Psalms 30

1 For the end, a Psalm and Song at the dedication of the house of David. I will exalt thee, O Lord; for thou hast lifted me up, and not caused mine enemies to rejoice over me.

مزمور داوود. سرودی برای تبّرک معبد. خداوندا، تو را ستایش می‌کنم، زیرا مرا نجات دادی و نگذاشتی دشمنانم به من بخندند.

2 O Lord my God, I cried to thee, and thou didst heal me.

ای خداوند، ای خدای من، وقتی نزد تو فریاد برآوردم و کمک طلبیدم، مرا شفا دادی.

3 O Lord, thou hast brought up my soul from Hades, thou hast delivered me from [among] them that go down to the pit. (Sheol h7585)

مرا از لب گور برگرداندی و از چنگال مرگ نجاتم دادی تا نمیرم. (Sheol h7585)

4 Sing to the Lord, ye his saints, and give thanks for the remembrance of his holiness.

ای سرسپردگان خداوند، او را ستایش کنید! نام مقدّس خداوند را بستایید،

5 For anger is in his wrath, but life in his favour: weeping shall tarry for the evening, but joy shall be in the morning.

زیرا غضب او لحظه‌ای است، اما رحمت و محبت او دائمی! اگر تمام شب نیز اشک بریزیم، صبحگاهان باز شادی آغاز می‌شود.

6 And I said in my prosperity, I shall never be moved.

هنگامی که خوشحال و کامیاب بودم، به خود گفتم هرگز شکست نخواهم خورد.

7 O Lord, in thy good pleasure thou didst add strength to my beauty: but thou didst turn away thy face, and I was troubled.

فکر می‌کردم مانند کوه همیشه پا برجا و پایدار خواهم بود. اما همین که تو، ای خداوند، روی خود را از من برگرداندی، ترسان و پریشان شدم.

8 To thee, O Lord, will I cry; and to my God will I make supplication.

ای خداوند، در پیشگاه تو نالیدم و التماس‌کنان گفتم:

9 What profit is there in my blood, when I go down to destruction? Shall the dust give praise to thee? or shall it declare thy truth?

«نابودی من برای تو چه فایده‌ای دارد؟ اگر بمیرم و زیر خاک بروم، آیا غبار خاک من، تو را خواهد ستود؟ آیا جسد خاک شدهٔ من از وفاداری و صداقت تو سخن خواهد گفت؟

10 The Lord heard, and had compassion upon me; the Lord is become my helper.

خداوندا، دعایم را بشنو و بر من رحم کن! ای خداوند، مددکار من باش!»

11 Thou hast turned my mourning into joy for me: thou hast rent off my sackcloth, and girded me with gladness;

خدایا، تو ماتم مرا به پایکوبی تبدیل کردی! تو رخت عزا را از تنم درآوردی و لباس جشن و شادی به من پوشاندی.

12 that my glory may sing praise to thee, and I may not be pierced [with sorrow]. O Lord my God, I will give thanks to thee for ever.

بنابراین سکوت نخواهم کرد و با تمام وجود در وصف تو سرود خواهم خواند. ای یهوه خدای من، تا به ابد تو را سپاس خواهم گفت!