< Proverbs 26 >

1 Like snow in summer and rain when the grain is being cut, so honour is not natural for the foolish.
همان‌طور که باریدن برف در تابستان یا باران در فصل درو خلاف قانون طبیعت است، همچنان است احترام گذاشتن به اشخاص نادان.
2 As the sparrow in her wandering and the swallow in her flight, so the curse does not come without a cause.
نفرین، بر کسی که مستحق آن نیست اثری ندارد و مانند گنجشک یا پرستویی است که این سو و آن سو پرواز می‌کند و در جایی نمی‌نشیند.
3 A whip for the horse, a mouth-bit for the ass, and a rod for the back of the foolish.
شلّاق برای اسب است و افسار برای الاغ، و چوب تنبیه برای آدم نادان.
4 Do not give to the foolish man a foolish answer, or you will be like him.
نادان را مطابق حماقتش جواب نده، مبادا تو هم مثل او شوی.
5 Give a foolish man a foolish answer, or he will seem wise to himself.
نادان را مطابق حماقتش جواب بده، مبادا خودش را عاقل بداند.
6 He who sends news by the hand of a foolish man is cutting off his feet and drinking in damage.
کسی که توسط آدم نادان پیغام می‌فرستد مثل شخصی است که پای خود را قطع می‌کند و یا زهر می‌نوشد.
7 The legs of one who has no power of walking are hanging loose; so is a wise saying in the mouth of the foolish.
مثلی که از دهان شخص نادان بیرون می‌آید، مانند پای لنگ، سست است.
8 Giving honour to a foolish man is like attempting to keep a stone fixed in a cord.
احترام گذاشتن به شخص نادان، مانند بستن سنگ به فلاخن، کار احمقانه‌ای است.
9 Like a thorn which goes up into the hand of a man overcome by drink, so is a wise saying in the mouth of a foolish man.
مثلی که از دهان شخص نادان بیرون می‌آید همچون خاری که به دست آدم مست فرو می‌رود و او حس نمی‌کند، بی‌اثر است.
10 Like an archer wounding all who go by, is a foolish man overcome by drink.
کسی که نادان یا هر رهگذری را استخدام می‌کند، مانند تیراندازی است که بی‌هدف تیر رها کرده، هر رهگذری را مجروح می‌سازد.
11 Like a dog going back to the food which he has not been able to keep down, is the foolish man doing his foolish acts over again.
همان‌طور که سگ به قی خود باز می‌گردد، آدم احمق نیز حماقت خود را تکرار می‌کند.
12 Have you seen a man who seems to himself to be wise? There is more hope for the foolish than for him.
کسی که در نظر خود عاقل است از یک نادان هم نادانتر است.
13 The hater of work says, There is a lion in the way; a lion is in the streets.
آدم تنبل پایش را از خانه بیرون نمی‌گذارد و می‌گوید: «شیرهای درنده در کوچه‌ها هستند!»
14 A door is turned on its pillar, and the hater of work on his bed.
او مانند دری که بر پاشنه‌اش می‌چرخد، در رختخوابش می‌غلتد و از آن جدا نمی‌شود.
15 The hater of work puts his hand deep into the basin: lifting it again to his mouth is a weariness to him.
دستش را به طرف بشقاب دراز می‌کند ولی از فرط تنبلی لقمه را به دهانش نمی‌گذارد.
16 The hater of work seems to himself wiser than seven men who are able to give an answer with good sense.
با این حال او خود را داناتر از هفت مرد عاقل می‌داند.
17 He who gets mixed up in a fight which is not his business, is like one who takes a dog by the ears while it is going by.
کسی که در نزاعی دخالت می‌کند که به او مربوط نیست مانند شخصی است که گوشهای سگی را می‌کشد.
18 As one who is off his head sends about flaming sticks and arrows of death,
شخصی که همسایهٔ خود را فریب بدهد و بعد بگوید که شوخی کرده است، مثل دیوانه‌ای است که به هر طرف آتش و تیرهای مرگبار پرت می‌کند.
19 So is the man who gets the better of his neighbour by deceit, and says, Am I not doing so in sport?
20 Without wood, the fire goes out; and where there is no secret talk, argument is ended.
هیزم که نباشد آتش خاموش می‌شود، سخن‌چین که نباشد نزاع فرو می‌نشیند.
21 Like breath on coals and wood on fire, so a man given to argument gets a fight started.
همان‌طور که زغال و هیزم آتش را مشتعل می‌کند، مرد ستیزه‌جو هم جنگ و نزاع بر پا می‌نماید.
22 The words of one who says evil of his neighbour secretly are like sweet food, they go down into the inner parts of the stomach.
سخنان سخن‌چین مانند لقمه‌های لذیذی است که با لذت بلعیده می‌شود.
23 Smooth lips and an evil heart are like a vessel of earth plated with silver waste.
سخنان زیبا و فریبنده، شرارت دل را پنهان می‌سازد، درست مانند لعابی که ظرف گلی را می‌پوشاند.
24 With his lips the hater makes things seem what they are not, but deceit is stored up inside him;
شخص کینه‌توز با حرفهایش کینهٔ دلش را مخفی می‌کند؛
25 When he says fair words, have no belief in him; for in his heart are seven evils:
اما تو گول حرفهای فریبندهٔ او را نخور، زیرا دلش پر از نفرت است.
26 Though his hate is covered with deceit, his sin will be seen openly before the meeting of the people.
اگرچه نفرتش را با حیله پنهان می‌کند، اما سرانجام پلیدی او بر همگان آشکار خواهد شد.
27 He who makes a hole in the earth will himself go falling into it: and on him by whom a stone is rolled the stone will come back again.
هر که برای دیگران چاه بکند، خود در آن خواهد افتاد. هر که سنگی به طرف دیگران بغلتاند، آن سنگ برمی‌گردد و بر روی خود او می‌افتد.
28 A false tongue has hate for those who have clean hearts, and a smooth mouth is a cause of falling.
زبان دروغگو از مجروح شدگان خود نفرت دارد و دهان چاپلوس خرابی بار می‌آورد.

< Proverbs 26 >