< Psalms 94 >
1 O God, in whose hands is punishment, O God of punishment, let your shining face be seen.
Θεέ των εκδικήσεων, Κύριε, Θεέ των εκδικήσεων, εμφάνηθι.
2 Be lifted up, O judge of the earth; let their reward come to the men of pride.
Υψώθητι, Κριτά της γής· απόδος ανταπόδοσιν εις τους υπερηφάνους.
3 How long will sinners, O Lord, how long will sinners have joy over us?
Έως πότε οι ασεβείς, Κύριε, έως πότε οι ασεβείς θέλουσι θριαμβεύει;
4 Words of pride come from their lips; all the workers of evil say great things of themselves.
Έως πότε θέλουσι προφέρει και λαλεί σκληρά; θέλουσι καυχάσθαι πάντες οι εργάται της ανομίας;
5 Your people are crushed by them, O Lord, your heritage is troubled,
Τον λαόν σου, Κύριε, καταθλίβουσι και την κληρονομίαν σου κακοποιούσι.
6 They put to death the widow and the guest, they take the lives of children who have no father;
Την χήραν και τον ξένον φονεύουσι και θανατόνουσι τους ορφανούς.
7 And they say, Jah will not see it, the God of Jacob will not give thought to it.
Και λέγουσι, δεν θέλει ιδεί ο Κύριος ουδέ θέλει νοήσει ο Θεός του Ιακώβ.
8 Give your mind to my words, you who are without wisdom among the people; you foolish men, when will you be wise?
Εννοήσατε, οι άφρονες μεταξύ του λαού· και οι μωροί, πότε θέλετε φρονιμεύσει;
9 Has he by whom your ears were planted no hearing? or is he blind by whom your eyes were formed?
Ο φυτεύσας το ωτίον, δεν θέλει ακούσει; ο πλάσας τον οφθαλμόν, δεν θέλει ιδεί;
10 He who is the judge of the nations, will he not give men the reward of their acts, even he who gives knowledge to man?
Ο σωφρονίζων τα έθνη, δεν θέλει ελέγξει; ο διδάσκων τον άνθρωπον γνώσιν;
11 The Lord has knowledge of the thoughts of man, for they are only a breath.
Ο Κύριος γνωρίζει τους διαλογισμούς των ανθρώπων, ότι είναι μάταιοι.
12 Happy is the man who is guided by you, O Jah, and to whom you give teaching out of your law;
Μακάριος ο άνθρωπος, τον οποίον σωφρονίζεις, Κύριε, και διά του νόμου σου διδάσκεις αυτόν·
13 So that you may give him rest from the days of evil, till a hole is made ready for the destruction of the sinners.
διά να αναπαύης αυτόν από των ημερών της συμφοράς, εωσού σκαφθή λάκκος εις τον ασεβή.
14 The Lord will not give up his people, or take away his support from his heritage;
Διότι δεν θέλει απορρίψει ο Κύριος τον λαόν αυτού, και την κληρονομίαν αυτού δεν θέλει εγκαταλείψει.
15 But decisions will again be made in righteousness; and they will be kept by all whose hearts are true.
Επειδή η κρίσις θέλει επιστρέψει εις την δικαιοσύνην, και θέλουσιν ακολουθήσει αυτήν πάντες οι ευθείς την καρδίαν.
16 Who will give me help against the sinners? and who will be my support against the workers of evil?
Τις θέλει σηκωθή υπέρ εμού κατά των πονηρευομένων; τις θέλει παρασταθή υπέρ εμού κατά των εργατών της ανομίας;
17 If the Lord had not been my helper, my soul would quickly have gone down into death.
Εάν ο Κύριος δεν με εβοήθει, παρ' ολίγον ήθελε κατοικήσει ψυχή μου εν τη σιωπή.
18 If I say, My foot is slipping; your mercy, O Lord, is my support.
Ότε έλεγον, ωλίσθησεν ο πους μου, το έλεός σου, Κύριε, με εβοήθει.
19 Among all my troubled thoughts, your comforts are the delight of my soul.
Εν τω πλήθει των αμηχανιών της καρδίας μου, αι παρηγορίαι σου εύφραναν την ψυχήν μου.
20 What part with you has the seat of sin, which makes evil into a law?
Μήπως έχει μετά σου συγκοινωνίαν ο θρόνος της ανομίας, όστις μηχανάται αδικίαν αντί νόμου;
21 They are banded together against the soul of the upright, to give decisions against those who have done no wrong.
Αυτοί εφορμώσι κατά της ψυχής του δικαίου και αίμα αθώον καταδικάζουσιν.
22 But the Lord is my safe resting-place; my God is the Rock where I am safe.
Αλλ' ο Κύριος είναι εις εμέ καταφύγιον και ο Θεός μου το φρούριον της ελπίδος μου.
23 And he has made their evil designs come back on themselves, cutting them off in their sin; the Lord our God will put an end to them.
Και θέλει επιστρέψει επ' αυτούς την ανομίαν αυτών και εν τη πονηρία αυτών θέλει αφανίσει αυτούς· Κύριος ο Θεός ημών θέλει αφανίσει αυτούς.