Mark 7
1 And there came together to him the Pharisees and certain of the scribes who had come from Jerusalem,
અનન્તરં યિરૂશાલમ આગતાઃ ફિરૂશિનોઽધ્યાપકાશ્ચ યીશોઃ સમીપમ્ આગતાઃ|
2 And had seen that some of his disciples took their bread with unclean, that is, unwashed, hands.
તે તસ્ય કિયતઃ શિષ્યાન્ અશુચિકરૈરર્થાદ અપ્રક્ષાલિતહસ્તૈ ર્ભુઞ્જતો દૃષ્ટ્વા તાનદૂષયન્|
3 Now the Pharisees, and all the Jews, do not take food without washing their hands with care, keeping the old rule which has been handed down to them:
યતઃ ફિરૂશિનઃ સર્વ્વયિહૂદીયાશ્ચ પ્રાચાં પરમ્પરાગતવાક્યં સમ્મન્ય પ્રતલેન હસ્તાન્ અપ્રક્ષાલ્ય ન ભુઞ્જતે|
4 And when they come from the market-place, they take no food till their hands are washed; and a number of other orders there are, which have been handed down to them to keep — washings of cups and pots and brass vessels.
આપનાદાગત્ય મજ્જનં વિના ન ખાદન્તિ; તથા પાનપાત્રાણાં જલપાત્રાણાં પિત્તલપાત્રાણામ્ આસનાનાઞ્ચ જલે મજ્જનમ્ ઇત્યાદયોન્યેપિ બહવસ્તેષામાચારાઃ સન્તિ|
5 And the Pharisees and the scribes put the question to him, Why do your disciples not keep the rules of the fathers, but take their bread with unwashed hands?
તે ફિરૂશિનોઽધ્યાપકાશ્ચ યીશું પપ્રચ્છુઃ, તવ શિષ્યાઃ પ્રાચાં પરમ્પરાગતવાક્યાનુસારેણ નાચરન્તોઽપ્રક્ષાલિતકરૈઃ કુતો ભુજંતે?
6 And he said, Well did Isaiah say of you, you false ones: These people give me honour with their lips, but their heart is far from me.
તતઃ સ પ્રત્યુવાચ કપટિનો યુષ્માન્ ઉદ્દિશ્ય યિશયિયભવિષ્યદ્વાદી યુક્તમવાદીત્| યથા સ્વકીયૈરધરૈરેતે સમ્મન્યનતે સદૈવ માં| કિન્તુ મત્તો વિપ્રકર્ષે સન્તિ તેષાં મનાંસિ ચ|
7 But their worship is to no purpose, while they give as their teaching the rules of men.
શિક્ષયન્તો બિધીન્ ન્નાજ્ઞા ભજન્તે માં મુધૈવ તે|
8 For, turning away from the law of God, you keep the rules of men.
યૂયં જલપાત્રપાનપાત્રાદીનિ મજ્જયન્તો મનુજપરમ્પરાગતવાક્યં રક્ષથ કિન્તુ ઈશ્વરાજ્ઞાં લંઘધ્વે; અપરા ઈદૃશ્યોનેકાઃ ક્રિયા અપિ કુરુધ્વે|
9 And he said to them, Truly you put on one side the law of God, so that you may keep the rules which have been handed down to you.
અન્યઞ્ચાકથયત્ યૂયં સ્વપરમ્પરાગતવાક્યસ્ય રક્ષાર્થં સ્પષ્ટરૂપેણ ઈશ્વરાજ્ઞાં લોપયથ|
10 For Moses said, Give honour to your father and mother, and, He who says evil of father or mother, let him have the punishment of death:
યતો મૂસાદ્વારા પ્રોક્તમસ્તિ સ્વપિતરૌ સમ્મન્યધ્વં યસ્તુ માતરં પિતરં વા દુર્વ્વાક્યં વક્તિ સ નિતાન્તં હન્યતાં|
11 But you say, If a man says to his father or his mother, That by which you might have had profit from me is Corban, that is to say, Given to God,
કિન્તુ મદીયેન યેન દ્રવ્યેણ તવોપકારોભવત્ તત્ કર્બ્બાણમર્થાદ્ ઈશ્વરાય નિવેદિતમ્ ઇદં વાક્યં યદિ કોપિ પિતરં માતરં વા વક્તિ
