< Psalms 129 >

1 A Song of the going up. Great have been my troubles from the time when I was young (let Israel now say);
سرود درجات چه بسیار از طفولیتم مرا اذیت رسانیدند. اسرائیل الان بگویند:۱
2 Great have been my troubles from the time when I was young, but my troubles have not overcome me.
چه بسیار از طفولیتم مرا اذیت رسانیدند. لیکن بر من غالب نیامدند.۲
3 The ploughmen were ploughing on my back; long were the wounds they made.
شیار کنندگان بر پشت من شیار کردند، و شیارهای خود را درازنمودند.۳
4 The Lord is true: the cords of the evil-doers are broken in two.
اما خداوند عادل است و بندهای شریران راگسیخت.۴
5 Let all the haters of Zion be shamed and turned back.
خجل و برگردانیده شوند همه کسانی که از صهیون نفرت دارند.۵
6 Let them be like the grass on the house-tops, which is dry before it comes to full growth.
مثل گیاه بر پشت بامهاباشند، که پیش از آن که آن را بچینند می‌خشکد.۶
7 He who gets in the grain has no use for it; and they do not make bands of it for the grain-stems.
که درونده دست خود را از آن پر نمی کند و نه دسته بند آغوش خود را.۷
8 And those who go by do not say, The blessing of the Lord be on you; we give you blessing in the name of the Lord.
و راهگذاران نمی گویند برکت خداوند بر شما باد. شما را به نام خداوند مبارک می‌خوانیم.۸

< Psalms 129 >