Psalms 68
1 To the chief music-maker. Of David. A Psalm. A Song. Let God be seen, and let his haters be put to flight; let those who are against him be turned back before him.
| برای رهبر سرایندگان. مزمور داوود. سرود. ای خدا، برخیز و دشمنانت را پراکنده ساز. بگذار آنانی که از تو نفرت دارند از حضور تو بگریزند. |
2 Let them be like smoke before the driving wind; as wax turning soft before the fire, so let them come to an end before the power of God.
| چنانکه دود در برابر باد پراکنده می‌شود، همچنان تو ایشان را پراکنده ساز؛ همان‌گونه که موم در مقابل آتش گداخته می‌شود، همچنان بگذار گناهکاران در حضورت نابود شوند. |
3 But let the upright be glad; let them have delight before God; let them be full of joy.
| اما نیکوکاران شادی کنند و در حضور تو خوشحال باشند؛ از شادی فریاد برآورند و خوش باشند. |
4 Make songs to God, make songs of praise to his name; make a way for him who comes through the waste lands; his name is Jah; be glad before him.
| در وصف خدا سرود بخوانید. نام او را ستایش کنید. برای او که بر ابرها سوار است، راهی درست کنید. نام او یهوه است! در حضورش شادی کنید! |
5 A father to those who have no father, a judge of the widows, is God in his holy place.
| خدایی که در خانهٔ مقدّس خود ساکن است، پدر یتیمان و دادرس بیوه‌زنان می‌باشد. |
6 Those who are without friends, God puts in families; he makes free those who are in chains; but those who are turned away from him are given a dry land.
| او بی‌کسان و آوارگان را در خانه‌ها ساکن می‌گرداند و اسیران را آزاد می‌سازد. اما یاغیان در زمین خشک و بی‌آب ساکن خواهند شد. |
7 O God, when you went out before your people, wandering through the waste land; (Selah)
| ای خدای اسرائیل، وقتی تو قوم برگزیدهٔ خود را هدایت کردی و از میان بیابان عبور نمودی، |
8 The earth was shaking and the heavens were streaming, because God was present; even Sinai itself was moved before God, the God of Israel.
| زمین تکان خورد و آسمان بارید و کوه سینا از ترس حضور تو به لرزه افتاد. |
9 You, O God, did freely send the rain, giving strength to the weariness of your heritage.
| ای خدا، تو نعمتها بارانیدی و قوم برگزیدهٔ خود را که خسته و ناتوان بودند، نیرو و توان بخشیدی. |
10 Those whose resting-place was there, even the poor, were comforted by your good things, O God.
| جماعت تو در زمین موعود ساکن شدند و تو ای خدای مهربان، حاجت نیازمندان را برآوردی. |
11 The Lord gives the word; great is the number of the women who make it public.
| خداوند کلام را اعلام کرد و کسانی که آن را بشارت دادند عدهٔ بی‌شماری بودند؛ کلام او این است: |
12 Kings of armies quickly go in flight: and the women in the houses make a division of their goods.
| «پادشاهان و سپاهیانشان بشتاب می‌گریزند! زنانی که در خانه هستند غنایم جنگی را بین خود قسمت می‌کنند. |
13 Will you take your rest among the flocks? like the wings of a dove covered with silver, and its feathers with yellow gold.
| آنها اگرچه روزی فقیر و بینوا بودند، اما اینک خوشبخت و ثروتمندند و خود را مانند کبوتری که بالهایش نقره‌ای و پرهایش طلایی است با زر و زیور آراسته‌اند.» |
14 When the Most High put the kings to flight, it was as white as snow in Salmon.
| خدای قادر مطلق پادشاهانی را که دشمن اسرائیل بودند مانند دانه‌های برف که در جنگلهای کوه صلمون آب می‌شود، پراکنده و محو ساخت. |
15 A hill of God is the hill of Bashan; a hill with high tops is the hill of Bashan.
| ای کوههای عظیم باشان، ای سلسله جبال بزرگ که قله‌های بلند دارید، |
16 Why are you looking with envy, you high hills, on the hill desired by God as his resting-place? truly, God will make it his house for ever.
| چرا با حسرت به این کوهی که خدا برای مسکن خود برگزیده است نگاه می‌کنید؟ به یقین خداوند تا به ابد در آن ساکن خواهد بود. |
17 The war-carriage of God is among Israel's thousands; the Lord has come from Sinai to the holy place.
| خداوند در میان هزاران هزار ارابه از کوه سینا به خانهٔ مقدّس خویش که در کوه صهیون است، رفته است. |
18 You have gone up on high, taking your prisoners with you; you have taken offerings from men; the Lord God has taken his place on the seat of his power.
