Job 29
1 And Job continued and said in his parable,
Mipadayon sa pagsulti si Job ug miingon,
2 Oh that I were as in months past, wherein God preserved me!
“O, unta anaa ako sa mga nilabay nga mga bulan sa dihang giamuma pa ako sa Dios,
3 As when his lamp shone over my head; when by his light I walked through darkness.
sa dihang ang iyang lampara misidlak sa akong ulohan, ug sa dihang naglakaw ako sa kangitngit pinaagi sa iyang kahayag.
4 [As] when I steadfastly pursued my ways, when God took care of my house.
O, unta anaa ako sa panahon nga ako hinog sa dihang ang pagpakighigala sa Dios anaa sa akong tolda,
5 When I was very fruitful, and my children were about me;
sa dihang ang Labawng Makagagahom uban pa kanako, ug ang akong mga anak naglibot pa kanako,
6 when my ways were moistened with butter, and the mountains flowed for me with milk.
sa dihang ginahugasan ug mantikilya ang akong dalan, ug ang bato nagbubo kanako ug mga tubod sa lana!
7 When I went forth early in the city, and the seat was placed for me in the streets.
Sa dihang migawas ako sa ganghaan sa siyudad, sa dihang milingkod ako dapit sa plasa sa siyudad,
8 The young men saw me, and hid themselves: and all the old men stood up.
ang mga batan-ong lalaki nakakita kanako ug mipadaplin gikan kanako sa pagtahod, ug ang mga hamtong nga mga tawo mibarog alang kanako.
9 And the great men ceased speaking, and laid their finger on their mouth.
Mihunong pagsulti ang mga prinsipe sa dihang miabot ako; ug gisampongan nila ang ilang mga baba pinaagi sa ilang mga kamot.
10 And they that heard [me] blessed me, and their tongue clave to their throat.
Ang mga tingog sa bantogang mga tawo daw hunghong, ug ang ilang dila nipilit sa ibabaw sa ilang alingagngag.
11 For the ear heard, and blessed me; and the eye saw me, and turned aside.
Human nila nadungog ang akong gisulti, gipanalanginan nila ako; human nila ako nakita, gitagaan nila ako ug pagsaksi ug giuyonan nila ako,
12 For I saved the poor out of the hand of the oppressor, and helped the fatherless who had no helper.
tungod kay giluwas ko ang mga tawong kabos nga nagpakitabang, ug kadtong mga walay amahan usab, nga wala gayo'y makatabang kaniya.
13 Let the blessing of the perishing one come upon me; yes, the mouth of the widow has blessed me.
Ang panalangin niadtong hapit na mamatay miabot kanako; ako ang hinungdan nganong nagkanta sa kalipay ang mga biyuda sa ilang kasingkasing.
14 Also I put on righteousness, and clothed myself with judgement like a mantle.
Gisul-ob ko ang pagkamatarong, ug gibisthan ako niini; ang akong katarong sama sa usa ka kupo ug purong sa ulo.
15 I was the eye of the blind, and the foot of the lame.
Ako ang mga mata sa mga buta nga tawo; ug ako ang tiil sa mga tawo nga bakol.
16 I was the father of the helpless; and I searched out the cause which I knew not.
Amahan ako sa mga tawo nga timawa; ug akong gisusi ang kaso sa uban bisan ug wala ko sila mailhi.
17 And I broke the jaw teeth of the unrighteous; I plucked the spoil out of the midst of their teeth.
Gibuak nako ang panga sa tawong dili matarong; gikuha nako ang biktima gikan sa iyang mga ngipon.
18 And I said, My age shall continue as the stem of a palm tree; I shall live a long while.
Unya miingon ako, 'Mamatay ako sa akong salag; ug padaghanon ko ang akong mga adlaw sama sa balas sa baybayon.
19 [My] root was spread out by the water, and the dew would lodge on my crop.
Ang akong ugat nagkatag sa katubigan, ug ang yamog sa tibuok gabii anaa sa akong mga sanga.
20 My glory was fresh in me, and by bow prospered in his hand.
Ang pagtahod kanako kanunay nga bag-o, ug ang akong kusog sama sa usa ka bag-ong pana sa akong kamot.
21 [Men] heard me, and gave heed, and they were silent at my counsel.
Naminaw ang mga tawo kanako; naghulat sila kanako; nagpabilin sila nga hilom aron sa pagpaminaw sa akong mga tambag.
22 At my word they spoke not again, and they were very gland whenever I spoke to them.
Sa dihang nahuman na ako sa pagpamulong; wala na silay ikasulti pa; ang akong mga pulong daw tubig nga gibubo diha kanila.
23 As the thirsty earth expecting the rain, so they [waited for] my speech.
Kanunay silang naghulat kanako sama nga naghulat sila sa ulan; ilang ginganga ug dako ang ilang baba aron sa pag-inom sa akong mga pulong, sama sa ilang ginabuhat kung mag-ulan.
24 Were I to laugh on them, they would not believe [it]; and the light of my face has not failed.
Mipahiyom ako kanila sa dihang wala sila magdahom niini; ug wala nila gisalikway ang kahayag sa akong panagway.
25 I chose out their way, and sat chief, and lived as a king in the midst of warriors, as one comforting mourners.
Ako ang nagpili sa ilang dalan ug milingkod ingon nga ilang pangulo; nagpuyo ako ingon nga hari sa iyang kasundalohan; sama sa usa ka maghuhupay sa mga nagbangotan sa lamay.
