< Psalms 107 >

1 Alleluia. Give thanks to the Lord, for he is good; for his mercy [endures] for ever.
خداوند را حمد بگویید زیرا که اونیکو است و رحمت او باقی است تا ابدالاباد.۱
2 Let them say [so] who have been redeemed by the Lord, whom he has redeemed from the hand of the enemy;
فدیه شدگان خداوند این را بگویند که ایشان را از دست دشمن فدیه داده است.۲
3 and gathered them out of the countries, from the east, and west, and north, and south.
وایشان را از بلدان جمع کرده، از مشرق و مغرب واز شمال و جنوب.۳
4 They wandered in the wilderness in a dry land; they found no way to a city of habitation.
در صحرا آواره شدند و دربادیه‌ای بی‌طریق و شهری برای سکونت نیافتند.۴
5 Hungry and thirsty, their soul fainted in them.
گرسنه و تشنه نیز شدند و جان ایشان در ایشان مستمند گردید.۵
6 Then they cried to the Lord in their affliction, and he delivered them out of their distresses.
آنگاه در تنگی خود نزدخداوند فریاد برآوردند و ایشان را از تنگیهای ایشان رهایی بخشید.۶
7 And he guided them into a straight path, that they might go to a city of habitation.
و ایشان را به راه مستقیم رهبری نمود، تا به شهری مسکون درآمدند.۷
8 Let them acknowledge to the Lord his mercies, and his wonderful works to the children of men.
پس خداوند را به‌سبب رحمتش تشکرنمایند و به‌سبب کارهای عجیب وی با بنی آدم.۸
9 For he satisfies the empty soul, and fills the hungry [soul] with good things,
زیرا که جان آرزومند را سیر گردانید و جان گرسنه را از چیزهای نیکو پر ساخت.۹
10 [even] them that sit in darkness and the shadow of death, fettered in poverty and iron;
آنانی که در تاریکی و سایه موت نشسته بودند، که درمذلت و آهن بسته شده بودند.۱۰
11 because they rebelled against the words of God, and provoked the counsel of the Most High.
زیرا به کلام خدامخالفت نمودند و به نصیحت حضرت اعلی اهانت کردند.۱۱
12 So their heart was brought low with troubles; they were weak, and there was no helper.
و او دل ایشان را به مشقت ذلیل ساخت. بلغزیدند و مدد کننده‌ای نبود.۱۲
13 Then they cried to the Lord in their affliction, and he saved them out of their distresses.
آنگاه در تنگی خود نزد خداوند فریاد برآوردند وایشان را از تنگیهای ایشان رهایی بخشید.۱۳
14 And he brought them out of darkness and the shadow of death, and broke their bonds asunder.
ایشان را از تاریکی و سایه موت بیرون آورد وبندهای ایشان را بگسست.۱۴
15 Let them acknowledge to the Lord his mercies, and his wonders to the children of men.
پس خداوند را به‌سبب رحمتش تشکرنمایند و به‌سبب کارهای عجیب او با بنی آدم.۱۵
16 For he broke to pieces the brazen gates, and crushed the iron bars.
زیرا که دروازه های برنجین را شکسته، وبندهای آهنین را پاره کرده است.۱۶
17 He helped them out of the way of their iniquity; for they were brought low because of their iniquities.
احمقان به‌سبب طریق شریرانه خود و به‌سبب گناهان خویش، خود را ذلیل ساختند.۱۷
18 Their soul abhorred all meat; and they drew near to the gates of death.
جان ایشان هرقسم خوراک را مکروه داشت و به دروازه های موت نزدیک شدند.۱۸
19 Then they cried to the Lord in their affliction, and he saved them out of their distresses.
آنگاه در تنگی خود نزدخداوند فریاد برآوردند و ایشان را از تنگیهای ایشان رهایی بخشید.۱۹
20 He sent his word, and healed them, and delivered them out of their destructions.
کلام خود را فرستاده، ایشان را شفا بخشید و ایشان را از هلاکتهای ایشان رهانید.۲۰
21 Let them acknowledge to the Lord his mercies, and his wonderful works to the children of men.
پس خداوند را به‌سبب رحمتش تشکرنمایند و به‌سبب کارهای عجیب او با بنی آدم.۲۱
22 And let them offer to him the sacrifice of praise, and proclaim this works with exultation.
و قربانی های تشکر را بگذرانند و اعمال وی رابه ترنم ذکر کنند.۲۲
23 They that go down to the sea in ships, doing business in many waters;
آنانی که در کشتیها به دریارفتند، و در آبهای کثیر شغل کردند.۲۳
24 these [men] have seen the works of the Lord, and his wonders in the deep.
