Psalms 60
1 For the end, for them that shall yet be changed; for an inscription by David for instruction, when he [had] burned Mesopotamia of Syria, and Syria Sobal, and Joab [had] returned and smitten [in] the valley of salt twelve thousand. O God, thou hast rejected and destroyed us; thou hast been angry, yet hast pitied us.
Przedniejszemu śpiewakowi na Sussanedut złota pieśń Dawidowa do nauczania; Gdy walczył przeciw Syryjczykom Nacharaim, i przeciw Syryjczykom Soby; gdy się wrócił Joab, poraziwszy Edomczyków w dolinie solnej dwanaście tysięcy. Boże! odrzuciłeś nas, rozproszyłeś nas, i rozgniewałeś się; nawróćże się zasię do nas.
2 Thou hast shaken the earth, and troubled it; heal its breaches, for it has been shaken.
Zatrząsnąłeś był ziemią, i rozsadziłeś ją; uleczże rozpadliny jej, boć się chwieje.
3 Thou hast shewn thy people hard things: thou has made us drink the wine of astonishment.
Okazywałeś ludowi twemu przykre rzeczy, napoiłeś nas winem zawrotu.
4 Thou hast given a token to them that fear thee, that they might flee from the bow. (Pause)
Ale teraz dałeś chorągiew tym, którzy się ciebie boją, aby ją wynieśli dla prawdy twej. (Sela)
5 That thy beloved ones may be delivered; save with thy right hand, and hear me.
Aby byli wybawieni umiłowani twoi; zachowajże ich prawicą twoją, a wysłuchaj mię.
6 God has spoken in his holiness; I will rejoice, and divide Sicima, and measure out the valley of tents.
Bóg ci mówił w świętobliwości swojej; przeto się rozweselę, rozdzielę Sychem, i dolinę Sukkotską pomierzę.
7 Galaad is mine, and Manasse is mine; and Ephraim is the strength of my head;
Mojeć jest Galaad, mój i Manases, i Efraim moc głowy mojej; Juda zakonodawcą moim.
8 Judas is my king; Moab is the caldron of my hope; over Idumea will I stretch out my shoe; the Philistines have been subjected to me.
Moab miednicą do umywania mego; na Edoma wrzucę buty moje; ty, Palestyno! wykrzykaj nademną.
9 Who will lead me into the fortified city? who will guide me as far a Idumea?
Któż mię wprowadzi do miasta obronnego? kto mię przyprowadzi aż do Edom?
10 Wilt not thou, O God, who hast cast us off? and wilt not thou, O God, go forth with our forces?
Izali nie ty, o Boże! któryś nas był odrzucił, a nie wychodziłeś, Boże! z wojskami naszemi?
11 Give us help from trouble: for vain is the deliverance of man.
Dajże nam ratunek w utrapieniu; boć omylny ratunek ludzki.
12 In God will we do valiantly; and he shall bring to nought them that harass us.
W Bogu mężnie sobie poczynać będziemy, a on podepcze nieprzyjaciół naszych.
