Psalms 10
1 Why standest thou afar off, O Lord? [why] dost thou overlook [us] in times of need, in affliction?
Panie! przeczże stoisz z daleka? przeczże się ukrywasz czasu ucisku?
2 While the ungodly one acts proudly, the poor is hotly pursued: [the wicked] are taken in the crafty counsels which they imagine.
Złośnik z hardości prześladuje ubogiego; niechajże będą uchwyceni w chytrych zamysłach, które zamyślają.
3 Because the sinner praises himself for the desires of his heart; and the unjust one blesses himself.
Bo się chlubi niezbożnik w pożądliwościach duszy swojej, a łakomy błogosławi sobie a draźni Pana.
4 The sinner has provoked the Lord: according to the abundance of his pride he will not seek after [him]: God is not before him.
Niepobożny dla pychy, którą po sobie pokazuje, nie pyta się o Boga; wszystka myśl jego, że niemasz Boga.
5 His ways are profane at all times; thy judgments are removed from before him: he will gain the mastery over all his enemies.
Darzą mu się drogi jego na każdy czas; dalekie są sądy twoje od niego; sapa przeciwko wszystkim nieprzyjaciołom swym.
6 For he has said in his heart, I shall not be moved, [continuing] without evil from generation to generation.
Mówi w sercu swem: Nie będę wzruszony od narodu do narodu; bo się nie boję złego.
7 Whose mouth is full of cursing, and bitterness, and fraud: under his tongue are trouble and pain.
Usta jego pełne są złorzeczeństwa, i chytrości, i zdrady; pod językiem jego uprzykrzenie i nieprawość.
8 He lies in wait with rich [men] in secret places, in order to slay the innocent: his eyes are set against the poor.
Siedzi, czyhając we wsiach, w skrytościach zabija niewinnego; oczy jego upatrują ubogiego.
9 He lies in wait in secret as a lion in his den: he lies in wait to ravish the poor, to ravish the poor when he draws him [after him]: he will bring him down in his snare.
Czyha w skrytem miejscu, jako lew w jamie swojej; dybie jakoby uchwycił ubogiego, ułapiwszy go ciągnie do sieci swojej.
10 He will bow down and fall when he has mastered the poor.
Przypada, przytula się, i rzuca się mocą swoją na wiele ubogich.
11 For he has said in his heart, God has forgotten: he has turned away his face so as never to look.
Mówi w sercu swem: Zapomnałci tego Bóg; zakrył oblicze swoje, nie ujrzy na wieki.
12 Arise, O Lord God; let thy hand be lifted up: forget not the poor.
Powstańże, Panie Boże! podnieś rękę twoję; nie zapominajże ubogich.
13 Wherefore, has the wicked provoked God? for he has said in his heart, He will not require [it].
Przeczże niezbożnik draźni Boga, mówiąc w sercu swem: Nie będziesz się o tem pytał?
14 Thou seest [it]; for thou dost observe trouble and wrath, to deliver them into thy hands: the poor has been left to thee; thou wast a helper to the orphan.
Ale ty widzisz ucisk, i krzywdę upatrujesz, abyś im odpłacił ręką twą; na ciebieć się spuścił ubogi, tyś jest pomocnikiem sierocie.
15 Break thou the arm of the sinner and wicked man: his sin shall be sought for, and shall not be found.
Potrzyj ramię niepobożnego i złośnika, dowiaduj się o jego niezbożności, aż go nie stanie.
16 The Lord shall reign for ever, even for ever and ever: ye Gentiles shall perish out his land.
Pan jest królem na wieki wieczne; ale narody zginą z ziemi jego.
17 The Lord has heard the desire of the poor: thine ear has inclined to the preparation of their heart;
Żądości pokornych wysłuchiwasz, Panie! utwierdzasz serca ich, nachylasz ku nim ucha twojego.
18 to plead for the orphan and afflicted, that man may no more boast upon the earth.
Abyś sąd uczynił sierocie i chudzinie, aby go więcej nie trapił człowiek śmiertelny na ziemi.
