< Job 16 >
1 But Job answered and said,
Ale odpowiedział Ijob, i rzekł:
2 I have heard many such things: poor comforters are ye all.
Słyszałem takowych rzeczy wiele; przykrymi cieszycielami wy wszyscy jesteście.
3 What! is there any reason in vain words? or what will hinder thee from answering?
I kiedyż będzie koniec tym próżnym słowom? albo co cię przymusza, że tak odpowiadasz?
4 I also will speak as ye [do]: if indeed your soul were in my [soul's] stead, then would I insult you with words, and I would shake my head at you.
Azażbym ja tak mówił, jako wy, gdybyście wy byli na miejscu mojem? azażbym zbierał przeciwko wam słowa, i kiwałlibym nad wami głową swoją?
5 And would there were strength in my mouth, and I would not spare the movement of my lips.
Owszembym was posilał ustami memi, a ruchanie warg moich ulżyłoby boleści waszych.
6 For if I should speak, I shall not feel the pain of my wound: and if I should be silent, how shall I be wounded the less?
Ale jeźli będę mówił, przecież się nie ukoi boleść moja; a jeźli też przestanę, izaż odejdzie odemnie?
7 But now he has made me weary, and a worn-out fool; and thou hast laid hold of me.
A teraz zemdlił mię; spustoszyłeś, o Boże! wszystko zgromadzenie moje.
8 My falsehood has become a testimony, and has risen up against me: it has confronted me to my face.
Pomarszczyłeś mię na świadectwo, a znaczne na mnie schudzenie moje na twarzy mojej, jawnie świadczy przeciwko mnie.
9 In his anger he has cast me down; he has gnashed his teeth upon me: the weapons of his robbers have fallen upon me.
Popędliwość jego porwała mię, i wziął nienawiść przeciwko mnie; a zgrzytając na mię zębami swemi, jako nieprzyjaciel mój, bystremi oczyma swemi spojrzał na mię.
10 He has attacked me with the keen glances of his eyes; with his sharp [spear] he has smitten me [down] upon my knees; and they have run upon me with one accord.
Rozdzierają na mię usta swe, i sromotnie mię policzkowali, zebrawszy się społu przeciwko mnie.
11 For the Lord has delivered me into the hands of unrighteous men, and thrown me upon the ungodly.
Podał mię Bóg przewrotnemu, a w ręce niepobożnych wydał mię.
12 When I was at peace he distracted me: he took me by the hair of the head, and plucked it out: he set me up as a mark.
Byłem w pokoju, ale mię potarł; a uchwyciwszy mię za szyję moję, roztrzaskał mię, i wystawił mię sobie za cel.
13 They surrounded me with spears, aiming at my reins: without sparing [me] they poured out my gall upon the ground.
Ogarnęli mię strzelcy jego; rozciął nerki moje, a nie przepuścił, i rozlał na ziemię żółć moję.
14 They overthrew me with fall upon fall: they ran upon me in [their] might.
Zranił mię, raną na ranę; rzucił się na mię, jako olbrzym.
15 They sewed sackcloth upon my skin, and my strength has been spent on the ground.
Uszyłem wór na zsiniałą skórę moję, a oszpeciłem prochem głowę moję.
16 My belly has been parched with wailing, and darkness is on my eyelids.
Twarz moja płaczem oszpecona, a na powiekach moich jest cień śmierci.
17 Yet there was no injustice in my hands, and my prayer is pure.
Chociaż żadnego łupiestwa niemasz w rękach moich, a modlitwa moja jest czysta. (a jeźli nie tak, )
18 Earth, cover not over the blood of my flesh, and let my cry have no place.
O ziemio! nie zakrywajże krwi mojej, a niech nie ma miejsca wołanie moje!
19 And now, behold, my witness is in heaven, and my advocate is on high.
Otoć i teraz w niebie jest świadek mój, jest świadek mój na wysokości.
20 Let my supplication come to the Lord, and let mine eye weep before him.
O krasomówcy moi, przyjaciele moi! wylewa łzy do Boga oko moje.
21 Oh that a man might plead before the Lord, even [as] the son of man with his neighbor!
Oby się godziło wieść spór człowiekowi z Bogiem, i jako synowi człowieczemu z bliźnim swym!
22 But my years are numbered and [their end] come, and I shall go by the way by which I shall not return.
Bo lata zamierzone nadchodzą, a ścieszką, którą się nie wrócę, już idą.