Psalms 109
1 To the chief music-maker. Of David. A Psalm. God of my praise, let my prayer be answered;
Müzik şefi için - Davut'un mezmuru Ey övgüler sunduğum Tanrı, Sessiz kalma!
2 For the mouth of the sinner is open against me in deceit: his tongue has said false things against me.
Çünkü kötüler, yalancılar Bana karşı ağzını açtı, Karalıyorlar beni.
3 Words of hate are round about me; they have made war against me without cause.
Nefret dolu sözlerle beni kuşatıp Yok yere bana savaş açtılar.
4 For my love they give me back hate; but I have given myself to prayer.
Sevgime karşılık bana düşman oldular, Bense dua etmekteyim.
5 They have put on me evil for good; hate in exchange for my love.
İyiliğime kötülük, Sevgime nefretle karşılık verdiler.
6 Put an evil man over him; and let one be placed at his right hand to say evil of him.
Kötü bir adam koy düşmanın başına, Sağında onu suçlayan biri dursun!
7 When he is judged, let the decision go against him; and may his prayer become sin.
Yargılanınca suçlu çıksın, Duası bile günah sayılsın!
8 Let his life be short; let another take his position of authority.
Ömrü kısa olsun, Görevini bir başkası üstlensin!
9 Let his children have no father, and his wife be made a widow.
Çocukları öksüz, Karısı dul kalsın!
10 Let his children be wanderers, looking to others for their food; let them be sent away from the company of their friends.
Çocukları avare gezip dilensin, Yıkık evlerinden uzakta yiyecek arasın!
11 Let his creditor take all his goods; and let others have the profit of his work.
Bütün malları tefecinin ağına düşsün, Emeğini yabancılar yağmalasın!
12 Let no man have pity on him, or give help to his children when he is dead.
Kimse ona sevgi göstermesin, Öksüzlerine acıyan olmasın!
13 Let his seed be cut off; in the coming generation let their name go out of memory.
Soyu kurusun, Bir kuşak sonra adı silinsin!
14 Let the Lord keep in mind the wrongdoing of his fathers; and may the sin of his mother have no forgiveness.
Atalarının suçları RAB'bin önünde anılsın, Annesinin günahı silinmesin!
15 Let them be ever before the eyes of the Lord, so that the memory of them may be cut off from the earth.
Günahları hep RAB'bin önünde dursun, RAB anılarını yok etsin yeryüzünden!
16 Because he had no mercy, but was cruel to the low and the poor, designing the death of the broken-hearted.
Çünkü düşmanım sevgi göstermeyi düşünmedi, Ölesiye baskı yaptı mazluma, yoksula, Yüreği kırık insana.
17 As he took pleasure in cursing, so let it come on him; and as he had no delight in blessing, let it be far from him.
Sevdiği lanet başına gelsin! Madem kutsamaktan hoşlanmıyor, Uzak olsun ondan kutsamak!
18 He put on cursing like a robe, and it has come into his body like water, and into his bones like oil.
Laneti bir giysi gibi giydi, Su gibi içine, yağ gibi kemiklerine işlesin lanet!
19 Let it be to him as a robe which he puts on, let it be like a band which is round him at all times.
Bir giysi gibi onu örtünsün, Bir kuşak gibi hep onu sarsın!
20 Let this be the reward given to my haters from the Lord, and to those who say evil of my soul.
Düşmanlarıma, beni kötüleyenlere, RAB böyle karşılık versin!
21 But, O Lord God, give me your help, because of your name; take me out of danger, because your mercy is good.
Ama sen, ey Egemen RAB, Adın uğruna bana ilgi göster; Kurtar beni, iyiliğin, sevgin uğruna!
22 For I am poor and in need, and my heart is wounded in me.
Çünkü düşkün ve yoksulum, Yüreğim yaralı içimde.
23 I am gone like the shade when it is stretched out: I am forced out of my place like a locust.
Batan güneş gibi geçip gidiyorum, Çekirge gibi silkilip atılıyorum.
24 My knees are feeble for need of food; there is no fat on my bones.
Dizlerim titriyor oruç tutmaktan; Bir deri bir kemiğe döndüm.
25 As for me, they make sport of me; shaking their heads when they see me.
Düşmanlarıma yüzkarası oldum; Beni görünce kafalarını sallıyorlar!
26 Give me help, O Lord my God; in your mercy be my saviour;
Yardım et bana, ya RAB Tanrım; Kurtar beni sevgin uğruna!
27 So that they may see that it is the work of your hand; that you, Lord, have done it.
Bilsinler bu işte senin elin olduğunu, Bunu senin yaptığını, ya RAB!
28 They may give curses but you give blessing; when they come up against me, put them to shame; but let your servant be glad.
Varsın lanet etsin onlar, sen kutsa beni, Bana saldıranlar utanacak, Ben kulunsa sevineceğim.
29 Let my haters be clothed with shame, covering themselves with shame as with a robe.
Rezilliğe bürünsün beni suçlayanlar, Kaftan giyer gibi utançlarıyla örtünsünler!
30 I will give the Lord great praise with my mouth; yes, I will give praise to him among all the people.
RAB'be çok şükredeceğim, Kalabalığın arasında O'na övgüler dizeceğim;
31 For he is ever at the right hand of the poor, to take him out of the hands of those who go after his soul.
Çünkü O yoksulun sağında durur, Onu yargılayanlardan kurtarmak için.
