Psalms 90
1 A Prayer of Moses the man of God. Lord, thou hast been our refuge in all generations.
Modlitwa Mojżesza, męża Bożego. Panie! tyś bywał ucieczką naszą od narodu do narodu.
2 Before the mountains existed, and [before] the earth and the world were formed, even from age to age, Thou art.
Pierwej niżli góry stanęły i niżliś wykształtował ziemię, i okrąg świata, oto zaraz od wieku aż na wieki tyś jest Bogiem.
3 Turn not man back to [his] low place, whereas thou saidst, Return, ye sons of men?
Ty znowu człowieka w proch obracasz, a mówisz: Nawróćcie się synowie ludzcy.
4 For a thousand years in thy sight are as the yesterday which is past, and as a watch in the night.
Albowiem tysiąc lat przed oczyma twemi są jako dzień wczorajszy, który przeminął, i jako straż nocna.
5 Years shall be vanity to them: let the morning pass away as grass.
Powodzią porywasz ich; są jako sen, i jako trawa, która z poranku rośnie.
6 In the morning let it flower, and pass away: in the evening let it droop, let it be withered and dried up.
Z poranku kwitnie i rośnie; ale w wieczór bywa pokoszona, i usycha.
7 For we have perished in thine anger, and in thy wrath we have been troubled.
Albowiem od gniewu twego giniemy, a popędliwością twoją jesteśmy przestraszeni.
8 Thou hast set our transgressions before thee: our age is in the light of thy countenance.
Położyłeś nieprawości nasze przed sobą, tajne występki nasze przed jasnością oblicza twego.
9 For all our days are gone, and we have passed away in thy wrath: our years have spun out their tale as a spider.
Skąd wszystkie dni nasze nagle przemijają dla gniewu twego; jako słowa niszczeją lata nasze.
10 [As for] the days of our years, in them are seventy years; and if [men should be] in strength, eighty years: and the greater part of them would be labour and trouble; for weakness overtakes us, and we shall be chastened.
Dni wieku naszego jest lat siedmdziesiąt, a jeźli kto duższy, lat ośmdziesiąt, a to, co najlepszego w nich, tylko kłopot i nędza, a gdy to pominie, tedy prędko odlatujemy.
11 Who knows the power of thy wrath?
Ale któż zna srogość gniewu twego? albo kto bojąc się ciebie zna zapalczywość twoję?
12 and [who knows how] to number [his days] because of the fear of thy wrath? So manifest thy right hand, and those that are instructed in wisdom in the heart.
Nauczże nas obliczać dni naszych, abyśmy przywiedli serce do mądrości.
13 Return, O Lord, how long? and be intreated concerning thy servants.
Nawróćże się, Panie! dokądże odwłaczasz? zlitujże się nad sługami twymi.
14 We have been satisfied in the morning with thy mercy; and we did exult and rejoice:
Nasyćże nas z poranku miłosierdziem twojem; tak, abyśmy wesoło śpiewać i radować się mogli po wszystkie dni nasze.
15 let us rejoice in all our days, in return for the days wherein thou didst afflict us, the years wherein we saw evil.
Rozweselże nas według dni, którycheś nas utrapił, według lat, którycheśmy doznali złego.
16 And look upon thy servants, and upon thy works; and guide their children.
Niech będzie znaczna przy sługach twoich sprawa twoja, a chwała twoja przy synach ich.
17 And let the brightness of the Lord our God be upon us: and do thou direct for us the works of our hands.
Niech będzie przyjemność Pana, Boga naszego, przy nas, a sprawę rąk naszych utwierdź między nami, sprawę rąk naszych utwierdź, Panie!
