Job 16
1 But Job answered and said,
Əyyub belə cavab verdi:
2 I have heard many such things: poor comforters are ye all.
«Bu cür sözləri çox eşitmişəm, Hamınız adamincidən təsəlliçilərsiniz.
3 What! is there any reason in vain words? or what will hinder thee from answering?
Bu boş söhbətləriniz qurtaracaqmı? Sizi nə vadar edir, belə danışırsınız?
4 I also will speak as ye [do]: if indeed your soul were in my [soul's] stead, then would I insult you with words, and I would shake my head at you.
Siz mənim yerimdə olsaydınız, mən də belə deyərdim. Əleyhinizə yaxşı-yaxşı sözlər düzüb başımı yelləyərdim.
5 And would there were strength in my mouth, and I would not spare the movement of my lips.
Ağzım ürəkləndirici sözlər deyərdi, Dilimdən təsəlliverici sözlər çıxarardım, Mən sizi ovudardım.
6 For if I should speak, I shall not feel the pain of my wound: and if I should be silent, how shall I be wounded the less?
Danışmağımla dərdim azalmır, Susuram, nə dəyişir?
7 But now he has made me weary, and a worn-out fool; and thou hast laid hold of me.
Ay Allah, məni taqətdən saldın, Bütün külfətimi darmadağın etdin.
8 My falsehood has become a testimony, and has risen up against me: it has confronted me to my face.
Sıxılıb əzilməyim buna şahiddir, Taqətsizliyim əleyhimə çıxıb şahidlik edir.
9 In his anger he has cast me down; he has gnashed his teeth upon me: the weapons of his robbers have fallen upon me.
Allah məni qəzəbi ilə parçalayır, Mənə nifrət edir, dişlərini qıcıdır, Düşmənim gözlərini mənə dikir.
10 He has attacked me with the keen glances of his eyes; with his sharp [spear] he has smitten me [down] upon my knees; and they have run upon me with one accord.
Mənə qarşı insanlar dodaq büzür, Həqarətlə üzümə şillə vurur, Mənə qarşı əlbir olur.
11 For the Lord has delivered me into the hands of unrighteous men, and thrown me upon the ungodly.
Allah məni haqsızlara təslim etdi, Pislərin əlinə verdi.
12 When I was at peace he distracted me: he took me by the hair of the head, and plucked it out: he set me up as a mark.
Rahat yaşayırdım, Allah məni pərən-pərən saldı, Boynumdan tutub yerə vurdu, məni Özünə hədəf etdi.
13 They surrounded me with spears, aiming at my reins: without sparing [me] they poured out my gall upon the ground.
Onun oxçuları ətrafımı aldı, Aman vermədən böyrəklərimi deşdilər, Ödümü yerə tökdülər.
14 They overthrew me with fall upon fall: they ran upon me in [their] might.
Bədənimə yara üstündən yara vurulur, Cəngavər tək üzərimə yüyürürlər.
15 They sewed sackcloth upon my skin, and my strength has been spent on the ground.
Əynimə çul tikmişəm, Qürurumu yerə atmışam.
16 My belly has been parched with wailing, and darkness is on my eyelids.
Ağlamaqdan üzüm qızardı, Kirpiklərimin altı-üstü kölgə saldı.
17 Yet there was no injustice in my hands, and my prayer is pure.
Yenə də zalımlıq əlimdən gəlmir, Sənə səmimiyyətlə dua edirəm.
18 Earth, cover not over the blood of my flesh, and let my cry have no place.
Ey torpaq, qanımın üstünü örtmə, Qoy heç nə mənim naləmi saxlamasın.
19 And now, behold, my witness is in heaven, and my advocate is on high.
Lap indidən şahidim göylərdədir, Himayədarım yüksəklərdədir.
20 Let my supplication come to the Lord, and let mine eye weep before him.
Dostlarım məni ələ salır, Gözlərim Allaha baxıb ağlayır.
21 Oh that a man might plead before the Lord, even [as] the son of man with his neighbor!
Bəşər oğlu qonşusu üçün yalvardığı kimi Biri də mən insandan ötrü qoy Allaha yalvarsın.
22 But my years are numbered and [their end] come, and I shall go by the way by which I shall not return.
Çünki bir neçə il keçəndən sonra Gedər-gəlməz yola gedəcəyəm.
