Philippians 1
1 Paul and Timothy, servants of Jesus Christ, to all the saints in Christ Jesus at Philippi, with the Bishops and Deacons of the church:
เปาลตีมถินามาเนา ยีศุขฺรีษฺฏสฺย ทาเสา ผิลิปินครสฺถานฺ ขฺรีษฺฏยีโศ: สรฺวฺวานฺ ปวิตฺรโลกานฺ สมิเตรธฺยกฺษานฺ ปริจารกำศฺจ ปฺรติ ปตฺรํ ลิขต: ฯ
2 Grace to you and peace from God our Father and the Lord Jesus Christ.
อสฺมากํ ตาต อีศฺวร: ปฺรภุ รฺยีศุขฺรีษฺฏศฺจ ยุษฺมภฺยํ ปฺรสาทสฺย ศานฺเตศฺจ โภคํ เทยาสฺตำฯ
3 I give praise to my God at every memory of you,
อหํ นิรนฺตรํ นิชสรฺวฺวปฺรารฺถนาสุ ยุษฺมากํ สรฺเวฺวษำ กฺฤเต สานนฺทํ ปฺรารฺถนำ กุรฺวฺวนฺ
4 And in all my prayers for you all, making my request with joy,
ยติ วารานฺ ยุษฺมากํ สฺมรามิ ตติ วารานฺ อา ปฺรถมาทฺ อทฺย ยาวทฺ
5 Because of your help in giving the good news from the first day till now;
ยุษฺมากํ สุสํวาทภาคิตฺวการณาทฺ อีศฺวรํ ธนฺยํ วทามิฯ
6 For I am certain of this very thing, that he by whom the good work was started in you will make it complete till the day of Jesus Christ:
ยุษฺมนฺมเธฺย เยโนตฺตมํ กรฺมฺม กรฺตฺตุมฺ อารมฺภิ เตไนว ยีศุขฺรีษฺฏสฺย ทินํ ยาวตฺ ตตฺ สาธยิษฺยต อิตฺยสฺมินฺ ทฺฤฒวิศฺวาโส มมาเสฺตฯ
7 So it is right for me to take thought for you all in this way, because I have you in my heart; for in my chains, and in my arguments before the judges in support of the good news, making clear that it is true, you all have your part with me in grace.
ยุษฺมานฺ สรฺวฺวานฺ อธิ มม ตาทฺฤโศ ภาโว ยถารฺโถ ยโต'หํ การาวสฺถายำ ปฺรตฺยุตฺตรกรเณ สุสํวาทสฺย ปฺรามาณฺยกรเณ จ ยุษฺมานฺ สรฺวฺวานฺ มยา สารฺทฺธมฺ เอกานุคฺรหสฺย ภาคิโน มตฺวา สฺวหฺฤทเย ธารยามิฯ
8 For God is my witness, how my love goes out to you all in the loving mercies of Christ Jesus.
อปรมฺ อหํ ขฺรีษฺฏยีโศ: เสฺนหวตฺ เสฺนเหน ยุษฺมานฺ กีทฺฤศํ กางฺกฺษามิ ตทธีศฺวโร มม สากฺษี วิทฺยเตฯ
9 And my prayer is that you may be increased more and more in knowledge and experience;
มยา ยตฺ ปฺรารฺถฺยเต ตทฺ อิทํ ยุษฺมากํ เปฺรม นิตฺยํ วฺฤทฺธึ คตฺวา
10 So that you may give your approval to the best things; that you may be true and without wrongdoing till the day of Christ;
