< Psalms 90 >

1 A Prayer of Moses, the man of God. Lord, you have been our resting-place in all generations.
دعای موسی، مرد خدا. ای خداوند، تو همیشه پناهگاه ما بوده‌ای.
2 Before the mountains were made, before you had given birth to the earth and the world, before time was, and for ever, you are God.
قبل از آنکه دنیا را بیافرینی و کوهها را به وجود آوری، تو بوده‌ای. تو را ابتدا و انتهایی نیست.
3 You send man back to his dust; and say, Go back, you children of men.
انسان را به خاک برمی‌گردانی و می‌گویی: «ای خاکیان، به خاک تبدیل شوید!»
4 For to you a thousand years are no more than yesterday when it is past, and like a watch in the night.
هزار سال در نظر تو چون یک روز، بلکه چون یک ساعت است.
5
تو انسان را چون سیلاب از جای بر می‌کنی و می‌بری. زندگی او خوابی بیش نیست. او مانند گیاهی است که صبح می‌روید و می‌شکفد ولی عصر پژمرده و خشک می‌شود.
6 In the morning it is green; in the evening it is cut down, and becomes dry.
7 We are burned up by the heat of your passion, and troubled by your wrath.
بر اثر غضب تو ما رو به نابودی می‌رویم و خشم تو ما را پریشان و بی‌قرار ساخته است.
8 You have put our evil doings before you, our secret sins in the light of your face.
گناهان ما را در برابر چشمان خود گذاشته‌ای و هیچ خطای ما از دید تو پنهان نیست.
9 For all our days have gone by in your wrath; our years come to an end like a breath.
روزهای زندگی ما بر اثر خشم تو کوتاه شده است و عمر خود را مثل یک خواب می‌گذرانیم.
10 The measure of our life is seventy years; and if through strength it may be eighty years, its pride is only trouble and sorrow, for it comes to an end and we are quickly gone.
عمر ما هفتاد سال است و اگر قوی باشیم، شاید به هشتاد سال برسد. ولی در طول این مدت چیزی جز درد و رنج نصیب ما نمی‌شود. هر آن ممکن است عمرمان به سر آید و به عالم دیگر پرواز کنیم.
11 Who has knowledge of the power of your wrath, or who takes note of the weight of your passion?
خداوندا، کیست که بداند شدت خشم تو چقدر است؟ کدام یک از ما چنانکه باید و شاید از تو می‌ترسد؟
12 So give us knowledge of the number of our days, that we may get a heart of wisdom.
به ما یاد بده که بدانیم عمر ما چه زودگذر است تا در این عمر کوتاه با خردمندی زندگی کنیم.
13 Come back, O Lord; how long? let your purpose for your servants be changed.
ای خداوند، نزد ما برگرد! تا به کی منتظر باشیم؟ بر بندگانت رحم کن.
14 In the morning give us your mercy in full measure; so that we may have joy and delight all our days.
صبحگاهان ما را از محبت خود بهره‌مند گردان تا در تمام عمر خود شادمان باشیم.
15 Make us glad in reward for the days of our sorrow, and for the years in which we have seen evil.
به اندازهٔ سالهایی که ما را ذلیل و خوار ساخته‌ای، ما را شاد و سرافراز گردان.
16 Make your work clear to your servants, and your glory to their children.
بگذار ما بندگانت بار دیگر اعمال شگفت‌انگیز تو را مشاهده کنیم. عظمت خود را بر فرزندانمان نمایان ساز.
17 Let the pleasure of the Lord our God be on us: O Lord, give strength to the work of our hands.
خداوندا، ما را مورد لطف خود قرار بده و در تمام کارهایمان ما را برکت عطا فرما، بله، در تمام کارهایمان ما را برکت عطا فرما!

< Psalms 90 >