Psalms 13

1 To the chief music-maker. A Psalm. Of David. Will you for ever put me out of your memory, O Lord? will your face for ever be turned away from me?

برای رهبر سرایندگان. مزمور داوود. ای خداوند، تا به کی مرا فراموش می‌کنی؟ تا به کی روی خود را از من برمی‌گردانی؟

2 How long is my soul to be in doubt, with sorrow in my heart all the day? how long will he who is against me be given power over me?

تا به کی افکارم مرا آزار دهند و هر روز دلم از غم پر شود؟ تا به کی دشمن بر من پیروز باشد؟

3 Let my voice come before you, and give me an answer, O Lord my God; let your light be shining on me, so that the sleep of death may not overtake me;

ای یهوه خدای من، بر من نظر کن و دعای مرا اجابت فرما. نگذار نور زندگی‌ام خاموش شود. نگذار به خواب مرگ فرو روم

4 And he who is against me may not say, I have overcome him; and those who are troubling me may not be glad when I am moved.

و دشمن از شکست من شاد شده، بگوید: «بر او پیروز شدم.»

5 But I have had faith in your mercy; my heart will be glad in your salvation.

من به محبت تو اعتماد دارم و دلم از نجات تو شاد می‌شود.

6 I will make a song to the Lord, because he has given me my reward.

در وصف تو ای خداوند خواهم سرایید زیرا به من خوبی کرده‌ای.