Psalms 50

1 A Psalm for Asaph. The God of gods, the Lord, has spoken, and called the earth from the rising of the sun to the going down [thereof].

۱ مزمور آساف خدا، خدا یهوه تکلم می‌کند و زمین رااز مطلع آفتاب تا به مغربش می‌خواند.

2 Out of Sion [comes] the excellence of his beauty.

۲ از صهیون که کمال زیبایی است، خدا تجلی نموده است.

3 God, our God, shall come manifestly, and shall not keep silence: a fire shall be kindled before him, and round about him there shall be a very great tempest.

۳ خدای ما می‌آید و سکوت نخواهد نمود. آتش پیش روی او می‌بلعد. وطوفان شدید گرداگرد وی خواهد بود.

4 He shall summon the heaven above, and the earth, that he may judge his people.

۴ آسمان را از بالا می‌خواند و زمین را، تا قوم خود راداوری کند:

5 Assemble ye his saints to him, those that have engaged in a covenant with him upon sacrifices.

۵ «مقدسان مرا نزد من جمع کنید، که عهد را با من به قربانی بسته‌اند.»

6 And the heavens shall declare his righteousness: for God is judge. (Pause)

۶ و آسمانها ازانصاف او خبر خواهند داد. زیرا خدا خود داوراست، سلاه.

7 Hear, my people, and I will speak to thee, O Israel: and I will testify to thee: I am God, thy God.

۷ «ای قوم من بشنوتا سخن گویم. و‌ای اسرائیل تا برایت شهادت دهم که خدا، خدای تومن هستم.

8 I will not reprove thee on account of thy sacrifices; for thy whole-burnt-offerings are before me continually.

۸ درباره قربانی هایت تو را توبیخ نمی کنم و قربانی های سوختنی تو دائم در نظرمن است.

9 I will take no bullocks out of thine house, nor he-goats out of thy flocks.

۹ گوساله‌ای از خانه تو نمی گیرم و نه بزی از آغل تو.

10 For all the wild beasts of the thicket are mine, the cattle on the mountains, and oxen.

۱۰ زیراکه جمیع حیوانات جنگل از آن منند و بهایمی که بر هزاران کوه می‌باشند.

11 I know all the birds of the sky; and the beauty of the field is mine.

۱۱ همه پرندگان کوهها را می‌شناسم و وحوش صحرا نزد من حاضرند.

12 If I should be hungry, I will not tell thee: for the world is mine, and the fullness of it.

۱۲ اگر گرسنه می‌بودم تورا خبر نمی دادم. زیرا ربع مسکون و پری آن از آن من است.

13 Will I eat the flesh of bulls, or drink the blood of goats?

۱۳ آیا گوشت گاوان را بخورم و خون بزها را بنوشم؟

14 Offer to God the sacrifice of praise; and pay thy vows to the Most High.

۱۴ برای خدا قربانی تشکر رابگذران، و نذرهای خویش را به حضرت اعلی وفانما.

15 And call upon me in the day of affliction; and I will deliver thee, and thou shalt glorify me. (Pause)

۱۵ پس در روز تنگی مرا بخوان تا تو راخلاصی دهم و مرا تمجید بنمایی.»

16 But to the sinner God has said, Why dost thou declare my ordinances, and take up my covenant in thy mouth?

۱۶ و اما به شریر خدا می‌گوید: «ترا چه‌کاراست که فرایض مرا بیان کنی و عهد مرا به زبان خود بیاوری؟

17 Whereas thou hast hated instruction, and hast cast my words behind [thee].

۱۷ چونکه تو از تادیب نفرت داشته‌ای و کلام مرا پشت سر خود انداخته‌ای.

18 If thou sawest a thief, thou rannest along with him, and hast cast in thy lot with adulterers.

۱۸ چون دزد را دیدی او را پسند کردی و نصیب تو با زناکاران است.

19 Thy mouth has multiplied wickedness, and thy tongue has framed deceit.

۱۹ دهان خود را به شرارت گشوده‌ای و زبانت حیله را اختراع می‌کند.

20 Thou didst sit and speak against thy brother, and didst scandalize thy mother's son.

۲۰ نشسته‌ای تا به ضد برادر خود سخن رانی ودرباره پسر مادر خویش غیبت‌گویی.

21 These things thou didst, and I kept silence: thou thoughtest wickedly that I should be like thee, [but] I will reprove thee, and set [thine offences] before thee.

۲۱ این راکردی و من سکوت نمودم. پس گمان بردی که من مثل تو هستم. لیکن تو را توبیخ خواهم کرد. و این را پیش نظر تو به ترتیب خواهم نهاد.

22 Now consider these things, ye that forget God, lest he rend [you], and there is no deliverer.

۲۲ ‌ای فراموش کنندگان خدا، در این تفکر کنید! مباداشما را بدرم و رهاننده‌ای نباشد.

23 The sacrifice of praise will glorify me: and that is the way wherein I will shew to him the salvation of God.

۲۳ هر‌که قربانی تشکر را گذراند مرا تمجید می‌کند. و آنکه طریق خود را راست سازد، نجات خدا را به وی نشان خواهم داد.»