اینان کارهای خداوند را دیدند و اعمال عجیب او را درلجه‌ها.۲۴
25 He speaks, and the stormy wind arises, and its waves are lifted up.
او گفت پس باد تند را وزانید و امواج آن را برافراشت.۲۵
26 They go up to the heavens, and go down to the depths; their soul melts because of troubles.
به آسمانها بالا رفتند و به لجه‌ها فرود شدند و جان ایشان از سخنی گداخته گردید.۲۶
27 They are troubled, they stagger as a drunkard, and all their wisdom is swallowed up.
سرگردان گشته، مثل مستان افتان وخیزان شدند و عقل ایشان تمام حیران گردید.۲۷
28 Then they cry to the Lord in their affliction, and he brings them out of their distresses.
آنگاه در تنگی خود نزد خداوند فریادبرآوردند و ایشان را از تنگیهای ایشان رهایی بخشید.۲۸
29 And he commands the storm, and it is calmed into a gentle breeze, and its waves are still.
طوفان را به آرامی ساکت ساخت که موجهایش ساکن گردید.۲۹
30 And they are glad, because they are quiet; and he guides them to their desire haven.
پس مسرور شدندزیرا که آسایش یافتند و ایشان را به بندر مرادایشان رسانید.۳۰
31 Let them acknowledge to the Lord his mercies, and his wonderful works to the children of men.
پس خداوند را به‌سبب رحمتش تشکرنمایند و به‌سبب کارهای عجیب او با بنی آدم.۳۱
32 Let them exalt him in the congregation of the people, and praise him in the seat of the elders.
و او را در مجمع قوم متعال بخوانند و درمجلس مشایخ او را تسبیح بگویند.۳۲
33 He turns rivers into a desert, and streams of water into a dry land;
او نهرها رابه بادیه مبدل کرد و چشمه های آب را به زمین تشنه.۳۳
34 a fruitful land into saltness, for the wickedness of them that dwell in it.
و زمین بارور را نیز به شوره زار، به‌سبب شرارت ساکنان آن.۳۴
35 He turns a wilderness into pools of water, and a dry land into streams of water.
بادیه را به دریاچه آب مبدل کرد و زمین خشک را به چشمه های آب.۳۵
36 And there he causes the hungry to dwell, and they establish for themselves cities of habitation.
و گرسنگان را در آنجا ساکن ساخت تا شهری برای سکونت بنا نمودند.۳۶
37 And they sow fields, and plant vineyards, and they yield fruit of increase.
و مزرعه‌ها کاشتند وتاکستانها غرس نمودند و حاصل غله به عمل آوردند.۳۷
38 And he blesses them, and they multiply exceedingly, and he diminishes not the number of their cattle.
و ایشان را برکت داد تا به غایت کثیرشدند و بهایم ایشان را نگذارد کم شوند.۳۸
39 Again they become few, and are brought low, by the pressure of evils and pain.
و بازکم گشتند و ذلیل شدند، از ظلم و شقاوت و حزن.۳۹
40 Contempt is poured upon their princes, and he causes them to wander in a desert and trackless land.
ذلت را بر روسا می‌ریزد و ایشان را در بادیه‌ای که راه ندارد آواره می‌سازد.۴۰
41 But he helps the poor out of poverty, and makes [him] families as a flock.
اما مسکین را ازمشقتش برمی افروزد و قبیله‌ها را مثل گله هابرایش پیدا می‌کند.۴۱
42 The upright shall see and rejoice; and all iniquity shall stop her mouth.
صالحان این را دیده، شادمان می‌شوند و تمامی شرارت دهان خود راخواهد بست.۴۲
43 Who is wise, and will observe these things, and understand the mercies of the Lord?
کیست خردمند تا بدین چیزهاتفکر نماید؟ که ایشان رحمت های خداوند راخواهند فهمید.۴۳

< Psalms 107 >