Psalms 56
1 To the chief music-maker; put to Jonath elem rehokim. Of David. Michtam. When the Philistines took him in Gath. Have mercy on me, O God, for man is attempting my destruction; every day he makes cruel attacks against me.
| برای سالار مغنیان بر فاخته ساکت در بلاد بعیده. مکتوم داود وقتی که فلسطینیان او را در جت گرفتند ای خدا بر من رحم فرما، زیرا که انسان مرا به شدت تعاقب می‌کند. تمامی روزجنگ کرده، مرا اذیت می‌نماید. | ۱ |
2 My haters are ever ready to put an end to me; great numbers are lifting themselves up against me.
| خصمانم تمامی روز مرا به شدت تعاقب می‌کنند. زیرا که بسیاری با تکبر با من می‌جنگند. | ۲ |
3 In the time of my fear, I will have faith in you.
| هنگامی که ترسان شوم، من بر تو توکل خواهم داشت. | ۳ |
4 In God will I give praise to his word; in God have I put my hope; I will have no fear of what flesh may do to me.
| در خدا کلام او را خواهم ستود. بر خداتوکل کرده، نخواهم ترسید. انسان به من چه می‌تواند کرد؟ | ۴ |
5 Every day they make wrong use of my words; all their thoughts are against me for evil.
| هر روزه سخنان مرا منحرف می‌سازند. همه فکرهای ایشان درباره من برشرارت است. | ۵ |
6 They come together, they are waiting in secret places, they take note of my steps, they are waiting for my soul.
| ایشان جمع شده، کمین می‌سازند. بر قدمهای من چشم دارند زیرا قصدجان من دارند. | ۶ |
7 By evil-doing they will not get free from punishment. In wrath, O God, let the peoples be made low.
| آیا ایشان به‌سبب شرارت خودنجات خواهند یافت؟ ای خدا امت‌ها را درغضب خویش بینداز. | ۷ |
8 You have seen my wanderings; put the drops from my eyes into your bottle; are they not in your record?
| تو آوارگیهای مرا تقریر کرده‌ای. اشکهایم را در مشک خود بگذار. آیا این در دفتر تو نیست؟ | ۸ |
9 When I send up my cry to you, my haters will be turned back; I am certain of this, for God is with me.
| آنگاه در روزی که تو رابخوانم دشمنانم روخواهند گردانید. این رامی دانم زیرا خدا با من است. | ۹ |
10 In God will I give praise to his word; in the Lord will I give praise to his word.
| در خدا کلام او را خواهم ستود. درخداوند کلام او را خواهم ستود. | ۱۰ |
11 In God have I put my hope, I will have no fear of what man may do to me.
| بر خدا توکل دارم پس نخواهم ترسید. آدمیان به من چه می‌توانند کرد؟ | ۱۱ |
12 I keep the memory of my debt to you, O God; I will give you the offerings of praise.
| ای خدا نذرهای تو بر من است. قربانی های حمد را نزد تو خواهم گذرانید. | ۱۲ |
13 Because you have taken my soul from the power of death; and kept my feet from falling, so that I may be walking before God in the light of life.
| زیرا که جانم را از موت رهانیده‌ای. آیا پایهایم را نیز از لغزیدن نگاه نخواهی داشت تا در نورزندگان به حضور خدا سالک باشم؟ | ۱۳ |
