Numbers 32
1 And the children of Ruben and the children of Gad had a multitude of cattle, very great; and they saw the land of Jazer, and the land of Galaad; and the place was a place for cattle:
| و بنی روبین و بنی جاد را مواشی بی نهایت بسیار و کثیر بود، پس چون زمین یعزیر و زمین جلعاد را دیدند که اینک این مکان، مکان مواشی است. | ۱ |
2 and the children of Ruben and the children of Gad came, and spoke to Moses, and to Eleazar the priest, and to the princes of the congregation, saying,
| بنی جاد و بنی روبین نزد موسی و العازار کاهن و سروران جماعت آمده، گفتند: | ۲ |
3 Ataroth, and Daebon, and Jazer, and Namra, and Esebon, and Eleale, and Sebama, and Nabau, and Baean,
| «عطاروت و دیبون و یعزیر و نمره و حشبون و العاله و شبام و نبو و بعون، | ۳ |
4 the land which the Lord has delivered up before the children of Israel, is pasture land, and thy servants have cattle.
| زمینی که خداوند پیش روی جماعت اسرائیل مفتوح ساخته است، زمین مواشی است، و بندگانت صاحب مواشی می‌باشیم. | ۴ |
5 And they said, If we have found grace in thy sight, let this land be given to thy servants for a possession, and do not cause us to pass over Jordan.
| پس گفتند: اگر درنظر تو التفات یافته‌ایم، این زمین به بندگانت به ملکیت داده شود، و ما را از اردن عبور مده.» | ۵ |
6 And Moses said to the sons of Gad and the sons of Ruben, Shall your brethren go to war, and shall ye sit here?
| موسی به بنی جاد و بنی روبین گفت: «آیابرادران شما به جنگ روند و شما اینجا بنشینید؟ | ۶ |
7 And why do ye pervert the minds of the children of Israel, that they should not cross over into the land, which the Lord gives them?
| چرا دل بنی‌اسرائیل را افسرده می‌کنید تا به زمینی که خداوند به ایشان داده است، عبورنکنند؟ | ۷ |
8 Did not your fathers thus, when I sent them from Cades Barne to spy out the land?
| به همین طور پدران شما عمل نمودند، وقتی که ایشان را از قادش برنیع برای دیدن زمین فرستادم. | ۸ |
9 And they went up to the valley of the cluster, and spied the land, and turned aside the heart of the children of Israel, that they should not go into the land, which the Lord gave them.
| به وادی اشکول رفته، زمین را دیدند ودل بنی‌اسرائیل را افسرده ساختند تا به زمینی که خداوند به ایشان داده بود، داخل نشوند. | ۹ |
10 And the Lord was very angry in that day, and sware, saying,
| پس غضب خداوند در آن روز افروخته شد به حدی که قسم خورده، گفت: | ۱۰ |
11 Surely these men who came up out of Egypt from twenty years old and upward, who know good and evil, shall not see the land which I sware [to give] to Abraam and Isaac and Jacob, for they have not closely followed after me:
| البته هیچکدام ازمردانی که از مصر بیرون آمدند از بیست ساله وبالاتر آن زمین را که برای ابراهیم و اسحاق ویعقوب قسم خوردم، نخواهند دید، چونکه ایشان مرا پیروی کامل ننمودند. | ۱۱ |
12 save Caleb the son of Jephonne, who was set apart, and Joshua the son of Naue, for they closely followed after the Lord.
| سوای کالیب بن یفنه قنزی و یوشع بن نون، چونکه ایشان خداوند را پیروی کامل نمودند. | ۱۲ |
13 And the Lord was very angry with Israel; and for forty years he caused them to wander in the wilderness, until all the generation which did evil in the sight of the Lord was extinct.
| پس غضب خداوند بر اسرائیل افروخته شده، ایشان را چهل سال در بیابان آواره گردانید، تا تمامی آن گروهی که این شرارت را در نظر خداوند ورزیده بودند، هلاک شدند. | ۱۳ |
14 Behold, ye are risen up in the room of your fathers, a combination of sinful men, to increase yet farther the fierce wrath of the Lord against Israel.