| آن هنگام که به برترین مکان بالا رفتی، بسیاری را به اسارت بردی و هدایا از آدمیان گرفتی، حتی از کسانی که زمانی یاغی بوده‌اند. اکنون خداوند در میان ما ساکن خواهد شد. |
19 Praise be to the Lord, who is our support day by day, even the God of our salvation. (Selah)
| شکر و سپاس بر خداوندی که هر روز بارهای ما را متحمل می‌شود و خدایی که نجات ماست. |
20 Our God is for us a God of salvation; his are the ways out of death.
| خدای ما نجا‌ت‌دهندۀ ماست و ما را از مرگ می‌رهاند. |
21 The heads of the haters of God will be crushed; even the head of him who still goes on in his evil ways.
| خدا سر دشمنانش را که در گناه زندگی می‌کنند، خرد خواهد کرد. |
22 The Lord said, I will make them come back from Bashan, and from the deep parts of the sea;
| خداوند می‌فرماید: «دشمنان شما را از باشان و از اعماق دریا باز خواهم آورد |
23 So that your foot may be red with blood, and the tongues of your dogs with the same.
| تا در میان خون ریخته شدهٔ آنان راه بروید و سگها خون ایشان را بخورند.» |
24 We see your going, O God: even the going of my God, my King, into the holy place.
| ای خدایی که پادشاه و خداوند من هستی، همهٔ قومها حرکت پیروزمندانهٔ تو را به سوی خانهٔ مقدّست دیده‌اند. |
25 The makers of songs go before, the players of music come after, among the young girls playing on brass instruments.
| سرایندگان در پیش و نوازندگان در عقب و دوشیزگان در وسط آنان دف‌زنان حرکت می‌کنند. |
26 Give praise to God in the great meeting; even the Lord, you who come from the fountain of Israel.
| همهٔ مردم اسرائیل خدا را حمد گویند. ای فرزندان یعقوب، خداوند را ستایش کنید. |
27 There is little Benjamin ruling them, the chiefs of Judah and their army, the rulers of Zebulun and the rulers of Naphtali.
| قبیلهٔ کوچک بنیامین پیشاپیش ستایش‌کنندگان خدا در حرکت است؛ بعد از او رهبران قبیلهٔ یهودا با دسته‌های خود، سپس بزرگان قبیلهٔ زبولون و نفتالی حرکت می‌کنند. |
28 O God, send out your strength; the strength, O God, with which you have done great things for us,
| ای خدا، نیروی خود را برای ما به کار ببر، همان‌گونه که در گذشته این کار را کردی. |
29 Out of your Temple in Jerusalem.
| به احترام خانهٔ تو در اورشلیم، پادشاهان هدایا نزد تو خواهند آورد. |
30 Say sharp words to the beast among the water-plants, the band of strong ones, with the lords of the peoples, put an end to the people whose delight is in war.
| مصر، آن حیوان وحشی را که در میان نیزارها ساکن است، توبیخ نما. قومهای جهان را که همچون رمه‌های گاو و گوساله هستند، سرزنش کن تا به فرمان تو گردن نهند و نقره‌های خود را به تو تقدیم کنند. اقوامی را که جنگ را دوست می‌دارند، پراکنده ساز. |
31 Kings will give you offerings, they will come out of Egypt; from Pathros will come offerings of silver; Ethiopia will be stretching out her hands to God.
| مصر هدایا به دست سفیران خود خواهد فرستاد و حبشه دست دعا به سوی خداوند دراز خواهد کرد. |
32 Make songs to God, you kingdoms of the earth; O make songs of praise to the Lord; (Selah)
| ای ممالک جهان، برای خدا سرود بخوانید؛ خداوند را با سرودها بستایید. |
33 To him who goes or the clouds of heaven, the heaven which was from earliest times; he sends out his voice of power.
| خدای ازلی و ابدی را که در آسمانها نشسته است و با صدای بلند و نیرومند سخن می‌گوید، ستایش کنید. |
34 Make clear that strength is God's: he is lifted up over Israel, and his power is in the clouds.
| قدرت خدا را توصیف نمایید خدایی که شکوه و جلالش بر اسرائیل است و قوتش در آسمانها پابرجاست. |
35 O God, you are to be feared in your holy place: the God of Israel gives strength and power to his people. Praise be to God.
| چه مَهیب است خداوند در مکان مقدّس خویش! خدای اسرائیل به قوم برگزیدهٔ خود قوت و عظمت می‌بخشد. خدا را شکر و سپاس باد! |
