Psalms 80
1 To the chief music-maker; put to Shoshannim-eduth. Of Asaph. A Psalm. Give ear, O Keeper of Israel, guiding Joseph like a flock; you who have your seat on the winged ones, let your glory be seen.
| برای رهبر سرایندگان: در مایۀ «سوسنهای عهد». مزمور آساف. ای شبان اسرائیل، به صدای ما گوش فرا ده! ای که قبیلهٔ یوسف را مانند گلهٔ گوسفند رهبری می‌کنی، جلال و شکوه خود را بنمایان! ای خدایی که بر فراز کروبیان جلوس فرموده‌ای، |
2 Before Ephraim and Benjamin and Manasseh, let your strength be awake from sleep, and come as our salvation.
| قدرت خود را بر قبایل افرایم، بنیامین و منسی آشکار ساز! بیا و ما را نجات ده! |
3 Take us back again, O God; let us see the shining of your face, and let us be safe.
| ای خدا، ما را به سوی خود بازآور و به ما توجه فرما تا نجات یابیم. |
4 O Lord God of armies, how long will your wrath be burning against the rest of your people?
| ای خداوند، خدای لشکرهای آسمان، تا به کی بر قوم خود خشمگین خواهی بود و دعاهای آنها را اجابت نخواهی کرد؟ |
5 You have given them the bread of weeping for food; for their drink you have given them sorrow in great measure.
| تو به ما غصه داده‌ای تا به جای نان بخوریم و کاسه‌ای پر از اشک تا به جای آب بنوشیم! |
6 You make us a cause of war among our neighbours; our haters are laughing at us among themselves.
| سرزمین ما را به میدان جنگ قومها تبدیل کرده‌ای و ما را مورد تمسخر دشمنان ساخته‌ای. |
7 Take us back again, O God of armies; let us see the shining of your face, and let us be safe.
| ای خدای لشکرهای آسمان، ما را به سوی خود بازآور! بر ما نظر لطف بیفکن تا نجات یابیم. |
8 You took a vine out of Egypt: driving out the nations, and planting it in their land.
| ما را همچون یک درخت مو از مصر بیرون آوردی و در سرزمین کنعان نشاندی و تمام قومهای بت‌پرست را از آنجا بیرون راندی. |
9 You made ready a place for it, so that it might take deep root, and it sent out its branches over all the land.
| اطراف ما را از بیگانگان پاک کردی و ما ریشه دوانیده، سرزمین موعود را پر ساختیم. |
10 The mountains were covered with its shade, and the great trees with its branches.
| سایهٔ ما تمام کوهها را پوشاند و شاخه‌های ما درختان سرو را فرا گرفت. |
11 It sent out its arms to the Sea, and its branches to the River.
| تمام سرزمین موعود را تا به دریای بزرگ و رود فرات در برگرفتیم. |
12 Why are its walls broken down by your hands, so that all who go by may take its fruit?
| اما اکنون دیوارهای ما را فرو ریخته‌ای؛ هر رهگذری دستش را دراز می‌کند و خوشه‌ای می‌کند! چرا، ای خدا، چرا؟ |
13 It is uprooted by the pigs from the woods, the beasts of the field get their food from it.
| گرازهای جنگل، ما را پایمال می‌کنند و حیوانات وحشی، ما را می‌خورند. |
14 Come back, O God of armies: from heaven let your eyes be turned to this vine, and give your mind to it,
| ای خدای لشکرهای آسمان، روی خود را به سوی ما بازگردان و از آسمان بر این درخت مو نظر کن و آن را نجات ده! |
15 Even to the tree which was planted by your right hand, and to the branch which you made strong for yourself.
| از این نهالی که با دست خود آن را نشانده‌ای، و از فرزندی که بزرگش کرده‌ای، محافظت فرما، |
16 It is burned with fire; it is cut down: they are made waste by the wrath of your face.
| زیرا دشمنان آن را مانند هیزم می‌سوزانند. خدایا، بر دشمنان غضب فرما و آنها را نابود کن. |
17 Let your hand be on the man of your right hand, on the son of man whom you made strong for yourself.
| از قومی که برای خود برگزیده و چنین قوی ساخته‌ای، حمایت کن! |
18 So will we not be turned back from you; keep us in life, and we will give praise to your name.
| ما دیگر از تو روی گردان نخواهیم شد. ما را زنده نگاه دار تا نام تو را ستایش کنیم. |
19 Take us back, O Lord God of armies; let us see the shining of your face, and let us be safe.
| ای خداوند، خدای لشکرهای آسمان، ما را به سوی خود بازآور و به ما توجه فرما تا نجات یابیم. |
