Psalms 81
1 To the chief music-maker; put to the Gittith. Of Asaph. Make a song to God our strength: make a glad cry to the God of Jacob.
| برای رهبر سرایندگان: در مایۀ گیتّیت. مزمور آساف. خدای اسرائیل را که قوت ماست با سرودهای شاد ستایش کنید! |
2 Take up the melody, playing on an instrument of music, even on corded instruments.
| با دف و بربط دلنواز و رباب سرود بخوانید. |
3 Let the horn be sounded in the time of the new moon, at the full moon, on our holy feast-day:
| شیپورها را در روز عید به صدا درآورید در اول ماه و در ماه تمام. |
4 For this is a rule for Israel, and a law of the God of Jacob.
| زیرا این فریضه‌ای است در اسرائیل و حکمی است از جانب خدای یعقوب. |
5 He gave it to Joseph as a witness, when he went out over the land of Egypt; then the words of a strange tongue were sounding in my ears.
| او این عید را به هنگام بیرون آمدن بنی‌اسرائیل از مصر، برای آنها تعیین کرد. صدایی ناآشنا شنیدم که می‌گفت: |
6 I took the weight from his back; his hands were made free from the baskets.
| «بار سنگین بردگی را از دوش تو برداشتم. دستهایت را از حمل سبدها رها ساختم. |
7 You gave a cry in your trouble, and I made you free; I gave you an answer in the secret place of the thunder; I put you to the test at the waters of Meribah. (Selah)
| وقتی در زحمت بودی دعا کردی و من تو را رهانیدم. از میان رعد و برق به تو پاسخ دادم و در کنار چشمه‌های”مریبه“ایمان تو را آزمایش کردم. |
8 Give ear, O my people, and I will give you my word, O Israel, if you will only do as I say!
| «ای قوم خاص من بشنو، به تو اخطار می‌کنم! ای اسرائیل، به من گوش بده! |
9 There is to be no strange god among you; you are not to give worship to any other god.
| هرگز نباید خدای دیگری را پرستش نمایی. |
10 I am the Lord your God, who took you up from the land of Egypt: let your mouth be open wide, so that I may give you food.
| من یهوه خدای تو هستم، که تو را از بردگی در مصر رهانیدم. دهان خود را باز کن و من آن را از برکات خود پر خواهم ساخت. |
11 But my people did not give ear to my voice; Israel would have nothing to do with me.
| «اما بنی‌اسرائیل سخن مرا نشنیدند و مرا اطاعت نکردند. |
12 So I gave them up to the desires of their hearts; that they might go after their evil purposes.
| پس من هم ایشان را رها کردم تا به راه خود روند و مطابق میل خود زندگی کنند. |
13 If only my people would give ear to me, walking in my ways!
| «اما ای کاش به من گوش می‌دادند و مطابق دستورهای من زندگی می‌کردند. |
14 I would quickly overcome their haters: my hand would be turned against those who make war on them.
| آنگاه به‌زودی دشمنانشان را شکست می‌دادم و همهٔ مخالفانشان را مغلوب می‌ساختم؛ |
15 The haters of the Lord would be broken, and their destruction would be eternal.
| کسانی که از من نفرت داشتند در حضور من به خاک می‌افتادند و گرفتار عذاب ابدی می‌شدند؛ |
16 I would give them the best grain for food; you would be full of honey from the rock.
| و من اسرائیل را با بهترین گندم و عسل می‌پروراندم.» |
