Deuteronomy 6

1 And these [are] the commands, and the ordinances, and the judgements, as many as the Lord our God gave commandment to teach you to do so in the land on which you enter to inherit it.

۱ و این است اوامر و فرایض و احکامی که یهوه، خدای شما، امر فرمود که به شماتعلیم داده شود، تا آنها را در زمینی که شما بسوی آن برای تصرفش عبور می‌کنید، بجا آورید.

2 That you may fear the Lord your God, keep you all his ordinances, and his commandments, which I command you today, you, and your sons, and your sons' sons, all the days of your life, that you may live many days.

۲ و تااز یهوه خدای خود ترسان شده، جمیع فرایض واوامر او را که من به شما امر می‌فرمایم نگاه داری، تو و پسرت و پسر پسرت، در تمامی ایام عمرت و تا عمر تو دراز شود.

3 Hear, therefore, O Israel, and observe to do them, that it may be well with you, and that you may be greatly multiplied, as the Lord God of your fathers said that he would give you a land flowing with milk and honey: and these [are] the ordinances, and the judgements, which the Lord commanded the children of Israel in the wilderness, when they had gone forth from the land of Egypt.

۳ پس‌ای اسرائیل بشنو، و به عمل نمودن آن متوجه باش، تا برای تو نیکوباشد، و بسیار افزوده شوی در زمینی که به شیر وشهد جاری است، چنانکه یهوه خدای پدرانت تورا وعده داده است.

4 Hear, O Israel, The Lord our God is one Lord.

۴ ‌ای اسرائیل بشنو، یهوه، خدای ما، یهوه واحد است.

5 And you shall love the Lord your God with all your mind, and with all your soul, and all your strength.

۵ پس یهوه خدای خود را به تمامی جان و تمامی قوت خود محبت نما.

6 And these words, all that I command you this day, shall be in your heart and in your soul.

۶ و این سخنانی که من امروز تو را امر می‌فرمایم، بر دل توباشد.

7 And you shall teach them to your children, and you shall speak of them sitting in the house, and walking by the way, and lying down, and rising up.

۷ و آنها را به پسرانت به دقت تعلیم نما، وحین نشستنت در خانه، و رفتنت به راه، و وقت خوابیدن و برخاستنت از آنها گفتگو نما.

8 And you shall fasten them for a sign upon your hand, and it shall be immoveable before your eyes.

۸ و آنهارا بردست خود برای علامت ببند، و در میان چشمانت عصابه باشد.

9 And you shall write them on the lintels of your houses and of your gates.

۹ و آنها را بر باهوهای درخانه ات و بر دروازه هایت بنویس.

10 And it shall come to pass when the Lord your God shall have brought you into the land which he sware to your fathers, to Abraam, and to Isaac, and to Jacob, to give you great and beautiful cities which you did not build,

۱۰ و چون یهوه، خدایت، تو را به زمینی که برای پدرانت ابراهیم و اسحاق و یعقوب قسم خورد که به تو بدهد، درآورد، به شهرهای بزرگ وخوشنمایی که تو بنا نکرده‌ای،

11 houses full of all good things which you did not fill, wells dug in the rock which you did not dig, vineyards and olive yards which you did not plant, then having eaten and been filled,

۱۱ و به خانه های پر از هر چیز نیکو که پر نکرده‌ای، و حوضهای کنده شده‌ای که نکنده‌ای، و تاکستانها و باغهای زیتونی که غرس ننموده‌ای، و از آنها خورده، سیرشدی.

12 beware lest you forget the Lord your God that brought you forth out of the land of Egypt, out of the house of bondage.

۱۲ آنگاه با حذر باش مبادا خداوند را که تورا از زمین مصر، از خانه بندگی بیرون آورد، فراموش کنی.

13 You shall fear the Lord your God, and him only shall you serve; and you shall cleave to him, and by his name you shall swear.

۱۳ از یهوه خدای خود بترس و اورا عبادت نما و به نام او قسم بخور.

14 Go you not after other gods of the gods of the nations round about you;

۱۴ خدایان دیگر را از خدایان طوایفی که به اطراف تومی باشند، پیروی منمایید.

15 for the Lord your God in the midst of you [is] a jealous God, lest the Lord your God be very angry with you, and destroy you from off the face of the earth.

۱۵ زیرا یهوه خدای تودر میان تو خدای غیور است، مبادا غضب یهوه، خدایت، برتو افروخته شود، و تو را از روی زمین هلاک سازد.

16 You shall not tempt the Lord your God, as you tempted him in the temptation.

۱۶ یهوه خدای خود را میازمایید، چنانکه او رادر مسا آزمودید.

17 You shall by all means keep the commands of the Lord your God, the testimonies, and the ordinances, which he commanded you.

۱۷ توجه نمایید تا اوامر یهوه خدای خود را و شهادات و فرایض او را که به شما امر فرموده است، نگاه دارید.

18 And you shall do that which is pleasing and good before the Lord your God, that it may be well with you, and that you may go in and inherit the good land, which the Lord sware to your fathers,

۱۸ و آنچه درنظر خداوند راست و نیکوست، به عمل آور تابرای تو نیکو شود، و داخل شده آن زمین نیکو راکه خداوند برای پدرانت قسم خورد به تصرف آوری.

19 to chase all your enemies from before your face, as the Lord said.

۱۹ و تا جمیع دشمنانت را از حضورت اخراج نماید، چنانکه خداوند گفته است.

20 And it shall come to pass when your son shall ask you at a future time, saying, What are the testimonies, and the ordinances, and the judgements, which the Lord our God has commanded us?

۲۰ چون پسر تو در ایام آینده از تو سوال نموده، گوید که مراد از این شهادات و فرایض واحکامی که یهوه خدای ما به شما امر فرموده است، چیست؟

21 Then shall you say to your son, We were slaves to Pharao in the land of Egypt, and the Lord brought us forth thence with a mighty hand, and with a high arm.

۲۱ پس به پسر خود بگو: ما درمصر غلام فرعون بودیم، و خداوند ما را از مصر بادست قوی بیرون آورد.

22 And the Lord wrought signs and great and grievous wonders in Egypt, on Pharao and on his house before us.

۲۲ و خداوند آیات ومعجزات عظیم و ردی‌ای بر مصر و فرعون وتمامی اهل خانه او در نظر ما ظاهر ساخت.

23 And he brought us out thence to give us this land, which he sware to give to our fathers.

۲۳ وما را از آنجا بیرون آورد تا ما را به زمینی که برای پدران ما قسم خورد که به ما بدهد، درآورد.

24 And the Lord charged us to observe all these ordinances; to fear the Lord our God, that it may be well with us for ever, that we may live, as even today.

۲۴ وخداوند ما را مامور داشت که تمام این فرایض رابجا آورده، از یهوه خدای خود بترسیم، تا برای ماهمیشه نیکو باشد و ما را زنده نگاه دارد، چنانکه تاامروز شده است.

25 And there shall be mercy to us, if we take heed to keep all these commands before the Lord our God, as he has commanded us.

۲۵ و برای ما عدالت خواهد بودکه متوجه شویم که جمیع این اوامر را به حضوریهوه خدای خود بجا آوریم، چنانکه ما را امرفرموده است.