Psalms 81
1 For the end, a Psalm for Asaph, concerning the wine-presses. Rejoice ye in God our helper; shout aloud to the God of Jacob.
Przedniejszemu śpiewakowi na Gittyt, Asafowi. Wesoło śpiewajcie Bogu mocy naszej; wykrzykajcie Bogu Jakóbowemu.
2 Take a psalm, and produce the timbrel, the pleasant psaltery with the harp.
Weźmijcie psalm, przydajcie bębęn, i wdzięczną harfę z lutnią.
3 Blow the trumpet at the new moon, in the glorious day of your feast.
Zatrąbcie w trąbę na nowiu miesiąca, czasu ułożonego, w dzień święta naszego uroczystego.
4 For [this] is an ordinance for Israel, and a statute of the God of Jacob.
Albowiem jest postanowienie w Izraelu, prawo Boga Jakóbowego.
5 He made it [to be] a testimony in Joseph, when he came forth out of the land of Egypt: he heard a language which he understood not.
Na świadectwo w Józefie wystawił je, kiedy był wyszedł przeciw ziemi egipskiej, kędym słyszał język, któregom nie rozumiał.
6 He removed his back from burdens: his hands slaved in making the baskets.
Wybawiłem, mówi Bóg, od brzemienia ramię jego, a ręce jego od dźwigania kotłów uwolnione.
7 Thou didst call upon me in trouble, and I delivered thee; I heard thee in the secret place of the storm: I proved thee at the water of Strife. (Pause)
Gdyś mię w ucisku wzywał. wyrwałem cię, i wysłuchałem cię w skrytości gromu, doświadczałem cię u wód poswarku. (Sela)
8 Hear, my people, and I will speak to thee, O Israel; and I will testify to thee: if thou wilt hearken to me;
Tedym rzekł: Słuchaj, ludu mój! a oświadczę się przeciwko tobie, o Izraelu! będzieszli mię słuchał.
9 there shall be no new god in thee; neither shalt thou worship a strange god.
I nie będziesz miał boga cudzego, ani się będziesz kłaniał bogu obcemu;
10 For I am the Lord thy God, that brought thee out of the land of Egypt: open thy mouth wide, and I will fill it.
(Albowiem Jam Pan, Bóg twój, którym cię wywiódł z ziemi Egipskiej; ) otwórz usta twoje, a napełnięć je.
11 But my people hearkened not to my voice; and Israel gave no heed to me.
Ale lud mój nie usłuchał głosu mego, a Izrael nie przestał na mnie.
12 So I let them go after the ways of their own hearts: they will go on in their own ways.
Przetoż puściłem ich za żądzami serca ich, i chodzili za radami swemi.
13 If my people had hearkened to me, if Israel had walked in my ways,
Oby mię był lud mój posłuchał, a Izrael drogami mojemi chodził!
14 I should have put down their enemies very quickly, and should have laid my hand upon those that afflicted them.
W krótkim czasie bym był nieprzyjaciół ich poniżył, a przeciw nieprzyjaciołom ich obróciłbym rękę swą.
15 The Lord's enemies [should have] lied to him: but their time shall be for ever.
Ci, którzy w nienawiści mają Pana, choć obłudnie, poddaćby się im musieli, i byłby czas ich aż na wieki.
16 And he fed them with the fat of wheat; and satisfied them with honey out of the rock.
I karmiłbym ich tłustością pszenicy, a miodem z opoki nasyciłbym ich.
