Job 17

1 I perish, carried away by the wind, and I seek for burial, and obtain [it] not.

۱ «روح من تلف شده، و روزهایم تمام گردیده، و قبر برای من حاضر است.

2 Weary I intreat; and what have I done? and strangers have stolen my goods.

۲ به درستی که استهزاکنندگان نزد منند، و چشم من در منازعت ایشان دائم می‌ماند.

3 Who is this? let him join hands with me.

۳ الان گرو بده و به جهت من نزد خود ضامن باش. والا کیست که به من دست دهد؟

4 For thou hast hid their heart from wisdom; therefore thou shalt not exalt them.

۴ چونکه دل ایشان را از حکمت منع کرده‌ای، بنابراین ایشان را بلند نخواهی ساخت.

5 He shall promise mischief to [his] companions: but [their] eyes have failed for [their] children.

۵ کسی‌که دوستان خود را به تاراج تسلیم کند، چشمان فرزندانش تار خواهد شد.

6 But thou has made me a byword amount the nations, and I am become a scorn to them.

۶ مرا نزدامت‌ها مثل ساخته است، و مثل کسی‌که بر رویش آب دهان اندازند شده‌ام.

7 For my eyes are dimmed through pain; I have been grievously beset by all.

۷ چشم من از غصه کاهیده شده است، و تمامی اعضایم مثل سایه گردیده.

8 Wonder has seized true men upon this; and let the just rise up against the transgressor.

۸ راستان به‌سبب این، حیران می‌مانند وصالحان خویشتن را بر ریاکاران برمی انگیزانند.

9 But let the faithful hold on his own way, and let him that is pure of hands take courage.

۹ لیکن مرد عادل به طریق خود متمسک می‌شود، و کسی‌که دست پاک دارد، در قوت ترقی خواهدنمود.

10 Howbeit, do ye all strengthen [yourselves] and come now, for I do not find truth in you.

۱۰ «اما همه شما برگشته، الان بیایید و در میان شما حکیمی نخواهم یافت.

11 My days have passed in groaning, and my heart-strings are broken.

۱۱ روزهای من گذشته، و قصدهای من و فکرهای دلم منقطع شده است.

12 I have turned the night into day: the light is short because of darkness.

۱۲ شب را به روز تبدیل می‌کنند و باوجود تاریکی می‌گویند روشنایی نزدیک است.

13 For if I remain, Hades is my habitation: and my bed has been made in darkness. (Sheol h7585)

۱۳ وقتی که امید دارم هاویه خانه من می‌باشد، وبستر خود را در تاریکی می‌گسترانم، (Sheol h7585)

14 I have called upon death to be my father, and corruption [to be] my mother and sister.

۱۴ و به هلاکت می‌گویم تو پدر من هستی و به کرم که تومادر و خواهر من می‌باشی.

15 Where then is yet my hope? or [where] shall I see my good?

۱۵ پس امید من کجااست؟ و کیست که امید مرا خواهد دید؟

16 Will they go down with me to Hades, or shall we go down together to the tomb? (Sheol h7585)

۱۶ تابندهای هاویه فرو می‌رود، هنگامی که با هم درخاک نزول (نماییم ).» (Sheol h7585)