Psalms 102
1 A Prayer for the Poor; when he is deeply afflicted, and pours out his supplication before the Lord. Hear my prayer, O Lord, and let my cry come to thee.
Preĝo de mizerulo, kiam li perdas la fortojn kaj elverŝas antaŭ la Eternulo sian malĝojon. Ho Eternulo, aŭskultu mian preĝon; Kaj mia krio venu al Vi.
2 Turn not away thy face from me: in the day [when] I am afflicted, incline thine ear to me: in the day [when] I shall call upon thee, speedily hear me.
Ne kaŝu antaŭ mi Vian vizaĝon en la tago de mia suferado; Klinu al mi Vian orelon; En la tago, kiam mi vokas, rapide aŭskultu min.
3 For my days have vanished like smoke, and my bones have been parched like a stick.
Ĉar pasis kiel fumo miaj tagoj, Kaj miaj ostoj ĉirkaŭbrulis kiel en forno.
4 I am blighted like grass, and my heart is dried up; for I have forgotten to eat my bread.
Falĉiĝis kiel herbo kaj sekiĝis mia koro, Ĉar mi forgesis manĝi mian panon.
5 By reason of the voice of my groaning, my bone has cleaved to my flesh.
De la voĉo de mia plorado Algluiĝis miaj ostoj al mia karno.
6 I have become like a pelican of the wilderness;
Mi similiĝis al pelikano en la dezerto, Mi fariĝis kiel noktuo en ruinoj.
7 I have become like an owl in a ruined house. I have watched, and am become as a sparrow dwelling alone on a roof.
Mi ne dormas, Kaj mi estas kiel birdo solulo sur tegmento.
8 All the day long mine enemies have reproached me; and they that praised me have sworn against me.
Ĉiutage insultas min miaj malamikoj, Miaj mokantoj ĵuras per mi.
9 For I have eaten ashes as it were bread, and mingled my drink with weeping;
Ĉar cindron mi manĝis kiel panon, Kaj mian trinkaĵon mi miksis kun larmoj,
10 because of thine anger and thy wrath: for thou hast lifted me up, and dashed me down.
Kaŭze de Via kolero kaj indigno; Ĉar Vi min levis kaj ĵetis.
11 My days have declined like a shadow; and I am withered like grass.
Miaj tagoj malaperas kiel ombro, Kaj mi sekiĝas kiel herbo.
12 But thou, Lord, endurest for ever, and thy memorial to generation and generation.
Sed Vi, ho Eternulo, restas eterne; Kaj la memoro pri Vi restas de generacio al generacio.
13 Thou shalt arise, and have mercy upon Sion: for [it is] time to have mercy upon her, for the set time is come.
Vi leviĝos, Vi korfavoros Cionon; Ĉar estas tempo por ĝin kompati, ĉar venis la tempo.
14 For thy servants have taken pleasure in her stones, and they shall pity her dust.
Ĉar Viaj sklavoj ekamis ĝiajn ŝtonojn, Ĉarma estas por ili ĝia polvo.
15 So the nations shall fear thy name, O Lord, and all kings thy glory.
Kaj ektimos popoloj la nomon de la Eternulo, Kaj ĉiuj reĝoj de la tero Vian gloron.
16 For the Lord shall build up Sion, and shall appear in his glory.
Ĉar la Eternulo rekonstruis Cionon, Kaj aperis en Sia gloro.
17 He has had regard to the prayer of the lowly, and has not despised their petition.
Li Sin turnis al la preĝo de la forlasitoj, Kaj ne forpuŝis ilian petegon.
18 Let this be written for another generation; and the people that shall be created shall praise the Lord.
Ĉi tio estos skribita por estontaj generacioj; Kaj rekreita popolo gloros la Eternulon.
19 For he has looked out from the height of his sanctuary; the Lord looked upon the earth from heaven;
Ĉar Li rigardis malsupren el Sia sankta altaĵo, El la ĉielo la Eternulo direktis rigardon al la tero,
20 to hear the groaning of the fettered ones, to loosen the sons of the slain;
Por aŭdi la ĝemon de malliberulo, Por liberigi la kondamnitajn al morto;
21 to proclaim the name of the Lord in Sion, and his praise in Jerusalem;
Por ke oni rakontu en Cion pri la nomo de la Eternulo Kaj en Jerusalem pri Lia gloro,
22 when the people are gathered together, and the kings, to serve the Lord.
Kiam kolektiĝos kune la popoloj kaj regnoj, Por servi al la Eternulo.
23 He answered him in the way of his strength: tell me the fewness of my days.
Li lacigis en la vojo miajn fortojn, Li mallongigis miajn tagojn.
24 Take me not away in the midst of my days: thy years [are] through all generations.
Mi diras: Ho mia Dio, ne forprenu min en la mezo de miaj tagoj, Vi, kies jaroj estas de generacio al generacio.
25 In the beginning thou, O Lord, didst lay the foundation of the earth; and the heavens are the works of thine hands.
En antikveco Vi fondis la teron; Kaj la ĉielo estas la faro de Viaj manoj.
26 They shall perish, but thou remainest: and [they all] shall wax old as a garment; and as a vesture shalt thou fold them, and they shall be changed.
Ili pereos, sed Vi restos; Kaj ĉiuj ili eluziĝos kiel vesto, Kiel veston Vi ilin ŝanĝos, kaj ili ŝanĝiĝos.
27 But thou art the same, and thy years shall not fail.
Sed Vi restas la sama, Kaj Viaj jaroj ne finiĝos.
28 The children of thy servants shall dwell [securely], and their seed shall prosper for ever.
La filoj de Viaj sklavoj restos, Kaj ilia semo fortikiĝos antaŭ Vi.
