Psalms 69
1 For the end, [a Psalm] of David, for alternate [strains]. Save me, O God; for the waters have come in to my soul.
Нәғмичиләрниң бешиға тапшурулуп, «Нилупәрләр» дегән аһаңда оқулсун дәп, Давут язған күй: — Мени қутқузғайсән, и Худа! Сулар җенимдин өтти;
2 I am stuck fast in deep mire, and there is no standing: I am come in to the depths of the sea, and a storm has overwhelmed me.
Турғидәк җай йоқ чоңқур патқақлиққа чөкүп кәттим; Суниң чоңқур йеригә чүшүп кәттим, Кәлкүн мени ғәриқ қилди.
3 I am weary [of] crying, my throat has become hoarse; mine eyes have failed by my waiting on my God.
Пәрядлиримдин һалимдин кәттим; Галлирим қуруп кәтти; Худайимға тәлмүрүп, көзүмдин кетәй дәп қалдим;
4 They that hate me without a cause are more than the hairs of my head: my enemies that persecute me unrighteously are strengthened: then I restored that which I took not away.
Сәвәпсиз маңа өч болғанлар чачлиримдинму көптур; Мени йоқатмақчи болғанлар, Қара чаплап мән билән дүшмәнлишидиғанлар күчлүктур; Шу чағда өзүм булимиған нәрсини қайтуримән.
5 O God, thou knowest my foolishness; and my transgressions are not hidden from thee.
И Худа, мениң наданлиғим өзүңгә аян; Мениң қәбиһликлирим Сәндин йошурун әмәстур.
6 Let not them that wait on thee, O Lord of hosts, be ashamed on my account: let not them that seek thee, be ashamed on my account, O God of Israel.
Мениң сәвәвимдин, и Рәб, самавий қошунларниң Сәрдари болған Пәрвәрдигар, Өзүңгә умид бағлап күткәнләр йәргә қарап қалмиғай; И Исраилниң Худаси, Өзүңни издигүчиләр мениң сәвәвимдин шәрмәндә болмиғай;
7 For I have suffered reproach for thy sake; shame has covered my face.
Чүнки Сени дәп мән рәсвачилиққа учридим; Шәрмәндилик йүзүмгә чапланди.
8 I became strange to my brethren, and a stranger to my mother's children.
Мән өз қериндашлиримға ят, Анамниң балилириға яқа жутлуқ болдум.
9 For the zeal of thine house has eaten me up; and the reproaches of them that reproached thee are fallen upon me.
Чүнки мени [муқәддәс] өйүңгә болған отлуқ муһәббәт чулғувалған еди; Саңа һақарәт қилғанларниң һақарәтлириму мениң үстүмгә чүшти;
10 And I bowed down my soul with fasting, and that was made my reproach.
Мән жиғлидим, җеним роза тутти, Буму маңа әйип дәп қаралди.
11 And I put on sackcloth for my covering; and I became a proverb to them.
Мән бөзни кийимим қилип кийсәм, Шуниң билән уларниң сөз-чөчикигә қалдим.
12 They that sit in the gate talked against me, and they that drank wine sang against me.
Шәһәр қовуқида олтарғанларниң тәнә гепигә қалдим, Мәйхорларниң нахшисиниң темиси болдум.
13 But I [will cry] to thee, O Lord, in my prayer; O God, it is a propitious time: in the multitude of thy mercy hear me, in the truth of thy salvation.
Бирақ мән шәпқитиңни көрсәткән вақтиңда дуайимни саңа нишанлидим, и Пәрвәрдигар; И Худа, өзгәрмәс муһәббитиңниң зорлуғидин, Ниҗатлиқ ишәшидә маңа җавап бәргәйсән;
14 Save me from the mire, that I stick not [in it]: let me be delivered from them that hate me, and from the deep waters.
Мени патқақлиқтин қутқузувалғайсән, Мени чөктүрмигәйсән; Маңа өчмән болғанлардин, Суниң чоңқур йеридин қутулдурғайсән;
15 Let not the waterflood drown me, nor let the deep swallow me up; neither let the well shut its mouth upon me.
Кәлкүн сулириға мени ғәриқ қилдурмиғайсән; Деңиз тәглиригиму мени жутқузмиғайсән; [Теги] йоқ һаңниң мени һап етип ағзини жумувелишиға йол қоймиғайсән!
16 Hear me, O Lord; for thy mercy is good: according to the multitude of thy compassions look upon me.
Дуайимни иҗабәт қилғайсән, и Пәрвәрдигар, Чүнки өзгәрмәс муһәббитиң яхшидур; Мол рәһимдиллиғиң билән маңа йүзләнгәйсән;
17 And turn not away thy face from thy servant; for I am afflicted: hear me speedily.
Җамилиңни қулуңдин йошурмиғайсән; Чүнки бешимға күн чүшти; Тездин маңа җавап бәргәйсән.
