Ecclesiastes 4
1 So I returned, and saw all the oppressions that were done under the sun: and behold the tear of the oppressed, and they had no comforter; and on the side of them that oppressed them was power; but they had no comforter:
| پس من برگشته، تمامی ظلمهایی را که زیرآفتاب کرده می‌شود، ملاحظه کردم. واینک اشکهای مظلومان و برای ایشان تسلی دهنده‌ای نبود! و زور بطرف جفاکنندگان ایشان بود اما برای ایشان تسلی دهنده‌ای نبود! | ۱ |
2 and I praised all the dead that had already died more than the living, as many as are alive until now.
| ومن مردگانی را که قبل از آن مرده بودند، بیشتر اززندگانی که تا بحال زنده‌اند آفرین گفتم. | ۲ |
3 Better also than both these is he who has not yet been, who has not seen all the evil work that is done under the sun.
| و کسی را که تا بحال بوجود نیامده است، از هر دو ایشان بهتر دانستم چونکه عمل بد را که زیر آفتاب کرده می‌شود، ندیده است. | ۳ |
4 And I saw all labour, and all the diligent work, that this is a man's envy from his neighbour. This is also vanity and waywardness of spirit.
| و تمامی محنت و هر کامیابی را دیدم که برای انسان باعث حسد از همسایه او می‌باشد. وآن نیز بطالت و در‌پی باد زحمت کشیدن است. | ۴ |
5 The fool folds his hands together, and eats his own flesh.
| مرد کاهل دستهای خود را بر هم نهاده، گوشت خویشتن را می‌خورد. | ۵ |
6 Better is a handful of rest than two handfuls of trouble and waywardness of spirit.
| یک کف پر از راحت ازدو کف پر از مشقت و در‌پی باد زحمت کشیدن بهتر است. | ۶ |
7 So I returned, and saw vanity under the sun.
| پس برگشته، بطالت دیگر را زیر آسمان ملاحظه نمودم. | ۷ |
8 There is one [alone], and there is not a second; yes, he has neither son nor brother: yet there is no end to all his labour; neither is his eye satisfied with wealth; and for whom do I labour, and deprive my soul of good? this is also vanity, and an evil trouble.
| یکی هست که ثانی ندارد و او راپسری یا برادری نیست و مشقتش را انتها نی و چشمش نیز از دولت سیر نمی شود. و می‌گوید ازبرای که زحمت کشیده، جان خود را از نیکویی محروم سازم؟ این نیز بطالت و مشقت سخت است. | ۸ |
9 Two [are] better than one, [seeing] they have a good reward for their labour.
| دو از یک بهترند چونکه ایشان را ازمشقتشان اجرت نیکو می‌باشد؛ | ۹ |
10 For if they fall, the one will lift up his fellow: but woe to him that is alone when he falls, and there is not a second to lift him up.
| زیرا اگربیفتند، یکی از آنها رفیق خود را خواهدبرخیزانید. لکن وای بر آن یکی که چون بیفتددیگری نباشد که او را برخیزاند. | ۱۰ |
11 Also if two should lie together, they also get heat: but how shall one be warmed [alone?]
| و اگر دو نفرنیز بخوابند، گرم خواهند شد اما یک نفر چگونه گرم شود. | ۱۱ |
12 And if one should prevail against [him], the two shall withstand him; and a threefold cord shall not be quickly broken.
| و اگر کسی بر یکی از ایشان حمله آورد، هر دو با او مقاومت خواهند نمود. وریسمان سه لا بزودی گسیخته نمی شود. | ۱۲ |
13 Better is a poor and wise child than an old and foolish king, who knows not how to take heed any longer.
| جوان فقیر و حکیم از پادشاه پیر و خرف که پذیرفتن نصیحت را دیگر نمی داند بهتر است. | ۱۳ |
14 For he shall come forth out of the house of the prisoners to reign, because [he] also that was in his kingdom has become poor.
| زیرا که او از زندان به پادشاهی بیرون می‌آید وآنکه به پادشاهی مولود شده است فقیر می‌گردد. | ۱۴ |
15 I saw all the living who were walking under the sun, with the second youth who shall stand up in each one's place.
| دیدم که تمامی زندگانی که زیر آسمان راه می‌روند، بطرف آن پسر دوم که بجای او برخیزد، می‌شوند. | ۱۵ |
16 There is no end to all the people, to all who were before them: and the last shall not rejoice in him: for this also is vanity and waywardness of spirit.
| و تمامی قوم یعنی همه کسانی را که او بر ایشان حاکم شود انتها نیست. لیکن اعقاب ایشان به او رغبت ندارند. به درستی که این نیزبطالت و در‌پی باد زحمت کشیدن است. | ۱۶ |
