Psalms 104
1 Give praise to the Lord, O my soul. O Lord my God, you are very great; you are robed with honour and power.
Пәрвәрдигарға тәшәккүр-мәдһийә қайтур, и җеним! И Пәрвәрдигар Худайим, интайин улуқсән; Шану-шәвкәт вә һәйвәт билән кийингәнсән;
2 You are clothed with light as with a robe; stretching out the heavens like a curtain:
Либас билән пүркәнгәндәк йоруқлуққа пүркәнгәнсән, Асманларни чедир пәрдиси кәби яйғансән.
3 The arch of your house is based on the waters; you make the clouds your carriage; you go on the wings of the wind:
У жуқуриқи равақлириниң лимлирини суларға орнатқан, Булутларни җәң һарвуси қилип, Шамал қанатлири үстидә маңиду;
4 He makes winds his angels, and flames of fire his servants.
У пәриштилирини шамаллар, Хизмәткарлирини от ялқуни қилиду.
5 He has made the earth strong on its bases, so that it may not be moved for ever and ever;
Йәрни У һуллири үстигә орнатқан; У әсла тәвринип кәтмәйду.
6 Covering it with the sea as with a robe: the waters were high over the mountains;
Либас билән оралғандәк, уни чоңқур деңизлар билән ориғансән, Сулар тағлар чоққилири үстидә турди.
7 At the voice of your word they went in flight; at the sound of your thunder they went away in fear;
Сениң тәнбиһиң билән сулар бәдәр қачти, Гүлдүрмамаңниң садасидин улар тездин янди;
8 The mountains came up and the valleys went down into the place which you had made ready for them.
Тағлар өрләп чиқти, Вадилар чүшүп кәтти, [Сулар] Сән бекиткән җайға чүшүп кәтти.
9 You made a limit over which they might not go, so that the earth would never again be covered by them.
Улар тешип, йәрни йәнә қаплимисун дәп, Сән уларға чәклимә қойғансән.
10 You sent the springs into the valleys; they are flowing between the hills.
[Тәңри] вадиларда булақларни ечип урғутиду, Сулири тағлар арисида ақиду.
11 They give drink to every beast of the field; the mountain asses come to them for water.
Даладики һәр бир җаниварға уссулуқ бериду, Явайи ешәкләр уссузлуқини қандуриду.
12 The birds of the air have their resting-places by them, and make their song among the branches.
Көктики қушлар уларниң бойида қониду, Дәрәқ шахлири арисида сайрайду.
13 He sends down rain from his store-houses on the hills: the earth is full of the fruit of his works.
У жуқуридики равақлиридин тағларни суғириду; Йәр Сениң ясиғанлириңниң мевилиридин қандурулиду!
14 He makes the grass come up for the cattle, and plants for the use of man; so that bread may come out of the earth;
У маллар үчүн от-чөпләрни, Инсанлар үчүн көктатларни өстүриду, Шундақла нанни йәрдин чиқириду;
15 And wine to make glad the heart of man, and oil to make his face shining, and bread giving strength to his heart.
Адәмниң көңлини хуш қилидиған шарапни, Инсан йүзини пақиритидиған майни чиқириду; Инсанниң жүригигә нан билән қувәт бериду;
16 The trees of the Lord are full of growth, the cedars of Lebanon of his planting;
Пәрвәрдигарниң дәрәқлири, Йәни Өзи тиккән Ливан кедир дәрәқлири [су ичип] қанаәтлиниду.
17 Where the birds have their resting-places; as for the stork, the tall trees are her house.
Әнә ашулар арисиға қушлар уга ясайду, Ләйләк болса, арча дәрәқлирини макан қилиду.
18 The high hills are a safe place for the mountain goats, and the rocks for the small beasts.
Егиз чоққилар тағ өшкилириниң, Тик ярлар суғурларниң панаһи болиду.
19 He made the moon for a sign of the divisions of the year; teaching the sun the time of its going down.
Пәсилләрни бекитмәк үчүн У айни яратти, Қуяш болса петишини билиду.
20 When you make it dark, it is night, when all the beasts of the woods come quietly out of their secret places.
Сән қараңғулуқ чүшүрисән, түн болиду; Ормандики җаниварларниң һәммиси униңда шипир-шипир кезип жүриду.
21 The young lions go thundering after their food; searching for their meat from God.
Асланлар олҗа издәп һөкирәйду, Тәңридин озуқ-түлүк соришиду;
22 The sun comes up, and they come together, and go back to their secret places to take their rest.
Қуяш чиқипла, улар чекиниду, Қайтип кирип угилирида ятиду.
23 Man goes out to his work, and to his business, till the evening.
Инсан болса өз ишиға чиқиду, Та кәчкичә меһнәттә болиду.
24 O Lord, how great is the number of your works! in wisdom you have made them all; the earth is full of the things you have made.
И Пәрвәрдигар, ясиған һәр хил нәрсилириң нәқәдәр көптур! Һәммисини һекмәт билән яратқансән, Йәр йүзи иҗат-байлиқлириң билән толди.
25 There is the great, wide sea, where there are living things, great and small, more than may be numbered.
Әнә бүйүк бепаян деңиз туриду! Униңда сан-санақсиз ғуж-ғуж җаниварлар, Чоң вә кичик һайванлар бар.
26 There go the ships; there is that great beast, which you have made as a plaything.
Шу йәрдә кемиләр қатнайду, Униңда ойнақлисун дәп сән ясиған левиатанму бар;
27 All of them are waiting for you, to give them their food in its time.
Вақтида озуқ-түлүк бәргин дәп, Буларниң һәммиси Саңа қарайду.
28 They take what you give them; they are full of the good things which come from your open hand.
Уларға бәргиниңдә, теривалиду, Қолуңни ачқиниңдила, улар назу-немәтләргә тойиду.
29 If your face is veiled, they are troubled; when you take away their breath, they come to an end, and go back to the dust.
Йүзүңни йошурсаң, улар дәккә-дүккигә чүшиду, Роһлирини алсаң, улар җан үзүп, Йәнә тупраққа қайтиду.
30 If you send out your spirit, they are given life; you make new the face of the earth.
Роһуңни әвәткиниңдә, улар яритилиду, Йәр-йүзи йеңи [бир дәвир билән] алмишиду.
31 Let the glory of the Lord be for ever; let the Lord have joy in his works:
Пәрвәрдигарниң шан-шөһрити әбәдийдур, Пәрвәрдигар Өз яратқанлиридин хурсән болиду.
32 At whose look the earth is shaking; at whose touch the mountains send out smoke.
У йәргә баққинида, йәр титрәйду, Тағларға тәккинидә, улар түтүн чиқириду.
33 I will make songs to the Lord all my life; I will make melody to my God while I have my being.
Һаятла болидикәнмән, Пәрвәрдигарға нахша ейтимән; Вуҗудум болсила Худайимни күйләймән.
34 Let my thoughts be sweet to him: I will be glad in the Lord.
У сүргән ой-хияллиримдин сөйүнсә! Пәрвәрдигарда хошаллинимән!
35 Let sinners be cut off from the earth, and let all evil-doers come to an end. Give praise to the Lord, O my soul. Give praise to the Lord.
Гунакарлар йәр йүзидин түгитилиду, Рәзилләр йоқ болиду. И җеним, Пәрвәрдигарға тәшәккүр-мәдһийә қайтур! Һәмдусана!
