< Psalms 56 >

1 To the chief music-maker; put to Jonath elem rehokim. Of David. Michtam. When the Philistines took him in Gath. Have mercy on me, O God, for man is attempting my destruction; every day he makes cruel attacks against me.
برای رهبر سرایندگان: در مایۀ «کبوتر بر درختان بلوط دوردست». غزل داوود دربارۀ زمانی که فلسطینیان او را در جَت گرفتار کردند. ای خدا، بر من رحم فرما، زیرا مورد هجوم دشمنان قرار گرفته‌ام و مخالفانم هر روز عرصه را بر من تنگ‌تر می‌کنند.
2 My haters are ever ready to put an end to me; great numbers are lifting themselves up against me.
تمام روز دشمنانم بر من یورش می‌آورند. مخالفانم که با من می‌جنگند بسیارند.
3 In the time of my fear, I will have faith in you.
هنگامی که بترسم، ای خداوند، بر تو توکل خواهم کرد.
4 In God will I give praise to his word; in God have I put my hope; I will have no fear of what flesh may do to me.
وعده‌های خداوند را می‌ستایم و بر او توکل دارم، پس نخواهم ترسید، انسان فانی به من چه می‌تواند کرد؟
5 Every day they make wrong use of my words; all their thoughts are against me for evil.
دشمنانم تمام روز در فکر آزار من هستند و یک دم مرا راحت نمی‌گذارند.
6 They come together, they are waiting in secret places, they take note of my steps, they are waiting for my soul.
آنها با هم جمع شده در کمین می‌نشینند و تمام حرکات مرا زیر نظر گرفته، قصد جانم را می‌کنند.
7 By evil-doing they will not get free from punishment. In wrath, O God, let the peoples be made low.
خدایا، نگذار آنها با این همه شرارت، جان به در برند. با خشم خود آنها را سرنگون کن.
8 You have seen my wanderings; put the drops from my eyes into your bottle; are they not in your record?
تو از پریشانی من آگاهی؛ حساب اشکهایم را داری و آن را در دفترت ثبت کرده‌ای.
9 When I send up my cry to you, my haters will be turned back; I am certain of this, for God is with me.
روزی که تو را به کمک بخوانم، دشمنانم شکست خورده، خواهند گریخت. یقین دارم که خداوند پشتیبان من است.
10 In God will I give praise to his word; in the Lord will I give praise to his word.
وعده‌های خداوند را می‌ستایم و بر او توکل دارم،
11 In God have I put my hope, I will have no fear of what man may do to me.
پس نخواهم ترسید. انسان به من چه می‌تواند کرد؟
12 I keep the memory of my debt to you, O God; I will give you the offerings of praise.
خدایا، نذرهای خود را ادا خواهم کرد و قربانیهای تشکر را به درگاه تو تقدیم خواهم نمود،
13 Because you have taken my soul from the power of death; and kept my feet from falling, so that I may be walking before God in the light of life.
زیرا تو مرا از پرتگاه مرگ رهانیدی و نگذاشتی پایم بلغزد و نابود شوم تا بتوانم اکنون در نور حیاتی که در حضور توست راه روم.

< Psalms 56 >