Psalms 44
1 For the end, a Psalm for instruction, for the sons of Core. O God, we have heard with our ears, our fathers have told us, the work which thou wroughtest in their days, in the days of old.
Przedniejszemu śpiewakowi z synów Korego psalm nauczający. Boże! uszami naszemi słyszeliśmy; ojcowie nasi powiadali nam o sprawach, któreś czynił za dni ich, za dni starodawnych.
2 Thine hand utterly destroyed the heathen, and thou didst plant them: thou didst afflict the nations, and cast them out.
Tyś ręką swą wypędził pogan, a onycheś wszczepił; wytraciłeś narody, a onycheś rozkrzewił.
3 For they inherited not the land by their [own] sword, and their [own] arm did not deliver them; but thy right hand, and thine arm, and the light of thy countenance, because thou wert well pleased in them.
Bo nie przez miecz swój posiedli ziemię, i ramię ich nie wybawiło ich, ale prawica twoja i ramię twoje, a światłość oblicza twego, przeto, żeś ich upodobał sobie.
4 Thou art indeed my King and my God, who commandest deliverances for Jacob.
Tyś sam król mój, o Boże! sprawże wielkie wybawienie Jakóbowi.
5 In thee will we push down our enemies, and in thy name will we bring to nought them that rise up against us.
Przez cię nieprzyjaciół naszych porażaliśmy; w imieniu twojem deptaliśmy powstawających przeciwko nam.
6 For I will not trust in my bow, and my sword shall not save me.
Bom w łuku moim nie ufał, ani miecz mój obronił mię;
7 For thou hast saved us from them that afflicted us, and hast put to shame them that hated us.
Aleś nas ty wybawiał od nieprzyjaciół naszych, a nienawidzących nas zawstydzałeś.
8 In God will we make our boast all the day, and to thy name will we give thanks for ever. (Pause)
Przetoż chlubimy się w tobie, Boże! na każdy dzień, a imię twoje na wieki wysławiamy. (Sela)
9 But now thou hast cast off, and put us to shame; and thou wilt not go forth with our hosts.
Ale teraz odrzuciłeś i zawstydziłeś nas, a nie wychodzisz z wojskami naszemi.
10 Thou hast turned us back before our enemies; and they that hated us spoiled for themselves.
Sprawiłeś, żeśmy tył podali nieprzyjacielowi, a ci, którzy nas mają w nienawiści, rozchwycili między się dobra nasze.
11 Thou madest us as sheep for meat; and thou scatteredst us among the nations.
Podałeś nas jako owce na żer, a między pogan rozproszyłeś nas.
12 Thou hast sold thy people without price, and there was no profit by their exchange.
Sprzedałeś lud twój za nic, a nie podniosłeś ceny ich.
13 Thou hast made us a reproach to our neighbours, a scorn and derision them that are round about us.
Podałeś nas na wzgardę sąsiadom naszym, na szyderstwo i na pośmiech tym, którzy są około nas.
14 Thou hast made us a proverb among the Gentiles, a shaking of the head among the nations.
Wystawiłeś nas na przypowieść między poganami, tak, że nad nami narody głową kiwają.
15 All the day my shame is before me, and the confusion of my face has covered me,
Na każdy dzień wstyd mój jest przedemną, a hańba twarzy mojej okrywa mię.
16 because of the voice of the slanderer and reviler; because of the enemy and avenger.
Dla głosu tego, który mię sromoci i potwarza, dla nieprzyjaciela, i tego, który się mści.
17 All these things are come upon us: but we have not forgotten thee, neither have we dealt unrighteously in thy covenant.
To wszystko przyszło na nas; a wżdyśmy cię nie zapomnieli, aniśmy wzruszyli przymierza twego.
18 And our heart has not gone back; but thou hast turned aside our paths from thy way.
Nie cofnęło się nazad serce nasze, ani się uchyliły kroki nasze od ścieżki twojej,
19 For thou hast laid us low in a place of affliction, and the shadow of death has covered us.
Chociażeś nas był potarł, wrzuciwszy nas na miejsce smoków, i okryłeś nas cieniem śmierci.
20 If we have forgotten the name of our God, and if we have spread out our hands to a strange god; shall not God search these things out?
Byśmyć byli zapomnieli imienia Boga naszego, a podnieśli ręce nasze do Boga cudzego,
21 for he knows the secrets of the heart.
Iazliby się był Bóg o tem nie pytał? gdyż on wie skrytości serca.
22 For, for thy sake we are killed all the day long; we are counted as sheep for slaughter.
Aleć nas dla ciebie zabijają na każdy dzień; poczytają nas jako owce na rzeź zgotowane.
23 Awake, wherefore sleepest thou, O Lord? arise, and do not cast [us] off for ever.
Ocuć się; przeczże śpisz, Panie! Przebudź się, nie odrzucaj nas na wieki.
24 Wherefore turnest thou thy face away, [and] forgettest our poverty and our affliction?
Przeczże oblicze twoje ukrywasz, a zapominasz utrapienia naszego i ucisku naszego?
25 For our soul has been brought down to the dust; our belly has cleaved to the earth.
Albowiem potłoczona jest aż do prochu dusza nasza, a przylgnął do ziemi żywot nasz.
26 Arise, O Lord, help us, and redeem us for thy name's sake.
Powstańże na ratunek nasz, a odkup nas dla miłosierdzia twego.