ชฺญานสฺย วิศิษฺฏานำ ปรีกฺษิกายาศฺจ สรฺวฺววิธพุทฺเธ รฺพาหุลฺยํ ผลตุ,
11 Being full of the fruits of righteousness, which are through Jesus Christ, to the glory and praise of God.
ขฺรีษฺฏสฺย ทินํ ยาวทฺ ยุษฺมากํ สารลฺยํ นิรฺวิฆฺนตฺวญฺจ ภวตุ, อีศฺวรสฺย เคารวาย ปฺรศํสาไย จ ยีศุนา ขฺรีษฺเฏน ปุณฺยผลานำ ปูรฺณตา ยุษฺมภฺยํ ทียตามฺ อิติฯ
12 Now it is my purpose to make clear to you, brothers, that the cause of the good news has been helped by my experiences;
เห ภฺราตร: , มำ ปฺรติ ยทฺ ยทฺ ฆฏิตํ เตน สุสํวาทปฺรจารสฺย พาธา นหิ กินฺตุ วฺฤทฺธิเรว ชาตา ตทฺ ยุษฺมานฺ ชฺญาปยิตุํ กามเย'หํฯ
13 So that it became clear through all the Praetorium, and to all the rest, that I was a prisoner on account of Christ;
อปรมฺ อหํ ขฺรีษฺฏสฺย กฺฤเต พทฺโธ'สฺมีติ ราชปุรฺยฺยามฺ อนฺยสฺถาเนษุ จ สรฺเวฺวษำ นิกเฏ สุสฺปษฺฏมฺ อภวตฺ,
14 And most of the brothers in the Lord, taking heart because of my chains, are all the stronger to give the word of God without fear.
ปฺรภุสมฺพนฺธียา อเนเก ภฺราตรศฺจ มม พนฺธนาทฺ อาศฺวาสํ ปฺราปฺย วรฺทฺธมาเนโนตฺสาเหน นิ: กฺโษภํ กถำ ปฺรจารยนฺติฯ
15 Though some are preaching Christ out of envy and competition, others do it out of a good heart:
เกจิทฺ เทฺวษาทฺ วิโรธาจฺจาปเร เกจิจฺจ สทฺภาวาตฺ ขฺรีษฺฏํ โฆษยนฺติ;
16 These do it from love, conscious that I am responsible for the cause of the good news:
เย วิโรธาตฺ ขฺรีษฺฏํ โฆษยนฺติ เต ปวิตฺรภาวาตฺ ตนฺน กุรฺวฺวนฺโต มม พนฺธนานิ พหุตรโกฺลศทายีนิ กรฺตฺตุมฺ อิจฺฉนฺติฯ
17 But those are preaching Christ in a spirit of competition, not from their hearts, but with the purpose of giving me pain in my prison.
เย จ เปฺรมฺนา โฆษยนฺติ เต สุสํวาทสฺย ปฺรามาณฺยกรเณ'หํ นิยุกฺโต'สฺมีติ ชฺญาตฺวา ตตฺ กุรฺวฺวนฺติฯ
18 What then? only that in every way, falsely or truly, the preaching of Christ goes on; and in this I am glad, and will be glad.
กึ พหุนา? กาปฏฺยาตฺ สรลภาวาทฺ วา ภเวตฺ, เยน เกนจิตฺ ปฺรกาเรณ ขฺรีษฺฏสฺย โฆษณา ภวตีตฺยสฺมินฺ อหมฺ อานนฺทามฺยานนฺทิษฺยามิ จฯ
19 For I am conscious that this will be for my salvation, through your prayer and the giving out of the stored wealth of the Spirit of Jesus Christ,
ยุษฺมากํ ปฺรารฺถนยา ยีศุขฺรีษฺฏสฺยาตฺมนศฺโจปกาเรณ ตตฺ มนฺนิสฺตารชนกํ ภวิษฺยตีติ ชานามิฯ
20 In the measure of my strong hope and belief that in nothing will I be put to shame, but that without fear, as at all times, so now will Christ have glory in my body, by life or by death.
ตตฺร จ มมากางฺกฺษา ปฺรตฺยาศา จ สิทฺธึ คมิษฺยติ ผลโต'หํ เกนาปิ ปฺรกาเรณ น ลชฺชิเษฺย กินฺตุ คเต สรฺวฺวสฺมินฺ กาเล ยทฺวตฺ ตทฺวทฺ อิทานีมปิ สมฺปูรฺโณตฺสาหทฺวารา มม ศรีเรณ ขฺรีษฺฏสฺย มหิมา ชีวเน มรเณ วา ปฺรกาศิษฺยเตฯ
