Psalms 69

1 To the chief music-maker; put to Shoshannim. Of David. Be my saviour, O God; because the waters have come in, even to my neck.

برای رهبر سرایندگان: در مایۀ «سوسنها». مزمور داوود. خدایا، مرا از این طوفان مشکلات نجات ده!

2 My feet are deep in the soft earth, where there is no support; I have come into deep waters, the waves are flowing over me.

در منجلاب فرو رفته‌ام و در زیر پایم جایی برای ایستادن نیست. به جاهای عمیق رسیده‌ام و سیلاب مرا پوشانده است.

3 I am tired with my crying; my throat is burning: my eyes are wasted with waiting for my God.

از بس می‌نالم خسته شده‌ام و گلویم خشک شده است. چشمانم آنقدر منتظر اقدام تو بوده‌اند که تار گشته‌اند.

4 Those who have hate for me without cause are greater in number than the hairs of my head; those who are against me, falsely desiring my destruction, are very strong; I gave back what I had not taken away.

آنانی که بی‌سبب از من نفرت دارند از موهای سرم بیشترند. دشمنانم در مورد من دروغ می‌گویند، آنها از من قویترند و قصد کشتن مرا دارند. آنچه از دیگران ندزدیده‌ام، از من می‌خواهند برگردانم.

5 O God, you see how foolish I am; and my wrongdoing is clear to you.

ای خدا، تو حماقت مرا می‌دانی و گناهانم از نظر تو پنهان نیست.

6 Let not those who have hope in you be put to shame because of me, O Lord God of armies: let not those who are waiting for you be made low because of me, O God of Israel.

ای خداوند لشکرهای آسمان، مگذار آنانی که به تو امیدوار هستند و انتظار تو را می‌کشند، به سبب من شرمنده شوند. ای خدای اسرائیل، مگذار مایهٔ رسوایی دوستدارانت شوم.

7 I have been wounded with sharp words because of you; my face has been covered with shame.

من به خاطر توست که اینچنین مورد سرزنش واقع شده و رسوا گشته‌ام.

8 I have become strange to my brothers, and like a man from a far country to my mother's children.

نزد برادران خود غریب هستم و در خانوادهٔ خود بیگانه محسوب می‌شوم.

9 I am on fire with passion for your house; and the hard things which are said about you have come on me.

اشتیاقی که برای خانۀ تو دارم، مثل آتش در من زبانه می‌کشد، و توهینهای اهانت‌کنندگانِ تو بر من افتاده است.

10 My bitter weeping, and my going without food, were turned to my shame.

هنگامی که با روزه و اشک در حضور تو خود را فروتن می‌سازم، آنها مرا سرزنش می‌کنند.

11 When I put on the clothing of grief, they said evil of me.

وقتی برای توبه و ندامت پلاس در بر می‌کنم، آنها مسخره‌ام می‌کنند.

12 I am a cause of wonder to those in authority; a song to those who are given to strong drink.

مردم کوچه و بازار پشت سرم حرف می‌زنند و میگساران برای من آواز می‌خوانند.

13 But as for me, let my prayer be made to you, O Lord, at a time when you are pleased; O God, give me an answer in your great mercy, for your salvation is certain.

اما من، ای خداوند، نزد تو دعا می‌کنم. ای خدا، تو در وقت مناسب به من جواب ده، به سبب محبت عظیمت دعای مرا مستجاب فرما و مطابق وعدهٔ خود مرا نجات ده.

14 Take me from the grip of the sticky earth, so that I may not go down into it; let me be lifted up from the deep waters.

مرا از میان سیل و طوفان برهان تا غرق نشوم. مرا از دست دشمنانم نجات ده.

15 Let me not be covered by the flowing waters; let not the deep waters go over my head, and let me not be shut up in the underworld.

مگذار سیلاب مرا بپوشاند و در اعماق آبها غرق شوم.

16 Give an answer to my words, O Lord; for your mercy is good: be turned to me, because of your great pity.

ای خداوند، دعای مرا مستجاب فرما، زیرا محبت تو شگفت‌انگیز است. از من مراقبت فرما، زیرا رحمت تو بیکران است.

