Job 23
1 Then Job answered and said,
A odpowiadając Ijob rzekł:
2 Yes, I know that pleading is out of my reach; and his hand has been made heavy upon my groaning.
Czemuż jeszcze uporem zowiecie narzekanie moje, choć bieda moja cięższa jest niż wzdychanie moje?
3 Who would then know that I might find him, and come to an end [of the matter]?
Obym wiedział, gdziebym go mógł znaleść, szedłbym aż do stolicy jego.
4 And I would plead my own cause, and he would fill my mouth with arguments.
Przełożyłbym przed nim sprawę moję, a usta moje napełniłbym dowodami.
5 And I would know the remedies which he would speak to me, and I would perceive what he would tell me.
Dowiedziałbym się, jakoby mi odpowiedział, a zrozumiałbym, coby mi rzekł.
6 Though he should come on me in [his] great strength, then he would not threaten me;
Izaż się w wielkości siły swojej będzie spierał ze mną? Nie; i owszem sam mi doda siły.
7 for truth and reproof are from him; and he would bring forth my judgement to an end.
Tamby się człowiek szczery rozprawił z nim, i byłbym wolnym wiecznie od sędziego mego.
8 For if I shall go first, and exist no longer, still what do I know [concerning] the latter end?
Ale oto, pójdęli wprost, niemasz go; a jeźli nazad, nie dojdę go.
9 When he wrought on the left hand, then I observed [it] not: his right hand shall encompass me but I shall not see [it].
Pójdęli w lewo, choćby zatrudniony był, nie oglądam go; ukryłliby się w prawo, nie ujrzę go,
10 For he knows already my way; and he has tried me as gold.
Gdyż on zna drogę moję; a będzieli mię doświadczał, jako złoto wynijdę.
11 And I will go forth according to his commandments, for I have kept his ways; and I shall not turn aside from his commandments,
Śladu jego trzymała się noga moja; drogim jego przestrzegał, a nie zstępowałem z niej.
12 neither shall I transgress; but I have hid his words in my bosom.
Od przykazania ust jego nie odchylałem się; owszem, postanowiłem u siebie zachować słowa ust jego.
13 And if too he has thus judged, who is he that has contradicted, for he has both willed [a thing] and done it.
Jeźli on przy swem stanie, któż go odwróci? bo co dusza jego żąda, to uczyni:
Bo on wykona, co postanowił o mnie, a takowych przykładów dosyć jest u niego.
15 Therefore am I troubled at him; and when I was reproved, I thought of him. Therefore let me take good heed before him: I will consider, and be afraid of him.
Przetoż od oblicza jego strwożyłem się, a uważając to, lękam się go.
16 But the Lord has softened my heart, and the Almighty has troubled me.
Bóg zemdlił serce moje, a Wszechmocny zatrwożył mną.
17 For I knew not that darkness would come upon me, and thick darkness has covered [me] before my face.
Tak, żem mało nie zginął od ciemności; bo przed oblicznością moją nie zakrył zamroczenia.