21 For to me life is Christ and death is profit.
ยโต มม ชีวนํ ขฺรีษฺฏาย มรณญฺจ ลาภายฯ
22 But if I go on living in the flesh — if this is the fruit of my work — then I do not see what decision to make.
กินฺตุ ยทิ ศรีเร มยา ชีวิตวฺยํ ตรฺหิ ตตฺ กรฺมฺมผลํ ผลิษฺยติ ตสฺมาตฺ กึ วริตวฺยํ ตนฺมยา น ชฺญายเตฯ
23 I am in a hard position between the two, having a desire to go away and be with Christ, which is very much better:
ทฺวาภฺยามฺ อหํ สมฺปีเฑฺย, เทหวาสตฺยชนาย ขฺรีษฺเฏน สหวาสาย จ มมาภิลาโษ ภวติ ยตสฺตตฺ สรฺโวฺวตฺตมํฯ
24 Still, to go on in the flesh is more necessary because of you.
กินฺตุ เทเห มมาวสฺถิตฺยา ยุษฺมากมฺ อธิกปฺรโยชนํฯ
25 And being certain of this, I am conscious that I will go on, yes, and go on with you all, for your growth and joy in the faith;
อหมฺ อวสฺถาเสฺย ยุษฺมาภิ: สรฺไวฺว: สารฺทฺธมฺ อวสฺถิตึ กริเษฺย จ ตยา จ วิศฺวาเส ยุษฺมากํ วฺฤทฺธฺยานนฺเทา ชนิเษฺยเต ตทหํ นิศฺจิตํ ชานามิฯ
26 So that your pride in me may be increased in Christ Jesus through my being present with you again.
เตน จ มตฺโต'รฺถโต ยุษฺมตฺสมีเป มม ปุนรุปสฺถิตตฺวาตฺ ยูยํ ขฺรีษฺเฏน ยีศุนา พหุตรมฺ อาหฺลาทํ ลปฺสฺยเธฺวฯ
27 Only let your behaviour do credit to the good news of Christ, so that if I come and see you or if I am away from you, I may have news of you that you are strong in one spirit, working together with one soul for the faith of the good news;
ยูยํ สาวธานา ภูตฺวา ขฺรีษฺฏสฺย สุสํวาทโสฺยปยุกฺตมฺ อาจารํ กุรุธฺวํ ยโต'หํ ยุษฺมานฺ อุปาคตฺย สากฺษาตฺ กุรฺวฺวนฺ กึ วา ทูเร ติษฺฐนฺ ยุษฺมากํ ยำ วารฺตฺตำ โศฺรตุมฺ อิจฺฉามิ เสยํ ยูยมฺ เอกาตฺมานสฺติษฺฐถ, เอกมนสา สุสํวาทสมฺพนฺธียวิศฺวาสสฺย ปกฺเษ ยตเธฺว, วิปกฺไษศฺจ เกนาปิ ปฺรกาเรณ น วฺยากุลีกฺริยธฺว อิติฯ
28 Having no fear of those who are against you; which is a clear sign of their destruction, but of your salvation, and that from God;
ตตฺ เตษำ วินาศสฺย ลกฺษณํ ยุษฺมากญฺเจศฺวรทตฺตํ ปริตฺราณสฺย ลกฺษณํ ภวิษฺยติฯ
29 Because to you it has been given in the cause of Christ not only to have faith in him, but to undergo pain on his account:
ยโต เยน ยุษฺมาภิ: ขฺรีษฺเฏ เกวลวิศฺวาส: กฺริยเต ตนฺนหิ กินฺตุ ตสฺย กฺฤเต เกฺลโศ'ปิ สหฺยเต ตาทฺฤโศ วร: ขฺรีษฺฏสฺยานุโรธาทฺ ยุษฺมาภิ: ปฺราปิ,
30 Fighting the same fight which you saw in me, and now have word of in me.
ตสฺมาตฺ มม ยาทฺฤศํ ยุทฺธํ ยุษฺมาภิรทรฺศิ สามฺปฺรตํ ศฺรูยเต จ ตาทฺฤศํ ยุทฺธํ ยุษฺมากมฺ อปิ ภวติฯ