18 Draw nigh to my soul and redeem it: deliver me because of mine enemies.
Җенимға йеқинлашқайсән, Униңға һәмҗәмәт-қутқузғучи болғайсән; Дүшмәнлирим алдида мени һөрлүккә чиқарғайсән;
19 For thou knowest my reproach, and my shame, and my confusion; all that afflict me are before thee.
Өзүң мениң рәсвалиқта һәм һөрмәтсизликтә қалғинимни, Қандақ һақарәтләнгинимни билисән; Рәқиплиримниң һәммиси Өзүңгә аяндур.
20 My soul has waited for reproach and misery; and I waited for one to grieve with me, but there was none; and for one to comfort me, but I found none.
Һақарәт қәлбимни парә қилди; Мән қайғуға чөмүп кәттим; Азғинә һесдашлиққа тәлмүргән болсамму, йоқ болди; Тәсәлли бәргүчиләрниму издидим, лекин бирисиниму учриталмидим.
21 They gave [me] also gall for my food, and made me drink vinegar for my thirst.
Бәрһәқ, улар озуғумға өт сүйи, Уссузлуғумға сиркини бәрди.
22 Let their table before them be for a snare, and for a recompense, and for a stumbling-block.
Уларниң дәстихини өзлиригә қилтақ, Уларниң һалавити қапқан болғай.
23 Let their eyes be darkened that they should not see; and bow down their back continually.
Көзлири торлишип көрмәйдиған болуп кәткәй; Бәл-путлирини титрәккә салғайсән;
24 Pour out thy wrath upon them, and let the fury of thine anger take hold on them.
Қәһриңни уларниң үстигә чүшүргәйсән, Ғәзивиңниң отлири уларға туташқай;
25 Let their habitation be made desolate; and let there be no inhabitant in their tents:
Уларниң макани харабә болғай, Чедирлири чөлдәрәп қалғай;
26 Because they persecuted him whom thou hast smitten; and they have added to the grief of my wounds.
Чүнки улар Сән урғанға техиму зиянкәшлик қилмақта; Сән зәхимләндүргәнләрниң азавиға гәп билән азап қошмақта.
27 Add iniquity to their iniquity; and let them not come into thy righteousness.
Уларниң гунайиға гуна қошқайсән, Һәққанийлиғиңниң несивисигә уларни ериштүрмигәйсән.
28 Let them be blotted out of the book of the living, and let them not be written with the righteous.
Улар һаятлиқ дәптиридин өчүрүлгәй; Һәққанийларниң қатариға пүтүлмигәй.
29 I am poor and sorrowful; but the salvation of thy countenance has helped me.
Бирақ мән болсам бир езилгән дәрдмән; Ниҗатлиғиң, и Худа, мени жуқуриға көтирип қутқузғай;
30 I will praise the name of my God with a song, I will magnify him with praise;
Мән мунаҗат оқуп Худаниң намини мәдһийиләймән; Тәшәккүрләр билән уни улуқлаймән;
31 and [this] shall please God more than a young calf having horns and hoofs.
Бу болса Пәрвәрдигарни хурсән қилиш үчүн, Өкүз тәқдим қилғандин әвзәлдур; Мүңгүз-туяқлири сақ топақ бәргәндинму артуқтур.
32 Let the poor see and rejoice; seek the Lord diligently, and ye shall live.
Югаш мөминләр буни көрүп хошал болиду; Худани издигәнләр — Қәлбиңлар йеңилиниду.
33 For the Lord hears the poor, and does not set at nought his fettered ones.
Чүнки Пәрвәрдигар йоқсулларниң илтиҗасини аңлайду, Өзигә тәвә әсир қилинғанларни у кәмситмәйду;
34 Let the heavens and the earth raise him, the sea, and all things moving in them.
Асман-зимин Уни мәдһийилисун! Деңиз-океанлар һәм уларда жүргүчи барлиқ җаниварлар Уни мәдһийилигәй!
35 For God will save Sion, and the cities of Judea shall be built; and [men] shall dwell there, and inherit it.
Чүнки Худа Зионни қутқузиду; Йәһуданиң шәһәрлирини қайта бена қилиду; Улар әшу йәрдә олтирақлишип, егилик тикләйду.
36 And the seed of his servants shall possess it, and they that love his name shall dwell therein.
Униң қуллириниң нәсиллири униңға мирас болиду, Униң намини сөйгәнләр у йәрләрдә маканлишиду.
