< Psalms 66 >

1 To the chief music-maker. A Song. A Psalm. Send up a glad cry to God, all the earth:
برای رهبر سرایندگان. سرود. مزمور. ای همهٔ مردم روی زمین، برای خدا فریاد شادی سر دهید!
2 Make a song in honour of his name: give praise and glory to him.
نام پرشکوه او را با سرود بستایید و عظمت او را بیان کنید!
3 Say to God, How greatly to be feared are your works! because of your great power your haters are forced to put themselves under your feet.
به خدا بگویید: «چه حیرت‌انگیز است کارهای تو! قدرت تو دشمنانت را از پای در خواهد آورد.
4 Let all the earth give you worship, and make songs to you; let them make songs to your name. (Selah)
تمامی مردم روی زمین تو را پرستش خواهند کرد، تو را خواهند ستود و به نام تو سرود خواهند خواند.»
5 Come and see the works of God: he is to be feared in all he does to the children of men.
بیایید کارهای خدا را مشاهده کنید؛ ببینید چه کارهای شگفت‌انگیزی برای انسانها انجام داده است.
6 The sea was turned into dry land: they went through the river on foot: there did we have joy in him.
او دریا را به خشکی تبدیل کرد و اجداد ما با پای پیاده از میان آن عبور نمودند. ایشان به سبب این کار خدا شادیها کردند.
7 He is ruling in power for ever; his eyes are watching the nations: may his haters have no strength against him. (Selah)
خداوند تا ابد با قدرت حکمرانی می‌کند و رفتار همهٔ قومها را زیر نظر دارد. پس ای مردم سرکش، بر ضد او قیام نکنید.
8 Give blessings to our God, O you peoples, let the voice of his praise be loud;
ای قومها، خدای ما را ستایش کنید! بگذارید آواز ستایش شما شنیده شود.
9 Because he gives us life, and has not let our feet be moved.
او زندگی ما را از خطر می‌رهاند و نمی‌گذارد پاهایمان بلغزد.
10 For you, O God, have put us to the test: testing us by fire like silver.
ای خدا، تو ما را امتحان کرده‌ای؛ مانند نقره‌ای که در کوره می‌گذارند تا پاک شود، ما را پاک نموده‌ای.
11 You let us be put in prison; chains were put on our legs.
ما را در دام گرفتار ساختی و بارهای سنگین بر دوش ما نهادی.
12 You let men go driving over our heads; we went through fire and through water; but you took us out into a wide place.
دشمنان ما را بر ما مسلط گرداندی و گذاشتی از آب و آتش عبور کنیم، اما سرانجام ما را به مکانی آوردی که در آن وفور نعمت است.
13 I will come into your house with burned offerings, I will make payment of my debt to you,
قربانیهای سوختنی به خانهٔ تو خواهم آورد تا نذرهای خود را ادا نمایم.
14 Keeping the word which came from my lips, and which my mouth said, when I was in trouble.
بله، هنگامی که در زحمت بودم نذر کردم و اینک آن را ادا خواهم کرد.
15 I will give you burned offerings of fat beasts, and the smoke of sheep; I will make offerings of oxen and goats. (Selah)
گوسفند قربانی خواهم کرد و گوساله و بز تقدیم خواهم نمود و آنها را بر مذبح خواهم سوزاند تا بوی خوب آنها به سوی تو زبانه کشد.
16 Come, give ear to me, all you God-fearing men, so that I may make clear to you what he has done for my soul.
ای همهٔ خداترسان، بیایید و بشنوید تا به شما بگویم که خداوند برای من چه کرده است.
17 My voice went up to him, and I was lifted up from the underworld.
فریاد برآوردم و از او کمک خواستم و او را ستایش نمودم.
18 I said in my heart, The Lord will not give ear to me:
اگر گناه را در دل خود نگه می‌داشتم، خداوند دعایم را نمی‌شنید.
19 But truly God's ear has been open; he has give attention to the voice of my prayer.
اما او به دعای من توجه نموده و آن را مستجاب کرده است!
20 Praise be to God who has not taken away his good faith and his mercy from me.
سپاس بر خدایی که دعای مرا بی‌جواب نگذاشته و محبت خود را از من دریغ نکرده است.

< Psalms 66 >