12 You no longer let him do anything for his father or his mother;
તર્હિ યૂયં માતુઃ પિતુ ર્વોપકારં કર્ત્તાં તં વારયથ|
13 Making the word of God of no effect by your rule, which you have given: and a number of other such things you do.
ઇત્થં સ્વપ્રચારિતપરમ્પરાગતવાક્યેન યૂયમ્ ઈશ્વરાજ્ઞાં મુધા વિધદ્વ્વે, ઈદૃશાન્યન્યાન્યનેકાનિ કર્મ્માણિ કુરુધ્વે|
14 And turning to the people again, he said to them, Give ear to me all of you, and let my words be clear to you:
અથ સ લોકાનાહૂય બભાષે યૂયં સર્વ્વે મદ્વાક્યં શૃણુત બુધ્યધ્વઞ્ચ|
15 There is nothing outside the man which, going into him, is able to make him unclean: but the things which come out of the man are those which make the man unclean.
બાહ્યાદન્તરં પ્રવિશ્ય નરમમેધ્યં કર્ત્તાં શક્નોતિ ઈદૃશં કિમપિ વસ્તુ નાસ્તિ, વરમ્ અન્તરાદ્ બહિર્ગતં યદ્વસ્તુ તન્મનુજમ્ અમેધ્યં કરોતિ|
યસ્ય શ્રોતું શ્રોત્રે સ્તઃ સ શૃણોતુ|
17 And when he had gone into the house away from all the people, his disciples put questions to him about the saying.
તતઃ સ લોકાન્ હિત્વા ગૃહમધ્યં પ્રવિષ્ટસ્તદા શિષ્યાસ્તદૃષ્ટાન્તવાક્યાર્થં પપ્રચ્છુઃ|
18 And he said to them, Have even you so little wisdom? Do you not see that whatever goes into a man from outside is not able to make him unclean,
તસ્માત્ સ તાન્ જગાદ યૂયમપિ કિમેતાદૃગબોધાઃ? કિમપિ દ્રવ્યં બાહ્યાદન્તરં પ્રવિશ્ય નરમમેધ્યં કર્ત્તાં ન શક્નોતિ કથામિમાં કિં ન બુધ્યધ્વે?
19 Because it goes not into the heart but into the stomach, and goes out with the waste? He said this, making all food clean.
તત્ તદન્તર્ન પ્રવિશતિ કિન્તુ કુક્ષિમધ્યં પ્રવિશતિ શેષે સર્વ્વભુક્તવસ્તુગ્રાહિણિ બહિર્દેશે નિર્યાતિ|
20 And he said, That which comes out of the man, that makes the man unclean.
અપરમપ્યવાદીદ્ યન્નરાન્નિરેતિ તદેવ નરમમેધ્યં કરોતિ|
21 Because from inside, from the heart of men, come evil thoughts and unclean pleasures,
યતોઽન્તરાદ્ અર્થાન્ માનવાનાં મનોભ્યઃ કુચિન્તા પરસ્ત્રીવેશ્યાગમનં
22 The taking of goods and of life, broken faith between husband and wife, the desire of wealth, wrongdoing, deceit, sins of the flesh, an evil eye, angry words, pride, foolish acts:
નરવધશ્ચૌર્ય્યં લોભો દુષ્ટતા પ્રવઞ્ચના કામુકતા કુદૃષ્ટિરીશ્વરનિન્દા ગર્વ્વસ્તમ ઇત્યાદીનિ નિર્ગચ્છન્તિ|
23 All these evil things come from inside, and make the man unclean.
એતાનિ સર્વ્વાણિ દુરિતાન્યન્તરાદેત્ય નરમમેધ્યં કુર્વ્વન્તિ|
24 And he went away from there to the country of Tyre and Sidon. And he went into a house, desiring that no man might have knowledge of it: and he was not able to keep it secret.
અથ સ ઉત્થાય તત્સ્થાનાત્ સોરસીદોન્પુરપ્રદેશં જગામ તત્ર કિમપિ નિવેશનં પ્રવિશ્ય સર્વ્વૈરજ્ઞાતઃ સ્થાતું મતિઞ્ચક્રે કિન્તુ ગુપ્તઃ સ્થાતું ન શશાક|
25 But a woman, whose little daughter had an unclean spirit, having had news of him, came straight away and went down at his feet.
