Psalms 61

1 To the chief music-maker. On a corded instrument. Of David. Let my cry come to you, O God; let your ears be open to my prayer.

برای رهبر سرایندگان: با همراهی سازهای زهی. مزمور داوود. ای خدا، فریادم را بشنو و دعای مرا اجابت فرما!

2 From the end of the earth will I send up my cry to you, when my heart is overcome: take me to the rock which is over-high for me.

از این دیار غریب، تو را به کمک می‌طلبم. مرا که فکرم پریشان است به پناهگاهی امن هدایت کن.

3 For you have been my secret place, and my high tower from those who made war on me.

زیرا تو در برابر دشمنانم حامی و پناهگاه من بوده‌ای.

4 I will make your tent my resting-place for ever: I will keep myself under the cover of your wings. (Selah)

بگذار تمام عمرم در خیمهٔ تو ساکن شوم و در زیر سایهٔ بالهای تو پناه گیرم.

5 For you, O God, have made answer to my prayers; you have given me the heritage of those who give honour to your name.

خدایا، تو قولهایی را که داده‌ام، شنیده‌ای، و برکاتی را نصیبم ساخته‌ای که به کسانی که نام تو را گرامی می‌دارند، می‌بخشی.

6 You will give the king long life; and make his years go on through the generations.

به پادشاه عمر طولانی عطا کن تا سالیان سال سلطنت کند.

7 May the seat of his authority be before God for ever; may mercy and righteousness keep him safe.

باشد که تا ابد در حضور تو ای خدا، او حکومت کند. او را با محبت و وفاداری خود محافظت فرما.

8 So will I make songs in praise of your name for ever, giving to God that which is right day by day.

پس همیشه تو را ستایش خواهم کرد و هر روز به قولهایی که به تو داده‌ام وفا خواهم نمود.