< Psalms 132 >

1 A Song of the going up. Lord, give thought to David, and to all his troubles;
سرود درجات ای خداوند برای داود به یاد آور، همه مذلتهای او را.۱
2 How he made an oath to the Lord, and gave his word to the great God of Jacob, saying,
چگونه برای خداوند قسم خورد و برای قادر مطلق یعقوب نذر نمود۲
3 Truly, I will not come into my house, or go to my bed,
که به خیمه خانه خود هرگز داخل نخواهم شد، و بر بستر تختخواب خود برنخواهم آمد.۳
4 I will not give sleep to my eyes, or rest to my eyeballs,
خواب به چشمان خود نخواهم داد و نه پینکی به مژگان خویش،۴
5 Till I have got a place for the Lord, a resting-place for the great God of Jacob.
تا مکانی برای خداوندپیدا کنم و مسکنی برای قادر مطلق یعقوب.۵
6 We had news of it at Ephrathah: we came to it in the fields of the wood.
اینک ذکر آن را در افراته شنیدیم و آن را درصحرای یعاریم یافتیم.۶
7 Let us go into his tent; let us give worship at his feet.
به مسکن های او داخل شویم و نزد قدمگاه وی پرستش نماییم.۷
8 Come back, O Lord, to your resting-place; you and the ark of your strength.
‌ای خداوند به آرامگاه خود برخیز و بیا، تو و تابوت قوت تو.۸
9 Let your priests be clothed with righteousness; and let your saints give cries of joy.
کاهنان تو به عدالت ملبس شوند ومقدسانت ترنم نمایند.۹
10 Because of your servant David, do not give up your king.
به‌خاطر بنده خودداود، روی مسیح خود را برمگردان.۱۰
11 The Lord gave a true oath to David, which he will not take back, saying, I will give your kingdom to the fruit of your body.
خداوند برای داود به راستی قسم خورد و از آن برنخواهدگشت که «از ثمره صلب تو بر تخت تو خواهم گذاشت.۱۱
12 If your children keep my word, and the teachings which I will give them, their children will be rulers of your kingdom for ever.
اگر پسران تو عهد مرا نگاه دارند وشهادتم را که بدیشان می‌آموزم، پسران ایشان نیزبر کرسی تو تا به ابد خواهند نشست.»۱۲
13 For the Lord's heart is on Zion, desiring it for his resting-place.
زیرا که خداوند صهیون را برگزیده است وآن را برای مسکن خویش مرغوب فرموده.۱۳
14 This is my rest for ever: here will I ever be; for this is my desire.
«این است آرامگاه من تا ابدالاباد. اینجا ساکن خواهم بود زیرا در این رغبت دارم.۱۴
15 My blessing will be on her food; and her poor will be full of bread.
آذوقه آن را هرآینه برکت خواهم داد و فقیرانش را به نان سیر خواهم ساخت،۱۵
16 Her priests will be clothed with salvation; and her saints will give cries of joy.
و کاهنانش را به نجات ملبس خواهم ساخت و مقدسانش هرآینه ترنم خواهند نمود.۱۶
17 There I will make the horn of David fertile: I have made ready a light for my king.
در آنجا شاخ داود را خواهم رویانید و چراغی برای مسیح خود آماده خواهم ساخت.۱۷
18 His haters will be clothed with shame; but I will make his crown shining.
دشمنان او را به خجالت ملبس خواهم ساخت و تاج او بر وی شکوفه خواهدآورد.»۱۸

< Psalms 132 >