will I be confounded before a mortal.
Ik wil niemand naar de ogen zien, En niemand vleien, wie het ook is;
22 For I know not how to respect persons: and if otherwise, even the moths would eat me.
Want ik heb geen verstand van vleierij: Mijn Schepper rukte mij dan aanstonds weg!
