< Psalms 50 >

1 A Psalm. Of Asaph. The God of gods, even the Lord, has sent out his voice, and the earth is full of fear; from the coming up of the sun to its going down.
مزمور آساف. یهوه، خدای خدایان، سخن می‌گوید؛ او همهٔ مردم را از مشرق تا مغرب نزد خود فرا می‌خواند.
2 From Zion, most beautiful of places, God has sent out his light.
نور جلال خدا از کوه صهیون، که مظهر زیبایی و بزرگی اوست، می‌تابد.
3 Our God will come, and will not keep quiet; with fire burning before him, and storm-winds round him.
خدای ما خواهد آمد و سکوت نخواهد کرد. شعله‌های آتش در پیشاپیش او و گردباد در اطراف اوست.
4 His voice will go out to the heavens and to the earth, for the judging of his people:
او آسمان و زمین را به گواهی می‌طلبد تا بر قوم خود داوری کند.
5 Let my saints come together to me; those who have made an agreement with me by offerings.
خداوند می‌فرماید: «قوم خاص مرا که با قربانیهای خود با من عهد بسته‌اند که نسبت به من وفادار بمانند، نزد من جمع کنید.»
6 And let the heavens make clear his righteousness; for God himself is the judge. (Selah)
آسمانها گواهند که خدا، خود داور است و با عدالت داوری می‌کند.
7 Give ear, O my people, to my words; O Israel, I will be a witness against you; I am God, even your God.
«ای قوم من، ای اسرائیل، به سخنان من گوش دهید، زیرا من خدای شما هستم! من خود بر ضد شما شهادت می‌دهم.
8 I will not take up a cause against you because of your offerings, or because of your burned offerings, which are ever before me.
دربارهٔ قربانی‌هایتان شما را سرزنش نمی‌کنم، زیرا قربانی‌های سوختنی خود را پیوسته به من تقدیم می‌کنید.
9 I will take no ox out of your house, or he-goats from your flocks;
من محتاج گوساله‌ای از طویلۀ تو نیستم و نه بزی از آغُلت،
10 For every beast of the woodland is mine, and the cattle on a thousand hills.
زیرا همهٔ حیواناتی که در جنگل و کوه هستند از آن منند.
11 I see all the birds of the mountains, and the beasts of the field are mine.
همهٔ پرندگانی که بر کوهها پرواز می‌کنند و تمام حیواناتی که در صحراها می‌چرند، به من تعلق دارند.
12 If I had need of food, I would not give you word of it; for the earth is mine and all its wealth.
اگر گرسنه هم می‌بودم از تو خوراک نمی‌خواستم، زیرا که جهان و هر چه که در آن است از آن من است.
13 Am I to take the flesh of the ox for my food, or the blood of goats for my drink?
مگر من گوشت گاوها را می‌خورم و یا خون بزها را می‌نوشم؟
14 Make an offering of praise to God; keep the agreements which you have made with the Most High;
«قربانی واقعی که باید تقدیم کنید این است که خدای متعال را شکر نمایید و نذرهایی را که کرده‌اید ادا کنید.
15 Let your voice come up to me in the day of trouble; I will be your saviour, so that you may give glory to me.
هنگامی که در مشکلات هستید مرا بخوانید؛ من شما را نجات خواهم داد و شما مرا ستایش خواهید کرد.»
16 But to the sinner, God says, What are you doing, talking of my laws, or taking the words of my agreement in your mouth?
اما خدا به شریران چنین می‌گوید: «شما چه حق دارید که فرایض مرا بر زبان بیاورید و دربارهٔ عهد من سخن بگویید؟
17 Seeing that you have no desire for my teaching, turning your back on my words.
زیرا شما از اصلاح شدن نفرت دارید و کلام مرا پشت گوش می‌اندازید.
18 When you saw a thief, you were in agreement with him, and you were joined with those who took other men's wives.
وقتی دزد را می‌بینید که دزدی می‌کند با وی همدست می‌شوید و با زناکاران معاشرت می‌کنید.
19 You have given your mouth to evil, your tongue to words of deceit.
سخنان شما با خباثت و نیرنگ آمیخته است.
20 You say evil of your brother; you make false statements against your mother's son.
هر جا می‌نشینید از برادرتان بد می‌گویید و غیبت می‌کنید.
21 These things have you done, and I said nothing; it seemed to you that I was such a one as yourself; but I will make a protest against you, and put them in order before your eyes.
این کارها را کردید و من چیزی نگفتم. فکر کردید من هم مانند شما هستم! اما اینک من شما را برای تمام این کارها تنبیه می‌کنم.
22 Now keep this in mind, you who have no memory of God, for fear that you may be crushed under my hand, with no one to give you help:
«ای کسانی که مرا فراموش کرده‌اید، به من گوش دهید و گرنه شما را هلاک خواهم کرد و فریادرسی نخواهید داشت.
23 Whoever makes an offering of praise gives glory to me; and to him who is upright in his ways I will make clear the salvation of God.
قربانی شایستهٔ من آنست که از من سپاسگزار باشید و مرا ستایش کنید. هر که چنین کند راه نجات را به او نشان خواهم داد.»

< Psalms 50 >