< Job 17 >
1 I perish, carried away by the wind, and I seek for burial, and obtain [it] not.
Ang akong espiritu naluya na, ang akong mga adlaw nahurot na; ang lubnganan andam na alang kanako.
2 Weary I entreat; and what have I done? and strangers have stolen my goods.
Nakasiguro ako nga adunay mangyubit kanako; ang akong mata kinahanglan kanunay gayod makakita sa ilang pagpanghagit.
3 Who is this? let him join hands with me.
Paghatag na karon sa bayad, pangakohon mo ako uban ang imong kaugalingon; kinsa pa man didto ang makatabang kanako?
4 For you have hid their heart from wisdom; therefore you shall not exalt them.
Kay ikaw, O Dios, ang nagtabon sa ilang kasingkasing gikan sa salabotan; busa, dili ka motuboy kanila labaw pa kay kanako.
5 He shall promise mischief to [his] companions: but [their] eyes have failed for [their] children.
Siya nga nagbudhi sa iyang mga higala alang sa usa ka ganti, ang mga mata sa iyang mga anak mangapakyas.
6 But you has made me a byword amount the nations, and I am become a scorn to them.
Apan gihimo niya ako nga yubitanan sa mga tawo; giluwaan nila ang akong nawong.
7 For my eyes are dimmed through pain; I have been grievously beset by all.
Ang akong mga mata mihalap usab tungod sa kasubo; ang tanang bahin sa akong lawas sama na kapayat sa mga anino.
8 Wonder has seized true men upon this; and let the just rise up against the transgressor.
Ang mga tawong matarong natingala niini; ang tawong walay sala mao ang mobatok sa mga tawong walay dios.
9 But let the faithful hold on his own way, and let him that is pure of hands take courage.
Ang tawong matarong magapadayon sa iyang dalan; siya nga hinlo ang mga kamot magatubo sa kalig-on pa gayod.
10 Howbeit, do you all strengthen [yourselves] and come now, for I do not find truth in you.
Apan alang kaninyong tanan, karon duol kamo; wala akoy nakita nga maalamong tawo taliwala kaninyo.
11 My days have passed in groaning, and my heart-strings are broken.
Ang akong mga adlaw nanglabay na; ang akong mga laraw nangakawang na. Ingon man ang mga pangandoy sa akong kasingkasing...
12 I have turned the night into day: the light is short because of darkness.
Kining mga tawhana, kining mga mabiaybiayon, nag-usab sa gabii ngadto sa adlaw; ang kahayag haduol na sa kangitngit.
13 For if I remain, Hades is my habitation: and my bed has been made in darkness. (Sheol )
Sanglit gitan-aw ko na ang Sheol ingon nga akong pinuy-anan; tungod kay gibukhad ko na ang akong higdanan sa kangitngit; (Sheol )
14 I have called upon death to be my father, and corruption [to be] my mother and sister.
sanglit nag-ingon na ako sa bung-aw, 'Ikaw mao ang akong amahan,' ug sa ulod, 'Ikaw mao ang akong inahan o ang akong igsoong babaye,'
15 Where then is yet my hope? or [where] shall I see my good?
nan asa may akong paglaom? Alang sa akong paglaom, kinsa pa may makakita niana?
16 Will they go down with me to Hades, or shall we go down together to the tomb? (Sheol )
Mouban ba kanako ang paglaom paingon sa ganghaan sa Sheol sa dihang mopadulong kita sa abug?” (Sheol )