| و اینک شما به‌جای پدران خودانبوهی از مردان خطاکار برپا شده‌اید تا شدت غضب خداوند را بر اسرائیل باز زیاده کنید؟ | ۱۴ |
15 For ye will turn away from him to desert him yet once more in the wilderness, and ye will sin against this whole congregation.
| زیرا اگر از پیروی او روبگردانید بار دیگرایشان را در بیابان ترک خواهد کرد و شما تمامی این قوم را هلاک خواهید ساخت.» | ۱۵ |
16 And they came to him, and said, We will build here folds for our cattle, and cities for our possessions;
| پس ایشان نزد وی آمده، گفتند: «آغلها رااینجا برای مواشی خود و شهرها بجهت اطفال خویش خواهیم ساخت. | ۱۶ |
17 and we will arm ourselves and go as an advanced guard before the children of Israel, until we shall have brought them into their place; and our possessions shall remain in walled cities because of the inhabitants of the land.
| و خود مسلح شده، حاضر می‌شویم و پیش روی بنی‌اسرائیل خواهیم رفت تا آنها را به مکان ایشان برسانیم. واطفال ما از ترس ساکنان زمین در شهرهای حصاردار خواهند ماند. | ۱۷ |
18 We will not return to our houses till the children of Israel shall have been distributed, each to his own inheritance.
| و تا هر یکی ازبنی‌اسرائیل ملک خود را نگرفته باشد، به خانه های خود مراجعت نخواهیم کرد. | ۱۸ |
19 And we will not any longer inherit with them from the other side of Jordan and onwards, because we have our full inheritance on the side beyond Jordan eastward.
| زیرا که ما با ایشان در آن طرف اردن و ماورای آن ملک نخواهیم گرفت، چونکه نصیب ما به این طرف اردن به طرف مشرق به ما رسیده است.» | ۱۹ |
20 And Moses said to them, If ye will do according to these words, if ye will arm yourselves before the Lord for battle,
| و موسی به ایشان گفت: «اگر این کار رابکنید و خویشتن را به حضور خداوند برای جنگ مهیا سازید، | ۲۰ |
21 and every one of you will pass over Jordan fully armed before the Lord, until his enemy be destroyed from before his face,
| و هر مرد جنگی از شما به حضورخداوند از اردن عبور کند تا او دشمنان خود را ازپیش روی خود اخراج نماید، | ۲۱ |
22 and the land shall be subdued before the Lord, then afterwards ye shall return, and be guiltless before the Lord, and as regards Israel; and this land shall be to you for a possession before the Lord.
| و زمین به حضور خداوند مغلوب شود، پس بعد از آن برگردیده، به حضور خداوند و به حضور اسرائیل بی‌گناه خواهید شد، و این زمین از جانب خداوندملک شما خواهد بود. | ۲۲ |
23 But if ye will not do so, ye will sin against the Lord; and ye shall know your sin, when afflictions shall come upon you.
| و اگر چنین نکنید اینک به خداوند گناه ورزیده‌اید، و بدانید که گناه شما، شما را درخواهد گرفت. | ۲۳ |
24 And ye shall build for yourselves cities for your store, and folds for your cattle; and ye shall do that which proceeds out of your mouth.
| پس شهرها برای اطفال و آغلها برای گله های خود بنا کنید، و به آنچه از دهان شما درآمد، عمل نمایید.» | ۲۴ |
25 And the sons of Ruben and the sons of Gad spoke to Moses, saying, Thy servants will do as our lord commands.
| پس بنی جاد و بنی روبین موسی را خطاب کرده، گفتند: «بندگانت به طوری که آقای مافرموده است، خواهیم کرد. | ۲۵ |
26 Our store, and our wives, and all our cattle shall be in the cities of Galaad.
| اطفال و زنان ومواشی و همه بهایم ما اینجا در شهرهای جلعادخواهند ماند. | ۲۶ |
27 But thy servants will go over all armed and set in order before the Lord to battle, as [our] lord says.
| و جمیع بندگانت مهیای جنگ شده، چنانکه آقای ما گفته است به حضورخداوند برای مقاتله عبور خواهیم نمود.» | ۲۷ |
28 And Moses appointed to them [for judges] Eleazar the priest, and Joshua the son of Naue, and the chiefs of the families of the tribes of Israel.
