Psalms 44
1 To the chief music-maker. Of the sons of Korah Maschil. It has come to our ears, O God, our fathers have given us the story, of the works which you did in their days, in the old times,
Müzik şefi için - Korahoğulları'nın Maskili Ey Tanrı, kulaklarımızla duyduk, Atalarımız anlattı bize, Neler yaptığını onların gününde, eski günlerde.
2 Uprooting the nations with your hand, and planting our fathers in their place; cutting down the nations, but increasing the growth of your people.
Elinle ulusları kovdun, Ama atalarımıza yer verdin; Halkları kırdın, Ama atalarımızın yayılmasını sağladın.
3 For they did not make the land theirs by their swords, and it was not their arms which kept them safe; but your right hand, and your arm, and the light of your face, because you had pleasure in them.
Onlar ülkeyi kılıçla kazanmadılar, Kendi bilekleriyle zafere ulaşmadılar. Senin sağ elin, bileğin, yüzünün ışığı sayesinde oldu bu; Çünkü sen onları sevdin.
4 You are my King and my God; ordering salvation for Jacob.
Ey Tanrı, kralım sensin, Buyruk ver de Yakup soyu kazansın!
5 Through you will we overcome our haters; by your name will they be crushed under our feet who are violent against us.
Senin sayende düşmanlarımızı püskürteceğiz, Senin adınla karşıtlarımızı ezeceğiz.
6 I will not put faith in my bow, my sword will not be my salvation.
Çünkü ben yayıma güvenmem, Kılıcım da beni kurtarmaz;
7 But it is you who have been our saviour from those who were against us, and have put to shame those who had hate for us.
Ancak sensin bizi düşmanlarımızdan kurtaran, Bizden nefret edenleri utanca boğan.
8 Our pride is in God at all times, to his name we give praise for ever. (Selah)
Her gün Tanrı'yla övünür, Sonsuza dek adına şükran sunarız. (Sela)
9 But now you have sent us away from you, and put us to shame; you do not go out with our armies.
Ne var ki, reddettin bizi, aşağıladın, Artık ordularımızla savaşa çıkmıyorsun.
10 Because of this we are turned back by the attacker: those who have hate for us take our goods for themselves.
Düşman karşısında bizi gerilettin, Bizden tiksinenler bizi soydu.
11 You have made us like sheep which are taken for meat; we are put to flight among the nations.
Kasaplık koyuna çevirdin bizi, Ulusların arasına dağıttın.
12 You let your people go for nothing; your wealth is not increased by their price.
Yok pahasına sattın halkını, Üstelik satıştan hiçbir şey kazanmadan.
13 You have made us to be looked down on by our neighbours, we are laughed at and shamed by those who are round about us.
Bizi komşularımızın yüzkarası, Çevremizdekilerin eğlencesi, alay konusu ettin.
14 Our name is a word of shame among the nations, a sign for the shaking of heads among the peoples.
Ulusların diline düşürdün bizi, Gülüyor halklar halimize.
15 My downfall is ever before me, and I am covered with the shame of my face;
Rezilliğim gün boyu karşımda, Utancımdan yerin dibine geçtim
16 Because of the voice of him who says sharp and bitter words; because of the hater and him who is the instrument of punishment.
Hakaret ve sövgü duya duya, Öç almak isteyen düşman karşısında.
17 All this has come on us, but still we have kept you in our memory; and we have not been false to your word.
Bütün bunlar başımıza geldi, Yine de seni unutmadık, Antlaşmana ihanet etmedik,
18 Our hearts have not gone back, and our steps have not been turned out of your way;
Döneklik etmedik, Adımlarımız senin yolundan sapmadı.
19 Though you have let us be crushed in the place of jackals, though we are covered with darkest shade.
Oysa sen bizi ezdin, ülkemizi çakalların uğrağı ettin, Üstümüzü koyu karanlıkla örttün.
20 If the name of our God has gone out of our minds, or if our hands have been stretched out to a strange god,
Eğer Tanrımız'ın adını unutsaydık, Yabancı bir ilaha ellerimizi açsaydık,
21 Will not God make search for it? for he sees the secrets of the heart.
Tanrı bunu ortaya çıkarmaz mıydı? Çünkü O yürekteki gizleri bilir.
22 Truly, because of you we are put to death every day; we are numbered like sheep for destruction.
Senin uğruna her gün öldürülüyoruz, Kasaplık koyun sayılıyoruz.
23 Why are you sleeping, O Lord? awake! and come to our help, do not give us up for ever.
Uyan, ya Rab! Niçin uyuyorsun? Kalk! Sonsuza dek terk etme bizi!
24 Why is your face covered, and why do you give no thought to our trouble and our cruel fate?
Niçin yüzünü gizliyorsun? Neden mazlum halimizi, üzerimizdeki baskıyı unutuyorsun?
25 For our souls are crushed down to the dust: our bodies are stretched out on the earth.
Çünkü yere serildik, Bedenimiz toprağa yapıştı.
26 Up! and come to our help, and give us salvation because of your mercy.
Kalk, yardım et bize! Kurtar bizi sevgin uğruna!
