Psalms 112

1 Alleluia. Blessed is the man that fears the Lord: he will delight greatly in his commandments.

Halleluja. Błogosławiony mąż, który się Pana boi, a w przykazaniach jego ma wielkie kochanie.

2 His seed shall be mighty in the earth: the generation of the upright shall be blessed.

Możne będzie na ziemi nasienie jego; rodzina szczerych błogosławiona będzie.

3 Glory and riches shall be in his house; and his righteousness endures for evermore.

Majętność i bogactwa są w domu jego, a sprawiedliwość jego trwa na wieki.

4 To the upright light has sprung up in darkness: he is pitiful, and merciful, and righteous.

Szczerym w ciemnościach światłość wschodzi; łaskawy, miłosierny, i sprawiedliwy jest Bóg.

5 The good man is he that pities and lends: he will direct his affairs with judgment.

Dobry człowiek litościwym jest, i pożycza, a rzeczy swe miarkuje rozsądkiem.

6 For he shall not be moved for ever; the righteous shall be in everlasting remembrance.

Bo na wieki nie będzie poruszony; w pamięci wiecznej będzie sprawiedliwy.

7 He shall not be afraid of [any] evil report: his heart is ready to trust in the Lord.

Słysząc złe nowiny, nie boi się; stateczne serce jego ufa w Panu.

8 His heart is established, he shall not fear, till he shall see [his desire] upon his enemies.

Umocnione serce jego nie boi się, aż ogląda pomstę nad nieprzyjaciołmi swymi.

9 He has dispersed abroad; he has given to the poor; his righteousness endures for evermore: his horn shall be exalted with honour.

Rozprasza, i daje ubogim; sprawiedliwość jego trwa na wieki; róg jego wywyższy się w sławie.

10 The sinner shall see and be angry, he shall gnash his teeth, and consume away: the desire of the sinner shall perish.

Widząc to niepobożny, będzie się gniewał, i zębami swemi zgrzytał, i schnąć będzie; żądość niepobożnych zginie.