યતઃ સુરફૈનિકીદેશીયયૂનાનીવંશોદ્ભવસ્ત્રિયાઃ કન્યા ભૂતગ્રસ્તાસીત્| સા સ્ત્રી તદ્વાર્ત્તાં પ્રાપ્ય તત્સમીપમાગત્ય તચ્ચરણયોઃ પતિત્વા
26 Now the woman was a Greek, a Syro-phoenician by birth: and she made a request to him that he would send the evil spirit out of her daughter.
સ્વકન્યાતો ભૂતં નિરાકર્ત્તાં તસ્મિન્ વિનયં કૃતવતી|
27 And he said to her, Let the children first have their food: for it is not right to take the children's bread and give it to the dogs.
કિન્તુ યીશુસ્તામવદત્ પ્રથમં બાલકાસ્તૃપ્યન્તુ યતો બાલકાનાં ખાદ્યં ગૃહીત્વા કુક્કુરેભ્યો નિક્ષેપોઽનુચિતઃ|
28 But she said to him in answer, Yes, Lord: even the dogs under the table take the bits dropped by the children.
તદા સા સ્ત્રી તમવાદીત્ ભોઃ પ્રભો તત્ સત્યં તથાપિ મઞ્ચાધઃસ્થાઃ કુક્કુરા બાલાનાં કરપતિતાનિ ખાદ્યખણ્ડાનિ ખાદન્તિ|
29 And he said to her, For this saying go your way; the evil spirit has gone out of your daughter.
તતઃ સોઽકથયદ્ એતત્કથાહેતોઃ સકુશલા યાહિ તવ કન્યાં ત્યક્ત્વા ભૂતો ગતઃ|
30 And she went away to her house, and saw the child on the bed, and the evil spirit gone out.
અથ સા સ્ત્રી ગૃહં ગત્વા કન્યાં ભૂતત્યક્તાં શય્યાસ્થિતાં દદર્શ|
31 And again he went out from Tyre, and came through Sidon to the sea of Galilee, through the country of Decapolis.
પુનશ્ચ સ સોરસીદોન્પુરપ્રદેશાત્ પ્રસ્થાય દિકાપલિદેશસ્ય પ્રાન્તરભાગેન ગાલીલ્જલધેઃ સમીપં ગતવાન્|
32 And they came to him with one who had no power of hearing and had trouble in talking; and they made a request to him to put his hands on him.
તદા લોકૈરેકં બધિરં કદ્વદઞ્ચ નરં તન્નિકટમાનીય તસ્ય ગાત્રે હસ્તમર્પયિતું વિનયઃ કૃતઃ|
33 And he took him on one side from the people privately, and put his fingers into his ears, and he put water from his mouth on the man's tongue with his finger;
તતો યીશુ ર્લોકારણ્યાત્ તં નિર્જનમાનીય તસ્ય કર્ણયોઙ્ગુલી ર્દદૌ નિષ્ઠીવં દત્ત્વા ચ તજ્જિહ્વાં પસ્પર્શ|
34 And looking up to heaven, he took a deep breath, and said to him, Ephphatha, that is, Be open.
અનન્તરં સ્વર્ગં નિરીક્ષ્ય દીર્ઘં નિશ્વસ્ય તમવદત્ ઇતફતઃ અર્થાન્ મુક્તો ભૂયાત્|
35 And his ears became open, and the band of his tongue was made loose, and his words became clear.
તતસ્તત્ક્ષણં તસ્ય કર્ણૌ મુક્તૌ જિહ્વાયાશ્ચ જાડ્યાપગમાત્ સ સુસ્પષ્ટવાક્યમકથયત્|
36 And he gave them orders not to give news of it to anyone; but the more he made this request, so much the more they made it public.
અથ સ તાન્ વાઢમિત્યાદિદેશ યૂયમિમાં કથાં કસ્મૈચિદપિ મા કથયત, કિન્તુ સ યતિ ન્યષેધત્ તે તતિ બાહુલ્યેન પ્રાચારયન્;
37 And they were overcome with wonder, saying, He has done all things well: he even gives back the power of hearing and the power of talking to those who have been without them.
તેઽતિચમત્કૃત્ય પરસ્પરં કથયામાસુઃ સ બધિરાય શ્રવણશક્તિં મૂકાય ચ કથનશક્તિં દત્ત્વા સર્વ્વં કર્મ્મોત્તમરૂપેણ ચકાર|
