Psalms 77

1 To the chief music-maker. After Jeduthun. Of Asaph. A Psalm. I was crying to God with my voice; even to God with my voice, and he gave ear to me.

برای رهبر سرایندگان: برای یِدوتون. مزمور آساف. با صدایی بلند به سوی خدا فریاد برمی‌آورم! به سوی خدا فریاد برمی‌آورم تا صدای مرا بشنود.

2 In the day of my trouble, my heart was turned to the Lord: my hand was stretched out in the night without resting; my soul would not be comforted.

به هنگام گرفتاری از خدا کمک می‌طلبم. تمام شب به سوی او دست نیاز دراز می‌کنم. تا دعایم را مستجاب نکند آرام نخواهم گرفت.

3 I will keep God in memory, with sounds of grief; my thoughts are troubled, and my spirit is overcome. (Selah)

خدا را به یاد می‌آورم و از حسرت می‌نالم. به فکر فرو می‌روم و پریشان می‌شوم.

4 You keep my eyes from sleep; I am so troubled that no words come.

او نمی‌گذارد خواب بچشمانم بیاید. از شدت ناراحتی نمی‌توانم حرف بزنم.

5 My thoughts go back to the days of the past, to the years which are gone.

به روزهای گذشته فکر می‌کنم، به سالهایی که پشت سر نهاده‌ام می‌اندیشم.

6 The memory of my song comes back to me in the night; my thoughts are moving in my heart; my spirit is searching with care.

تمام شب را در تفکر می‌گذرانم و از خود می‌پرسم:

7 Will the Lord put me away for ever? will he be kind no longer?

«آیا خداوند مرا برای همیشه ترک کرده است؟ آیا او دیگر هرگز از من راضی نخواهد شد؟

8 Is his mercy quite gone for ever? has his word come to nothing?

آیا دیگر هرگز به من محبت نخواهد کرد؟ آیا دیگر هرگز به قول خود وفا نخواهد کرد؟

9 Has God put away the memory of his pity? are his mercies shut up by his wrath? (Selah)

آیا خدا مهربانی و دلسوزی را فراموش کرده است؟ آیا غضب او باعث شده در رحمت او بسته شود؟»

10 And I said, It is a weight on my spirit; but I will keep in mind the years of the right hand of the Most High.

سپس به خود می‌گویم: «این از ضعف من است که چنین فکر می‌کنم. پس سالهایی را که دست خداوند قادر متعال در کار بوده است به یاد خواهم آورد.»

11 I will keep in mind the works of Jah: I will keep the memory of your wonders in the past.

بله، معجزات و کارهای بزرگی را که خداوند انجام داده است به یاد خواهم آورد

12 I will give thought to all your work, while my mind goes over your acts of power.

و در کارهای شگفت‌انگیز او تفکر خواهم کرد.

13 Your way, O God, is holy: what god is so great as our God?

ای خدا، تمام راههای تو پاک و بی‌عیب است! خدایی به بزرگی و عظمت تو وجود ندارد.

14 You are the God who does works of power: you have made your strength clear to the nations.

تو خدایی هستی که معجزه می‌کنی و قدرت خود را بر قومها نمایان می‌سازی.

15 With your arm you have made your people free, the sons of Jacob and Joseph. (Selah)

با دست توانای خود بنی‌اسرائیل را رهانیدی.

16 The waters saw you, O God; the waters saw you, they were in fear: even the deep was troubled.

آبها وقتی تو را دیدند به عقب رفتند و اعماق دریا به لرزه درآمد.

17 The clouds sent out water; the skies gave out a sound; truly, your arrows went far and wide.

از ابرها باران بارید. در آسمان رعد و برق پدید آمد و تیرهای آتشین به هر سو جهید.

18 The voice of your thunder went rolling on; the world was flaming with the light of the storm; the earth was shaking.

در میان گردباد صدای رعد شنیده شد و برق آسمان دنیا را روشن کرد. زمین تکان خورد و لرزید.

19 Your way was in the sea, and your road in the great waters; there was no knowledge of your footsteps.

از میان دریا جایی که هرگز به فکر کسی نمی‌رسید راهی پدید آوردی

20 You were guiding your people like a flock, by the hand of Moses and Aaron.

و مانند یک شبان، بنی‌اسرائیل را به رهبری موسی و هارون از آن عبور دادی.