| پس موسی العازار کاهن، و یوشع بن نون، وروسای خاندان آبای اسباط بنی‌اسرائیل را درباره ایشان وصیت نمود. | ۲۸ |
29 And Moses said to them, If the sons of Ruben and the sons of Gad will pass over Jordan with you, every one armed for war before the Lord, and ye shall subdue the land before you, then ye shall give to them the land of Galaad for a possession.
| و موسی به ایشان گفت: «اگر جمیع بنی جاد و بنی روبین مهیای جنگ شده، همراه شما به حضور خداوند از اردن عبورکنند، و زمین پیش روی شما مغلوب شود، آنگاه زمین جلعاد را برای ملکیت به ایشان بدهید. | ۲۹ |
30 But if they will not pass over armed with you to war before the Lord, then shall ye cause to pass over their possessions and their wives and their cattle before you into the land of Chanaan, and they shall inherit with you in the land of Chanaan.
| واگر ایشان مهیا نشوند و همراه شما عبور ننمایند، پس در میان شما در زمین کنعان ملک بگیرند.» | ۳۰ |
31 And the sons of Ruben and the sons of Gad answered, saying, Whatsoever the Lord says to his servants, that will we do.
| بنی جاد و بنی روبین در جواب وی گفتند: «چنانکه خداوند به بندگانت گفته است، همچنین خواهیم کرد. | ۳۱ |
32 We will go over armed before the Lord into the land of Chanaan, and ye shall give us our inheritance beyond Jordan.
| ما مهیای جنگ شده، پیش روی خداوند به زمین کنعان عبور خواهیم کرد، و ملک نصیب ما به این طرف اردن داده شود.» | ۳۲ |
33 And Moses gave to them, even to the sons of Gad and the sons of Ruben, and to the half tribe of Manasse of the sons of Joseph, the kingdom of Seon king of the Amorites, and the kingdom of Og king of Basan, the land and its cities with its coasts, the cities of the land round about.
| پس موسی به ایشان یعنی به بنی جاد وبنی روبین و نصف سبط منسی ابن یوسف، مملکت سیحون، ملک اموریان و مملکت عوج ملک باشان را داد، یعنی زمین را با شهرهایش وحدود شهرهایش، زمین را از هر طرف. | ۳۳ |
34 And the sons of Gad built Daebon, and Ataroth, and Aroer,
| وبنی جاد، دیبون و عطاروت و عروعیر. | ۳۴ |
35 and Sophar, and Jazer, and they set them up,
| وعطروت، شوفان و یعزیز و یجبهه. | ۳۵ |
36 and Namram, and Baetharan, strong cities, and folds for sheep.
| و بیت نمره و بیت هاران را بنا کردند یعنی شهرهای حصارداررا با آغلهای گله‌ها. | ۳۶ |
37 And the sons of Ruben built Esebon, and Eleale, and Kariatham,
| و بنی روبین حشبون والیعاله و قریتایم. | ۳۷ |
38 and Beelmeon, surrounded [with walls], and Sebama; and they called the names of the cities which they built, after their own names.
| و نبو و بعل معون که نام این دورا تغییر دادند و سبمه را بنا کردند و شهرهایی راکه بنا کردند به نامها مسمی ساختند. | ۳۸ |
39 And a son of Machir the son of Manasse went to Galaad, and took it, and destroyed the Amorite who dwelt in it.
| وبنی ماکیر بن منسی به جلعاد رفته، آن را گرفتند واموریان را که در آن بودند، اخراج نمودند. | ۳۹ |
40 And Moses gave Galaad to Machir the son of Manasse, and he dwelt there.
| وموسی جلعاد را به ماکیر بن منسی داد و او در آن ساکن شد. | ۴۰ |
41 And Jair the [son] of Manasse went and took their villages, and called them the villages of Jair.
| و یائیر بن منسی رفته، قصبه هایش راگرفت، و آنها را حووت یائیر نامید. | ۴۱ |
42 And Nabau went and took Caath and her villages, and called them Naboth after his name.
| و نوبح رفته، قنات و دهاتش را گرفته، آنها را به اسم خودنوبح نامید. | ۴۲ |
