Job 19
1 Then Job answered and said,
Əyyub belə cavab verdi:
2 How long will you vex my soul, and destroy me with words? only know that the Lord has dealt with me thus.
«Nə vaxtadək məni üzəcəksiniz, Məni sözlə əzəcəksiniz,
3 You speak against me; you do not feel for me, but bear hard upon me.
On dəfədir ki, məni təhqir edirsiniz, Utanmadan mənə kəskin sözlər söyləyirsiniz.
4 Yes verily, I have erred in truth, (but the error abides with myself) in having spoken words which it was not right [to speak]; and my words err, and are unreasonable.
Həqiqətən, azıb yanlış yola düşmüşəmsə, Səhvim öz üstümdə qalır.
5 But alas! for you magnify yourselves against me, and insult me with reproach.
Özünüzü, həqiqətən, məndən üstün tutursunuz, Eybimi üzümə vurursunuz.
6 Know then that it is the Lord that has troubled [me], and has raised his bulwark against me.
Amma bilin ki, Allah mənə haqsızlıq etdi, Hər tərəfdən məni toruna saldı.
7 Behold, I laugh at reproach; I will not speak: [or] I will cry out, but [there is] nowhere judgement.
Budur, “Zorakılıqdır!” deyə bağırıram, Bir cavab verən yoxdur, Kömək üçün nalə çəkirəm, ədalət yoxdur.
8 I am fenced round about, and can by no means escape: he has set darkness before my face.
Keçə bilmirəm, yollarıma sədd çəkilib, Yollarımı qaranlığa salıb.
9 And he has stripped me of my glory, and has taken the crown from my head.
Şərəfimi əynimdən soyundurub, Başımdan tacı götürüb.
10 He has torn me around about, and I am gone: and he has cut off my hope like a tree.
O məni hər tərəfdən yıxdı, əldən gedirəm, Ümidimi ağac kimi kökündən qopartdı.
11 And he has dreadfully handled me in anger, and has counted me for an enemy.
Mənə qarşı qəzəbi od tutub yandı, Məni Özünə düşmən saydı.
12 His troops also came upon me with one accord, liars in wait compassed my ways.
Orduları üstümə gəlir, Mənə qarşı torpaq qalağı düzəldir, Çadırımın ətrafında ordugah qurur.
13 My brethren have stood aloof from me; they have recognised strangers [rather] than me: and my friends have become pitiless.
Qardaşlarımı məndən uzaqlaşdırdı, Tanışlarım mənə yad oldu.
14 My nearest of kin have not acknowledged me, and they that knew my name, have forgotten me.
Qohumlarım məni tərk eləyib, Yaxın dostlarım məni unudub.
15 [As for] my household, and my maidservants, I was a stranger before them.
Evimin sakinləri və kənizlər Məni özgə sayır, Onların gözündə yad olmuşam.
16 I called my servant, and he listened not; and my mouth entreated [him].
Qulumu çağırıram, Ağız açıb yalvarsam belə, cavab almıram.
17 And I implored my wife, and earnestly entreated the sons of my concubines.
Nəfəsimdən arvadımın da zəhləsi gedir, Qardaşlarım məndən iyrənir.
18 But they rejected me for ever; whenever I rise up, they speak against me.
Mənə hətta kiçik uşaqlar xor baxır, Ayağa duranda məni ələ salırlar.
19 They that saw me abhorred me: the very persons whom I had loved, rose up against me.
Bütün səmimi dostlarım belə, məndən ikrah edir, Əzizlərim belə, əleyhimə çıxır.
20 My flesh is corrupt under my skin, and my bones are held in [my] teeth.
Bir dəri, bir sümük qalmışam, Ölüm kandarına çatmışam.
21 Pity me, pity me, O friends; for it is the hand of the Lord that has touched me.
Aman, ey dostlarım, aman, Allahın əli məni vurdu!
22 Therefore do you persecute me as also the Lord [does], and are not satisfied with my flesh?
Niyə məni Allah kimi qovursunuz? Niyə mənim ətimdən doymursunuz?
23 For oh that my words were written, and that they were recorded in a book forever,
Kaş ki sözlərim yazılaydı, Kitaba köçürüləydi,
24 with an iron pen and lead, or graven in the rocks!
Dəmir qələmlə, qurğuşunla Əbədi qalmaq üçün bir qayaya həkk olaydı.
25 For I know that he is eternal who is about to deliver me,
Amma mən bilirəm ki, Satınalanım yaşayır, Axırda O, yer üzərində dayanacaq.
26 [and] to raise up upon the earth my skin that endures these [sufferings]: for these things have been accomplished to me of the Lord;
Dərim yox olandan sonra Bədən alıb Allahı görəcəyəm.
27 which I am conscious of in myself, which mine eye has seen, and not another, but all have been fulfilled to me in [my] bosom.
Mən Ona baxacağam, Başqası yox, mən öz gözlərimlə görəcəyəm. Budur, ürəyim həsrətdən üzülür!
28 But if you shall also say, What shall we say before him, and [so] find the root of the matter in him?
Mənim üçün “Bəs onu necə qovaq? Bədbəxtliyin kökü ondadır” desəniz,
29 Do you also beware of deceit: for wrath will come upon transgressors; and then shall they know where their substance is.
Qılıncdan qorxmalısınız, Çünki qılınc cəzası qəzəblə gəlir. Onda ədalətin var olduğunu görəcəksiniz».