17 Let not your face be covered from your servant, for I am in trouble; quickly give me an answer.

روی خود را از من برمگردان، زیرا در سختی و زحمت هستم. دعای مرا زود جواب ده.

18 Come near to my soul, for its salvation: be my saviour, because of those who are against me.

نزد من بیا و بهای آزادیم را بپرداز و مرا از دست دشمن رها کن.

19 You have seen my shame, how I was laughed at and made low; my haters are all before you.

می‌دانی چگونه مورد سرزنش و اهانت قرار گرفته و رسوا شده‌ام؛ تو همهٔ دشمنانم را می‌بینی.

20 My heart is broken by bitter words, I am full of grief; I made a search for some to have pity on me, but there was no one; I had no comforter.

طعنه و سرزنش مردم دل مرا شکسته است و سخت بیمار شده‌ام. منتظر بودم کسی با من همدردی کند، ولی شخص دلسوزی یافت نشد. به جستجوی افرادی پرداختم که مرا دلداری دهند، اما کسی را نیافتم.

21 They gave me poison for my food; and bitter wine for my drink.

به جای خوراک، به من زرداب دادند و به جای آب، سرکه نوشاندند.

22 Let their table before them be for their destruction; let their feasts become a net to take them.

بگذار سفرۀ رنگینی که جلویشان پهن است، دامی شود و آرامش و صفایشان، تله باشد.

23 Let their eyes be blind so that they may not see; let their bodies for ever be shaking.

چشمانشان کور شود تا نتوانند ببینند، و کمرهایشان همیشه بلرزد!

24 Let your curse come on them; let the heat of your wrath overtake them.

خشم خود را بر سرشان بریز و با آتش غضبت آنها را بسوزان!

25 Give their houses to destruction, and let there be no one in their tents.

ای کاش خانه‌هایشان خراب گردد و کسی در خیمه‌هایشان ساکن نشود.

26 Because they are cruel to him against whom your hand is turned; they make bitter the grief of him who is wounded by you.

زیرا به کسی که تو تنبیه کرده‌ای آزار می‌رسانند و از رنجهای آنانی که تو مجروحشان ساخته‌ای سخن می‌گویند.

27 Let their punishment be increased; let them not come into your righteousness.

گناهانشان را یک به یک در نظر بگیر و مگذار نجات تو شامل حالشان شود.

28 Let their names be taken from the book of the living, let them not be numbered with the upright.

نامشان را از دفتر حیات خود پاک کن و مگذار جزو قوم تو محسوب شوند.

29 But I am poor and full of sorrow; let me be lifted up by your salvation, O Lord.

اما من مصیبت‌زده و دردمند هستم. ای خدا، مرا نجات ده و سرافراز فرما.

30 I will give praise to the name of God with a song; I will give glory to him for what he has done.

با سرود نام خدا را ستایش خواهم نمود و با دعای شکرگزاری عظمت او را خواهم ستود.

31 This will be more pleasing to the Lord than an ox, or a young ox of full growth.

خداوند چنین پرستشی را بیش از قربانی حیوانات می‌پسندد.

32 The poor will see it and be glad: you who are lovers of God, let your hearts have life.

اشخاص فروتن که طالب خدا هستند وقتی ببینند او به فکر ایشان است شاد و امیدوار خواهند شد.

33 For the ears of the Lord are open to the poor, and he takes thought for his prisoners.

خداوند دعای نیازمندان را مستجاب می‌نماید و عزیزان خود را در زندان و اسارت فراموش نمی‌کند.

34 Let the heavens and the earth give praise to him, the seas, and everything moving in them.

ای آسمان و زمین، خدا را ستایش کنید! ای دریاها و ای موجودات دریایی، خدا را بستایید!

35 For God will be the saviour of Zion, and the builder of the towns of Judah; so that it may be their resting-place and heritage.

خدا اورشلیم را نجات خواهد داد و شهرهای یهودا را دوباره بنا خواهد نمود تا قوم برگزیده‌اش در سرزمین موعود سکونت نمایند و آن را به تصرف خود درآورند.

36 The seed of his servants will have their part in it, and there the lovers of his name will have rest.

فرزندان بندگانش وارث سرزمین موعود خواهند شد و آنانی که خدا را دوست می‌دارند، در آن ساکن خواهند شد.