Job 20
1 Then Sophar the Minaean answered and said,
Андин Нааматлиқ Зофар җававән мундақ деди: —
2 I did not suppose that you would answer thus: neither do you understand more than I.
«Мени беарам қилған хияллар җавап беришкә үндәватиду, Чүнки қәлбим беарамлиқта өртәнмәктә.
3 I will hear my shameful reproach; and the spirit of my understanding answers me.
Мән маңа һақарәт кәлтүрүп, мени әйипләйдиған сөзләрни аңлидим, Шуңа мениң роһ-зеһним мени җавап беришкә қистиди.
4 Hast you [not] known these things of old, from the time that man was set upon the earth?
Сән шуни билмәмсәнки, Йәр йүзидә Адәм атимиз апиридә болғандин бери,
5 But the mirth of the ungodly is a signal downfall, and the joy of transgressors is destruction:
Рәзилләрниң ғалипә тәнтәниси қисқидур, Ипласларниң хошаллиғи бирдәмликтур.
6 although his gifts should go up to heaven, and his sacrifice reach the clouds.
Ундақ кишиниң шан-шәриви асманға йәткән болсиму, Беши булутларға тақашсиму,
7 For when he shall seem to be now established, then he shall utterly perish: and they that knew him shall say, Where is he?
Йәнила өзиниң поқидәк йоқап кетиду; Уни көргәнләр: «У нәдидур?» дәйду.
8 Like a dream that has fled away, he shall not be found; and he has fled like a vision of the night.
У чүштәк учуп кетиду, Қайта тапқили болмайду; Кечидики ғайипанә аламәттәк у һайдиветилиду.
9 The eye has looked upon him, but shall not [see him] again; and his place shall no longer perceive him.
Уни көргән көз иккинчи уни көрмәйду, Униң турған җайи уни қайта учратмайду.
10 Let [his] inferiors destroy his children, and let his hands kindle the fire of sorrow.
Униң оғуллири мискинләргә шәпқәт қилишқа мәҗбурлиниду; Шуниңдәк у һәтта өз қоли билән байлиқлирини қайтуруп бериду.
11 His bones have been filled with [vigour of] his youth, and it shall lie down with him in the dust.
Униң устиханлири яшлиқ мағдуриға толған болсиму, Бирақ [униң мағдури] униң билән биллә топа-чаңда йетип қалиду.
12 Though evil be sweet in his mouth, [though] he will hide it under his tongue;
Гәрчә рәзиллик униң ағзида татлиқ тетиған болсиму, У уни тил астиға йошурған болсиму,
13 though he will not spare it, and will not leave it, but will keep it in the midst of his throat:
У уни жутқуси кәлмәй меһрини үзәлмисиму, У уни ағзида қалдурсиму,
14 yet he shall not at all be able to help himself; the gall of an asp is in his belly.
Бирақ униң қарнидики тамиғи өзгирип, Кобра иланниң зәһәригә айлиниду.
15 [His] wealth unjustly collected shall be vomited up; a messenger [of wrath] shall drag him out of his house.
У байлиқларни жутуветиду, бирақ уларни яндуриду; Худа уларни ашқазинидин чиқириветиду.
16 And let him suck the poison of serpents, and let the serpent's tongue kill him.
У кобра иланниң зәһәрини шорайду, Чар иланниң нәштири уни өлтүриду.
17 Let him not see the milk of the pastures, nor the supplies of honey and butter.
У қайтидин ериқ-өстәңләргә һәвәс билән қаралмайду, Бал вә сериқ май билән ақидиған дәриялардин һозурлиналмайду.
18 He has laboured unprofitably and in vain, [for] wealth of which he shall not taste: [it is] as a lean thing, unfit for food, which he can’t swallow.
У еришкәнни жуталмай қайтуриду, Тиҗарәт қилған пайдисидин у һеч һозурлиналмайду.
19 For he has broken down the houses of many mighty men: and he has plundered an habitation, though he built [it] not.
Чүнки у мискинләрни езип, уларни ташливәткән; У өзи салмиған өйни егиливалған.
20 There is no security to his possessions; he shall not be saved by his desire.
У ачкөзлүктин әсла зерикмәйду, У арзулиған нәрсилиридин һеч қайсисини сақлап қалалмайду.
21 There is nothing remaining of his provisions; therefore his goods shall not flourish.
Униңға жутувалғидәк һеч нәрсә қалмайду, Шуңа униң баяшатлиғи мәңгүлүк болмайду.
22 But when he shall seem to be just satisfied, he shall be straitened; and all distress shall come upon him.
Униң тоққузи тәл болғанда, туюқсиз қисилчилиққа учрайду; Һәр бир езилгүчиниң қоли униңға қарши чиқиду.
23 If by any means he would fill his belly, let [God] send upon him the fury of wrath; let him bring a torrent of pains upon him.
У қосиғини тойғузиватқинида, Худа дәһшәтлик ғәзивини униңға чүшүриду; У ғизалиниватқанда [ғәзивини] униң үстигә яғдуриду.
24 And he shall by no means escape from the power of the sword; let the brazen bow wound him.
У төмүр қуралдин қечип қутулсиму, Бирақ мис оқя уни санҗийду.
25 And let the arrow pierce through his body; and let the stars be against his dwelling-place: let terrors come upon him.
Тәккән оқ кәйнидин тартип чиқиривелгинидә, Ялтирақ оқ учи өттин чиқиривелгинидә, Вәһимиләр уни басиду.
26 And let all darkness wait for him: a fire that burns not out shall consume him; and let a stranger plague his house.
Зулмәт қараңғулуқ униң байлиқлирини жутуветишкә тәйяр туриду, Инсан пүвлимигән от уни жутувалиду, Униң чедирида қелип қалғанлириниму жутуветиду.
27 And let the heaven reveal his iniquities, and the earth rise up against him.
Асманлар униң қәбиһлигини ашкарилайду; Йәр-зиминму униңға қарши қозғилиду.
28 Let destruction bring his house to an end; let a day of wrath come upon him.
Униң мал-дунияси елип кетилиду, [Худаниң] ғәзәплик күнидә кәлкүн улғийип өй-бисатини ғулитиду.
29 This is the portion of an ungodly man from the Lord, and the possession of his goods [appointed him] by the all-seeing [God].
Худаниң рәзил адәмгә бәлгүлигән несивиси мана шундақтур, Бу Худа униңға бекиткән мирастур».
