< Psalms 108 >
1 Song of a Psalm by David. O God, my heart is ready, my heart is ready; I will sing and sing psalms with my glory.
Pieśń psalmu samego Dawida. Gotowe jest serce moje, Boże! śpiewać i wysławiać cię będę, także i chwała moja.
2 Awake, psaltery and harp; I will awake early.
Ocućże się lutnio i harfo! gdy na świtaniu powstaję.
3 I will give thanks to thee, O Lord, among the people; I will sing praise to thee among the Gentiles.
Wysławiać cię będę między ludźmi, Panie! a będęć śpiewał między narodami.
4 For thy mercy is great above the heavens, and thy truth [reaches] to the clouds.
Albowiem większe jest nad niebiosa miłosierdzie twoje, i aż pod obłoki prawda twoja.
5 Be thou exalted, O God, above the heavens; and thy glory above all the earth.
Wywyszże się nad niebiosa, o Boże! a nad wszystkę ziemię chwała twoja.
6 That thy beloved [ones] may be delivered, save with thy right hand, and hear me. God has spoken in his sanctuary;
Niech będą wybawieni umiłowami twoi; zachowajże ich prawicą swoją, a wysłuchaj mię.
7 I will be exalted, and will divide Sicima, and will measure out the valley of tents.
Bóg mówił przez świętobliwość swoję; dlatego się weselić będę, że rozdzielę Sychem, a dolinę Sukkot rozmierzę.
8 Galaad is mine; and Manasses is mine; and Ephraim is the help of mine head; Judas is my king;
Mojeć jest Galaad, mój i Manases, a Efraim mocą głowy mojej, Juda zakonodawca mój.
9 Moab is the caldron of my hope; over Idumea will I cast my sandal; the Philistines are made subject to me.
Moab jest miednicą do umywania mego, na Edoma porzucę obuwie moje: przeciwko Filistynom trąbić będę.
10 Who will bring me into the fortified city? or who will guide me to Idumea?
Któż mię zaprowadzi do miasta obronnego? Któż mię przywiedzie aż do ziemi edomskiej?
11 Wilt not thou, O God, who hast rejected us? and wilt not thou, O God, go forth with our hosts?
Izali nie ty, o Boże! któryś nas był odrzucił, a nie wychodziłeś, o Boże! z wojskami naszemi?
12 Give us help from tribulation: for vain is the help of man.
Dajże nam pomoc z ucisku; albowiem omylna jest pomoc ludzka.
13 Through God we shall do valiantly; and he will bring to nought our enemies.
W Bogu sobie mężnie poczynać będziemy, a on podepcze nieprzyjaciół naszych.