Job 18
1 Then Baldad the Sauchite answered and said,
Шухалиқ Билдад җававән мундақ деди: —
2 How long wilt thou continue? forbear, that we also may speak.
Сәндәк адәмләр қачанғичә мундақ сөзләрни тохтатмайсиләр? Силәр убдан ойлап беқиңлар, андин биз сөз қилимиз.
3 For wherefore have we been silent before thee like brutes?
Биз немишкә силәрниң алдиңларда һайванлар һесаплинимиз? Немишкә алдиңларда ахмақ тонулимиз?
4 Anger has possessed thee: for what if thou shouldest die; would [the earth] under heaven be desolate? or shall the mountains be overthrown from their foundations?
Һәй өзүңниң ғәзивидә өзүңни житқучи, сени дәпла йәр-зимин ташливетиләмду?! Тағ-ташлар өз орнидин көтирилип кетәмду?!
5 But the light of the ungodly shall be quenched, and their flame shall not go up.
Қандақла болмисун, яман адәмниң чириғи өчүрүлиду, Униң от-учқунлири ялқунлимайду.
6 His light [shall be] darkness in [his] habitation, and his lamp shall be put out with him.
Чедиридики нур қараңғулуққа айлиниду, Униң үстигә асқан чириғи өчүрүлиду.
7 Let the meanest of men spoil his goods, and let his counsel deceive [him].
Униң мәзмут қәдәмлири қисилиду, Өзиниң несиһәтлири өзини моллақ атқузиду.
8 His foot also has been caught in a snare, [and] let it be entangled in a net.
Чүнки өз путлири өзини торға әвәтиду, У дәл торниң үстигә дәссәйдиған болиду.
9 And let snares come upon him: he shall strengthen those that thirst for his destruction.
Қилтақ уни тапинидин иливалиду, Қапқан уни тутувалиду.
10 His snare is hid in the earth, and that which shall take him is by the path.
Йәрдә уни күтидиған йошурун арғамча бар, Йолида уни тутмақчи болған бир қапқан бар.
11 Let pains destroy him round about, and let many [enemies] come about him,
Уни һәр тәрәптин вәһимиләр бесип қорқитиватиду, Һәм улар уни из қоғлап қоғлаватиду.
12 [vex him] with distressing hunger: and a signal destruction has been prepared for him.
Мағдурини ачарчилиқ йәп түгәтти; Палакәт униң йенида пайлап жүриду.
13 Let the soles of his feet be devoured: and death shall consume his beauty.
Өлүмниң чоң балиси униң терисини йәватиду; Униң әзалирини шорайду.
14 And let health be utterly banished from his tabernacle, and let distress seize upon him with a charge from the king.
У өз чедиридики аманлиқтин жулуп ташлиниду, [Өлүмниң тунҗиси] уни «вәһимиләрниң падишаси»ниң алдиға ялап апириду.
15 It shall dwell in his tabernacle in his night: his excellency shall be sown with brimstone.
Өйидикиләр әмәс, бәлки башқилар униң чедирида туриду; Туралғусиниң үстигә гуңгут яғдурулиду.
16 His roots shall be dried up from beneath, and his crop shall fall away from above.
Униң йилтизи тегидин қурутулиду; Үстидики шахлири кесилиду.
17 Let his memorial perish out of the earth, and his name shall be publicly cast out.
Униң әслимисиму йәр йүзидикиләрниң есидин көтирилип кетиду, Сиртларда униң нам-абройи қалмайду.
18 Let [one] drive him from light into darkness.
У йоруқлуқтин қараңғулуққа қоғливетилгән болуп, Бу дуниядин һайдиветилиду.
19 He shall not be known among his people, nor his house preserved on the earth.
Әл-жутта һеч қандақ пәрзәнтлири яки әвлатлири қалмайду, У мусапир болуп турған йәрләрдиму нәсли қалмайду.
20 But strangers shall dwell in his possessions: the last groaned for him, and wonder seized the first.
Униңдин кейинкиләр униң күнигә қарап алақзадә болиду, Худди алдинқиларму чөчүп кәткәндәк.
21 These are the houses of the unrighteous, and this is the place of them that know not the Lord.
Мана, қәбиһ адәмниң маканлири шүбһисиз шундақ, Тәңрини тонумайдиған кишиниңму орни чоқум шундақтур.
