< Lamentations 3 >
1 I am the man who has seen trouble by the rod of his wrath.
(Аләф) Мән униң ғәзәп тайиғини йәп җәбир-зулум көргән адәмдурмән.
2 By him I have been made to go in the dark where there is no light.
Мени У һайдивәтти, Нурға әмәс, бәлки қараңғулуққа маңдурди;
3 Truly against me his hand has been turned again and again all the day.
Бәрһәқ, У күн бойи қолини маңа қайта-қайта һуҗум қилдурди;
4 My flesh and my skin have been used up by him and my bones broken.
(Бәт) Әтлиримни вә терилиримни қақшал қиливәтти, Сүйәклиримни сундурувәтти.
5 He has put up a wall against me, shutting me in with bitter sorrow.
У маңа муһасирә қурди, Өт сүйи вә җапа билән мени қапсивалди.
6 He has kept me in dark places, like those who have been long dead.
У мени өлгили узун болғанлардәк қап қараңғу җайларда турушқа мәҗбур қилди.
7 He has put a wall round me, so that I am not able to go out; he has made great the weight of my chain.
(Гимәл) У мени чиқалмайдиған қилип читлап қоршивалди; Зәнҗиримни еғир қилди.
8 Even when I send up a cry for help, he keeps my prayer shut out.
Мән вақирап нида қилсамму, У дуайимни һеч иштимиди.
9 He has put up a wall of cut stones about my ways, he has made my roads twisted.
У йоллиримни җипсилашқан таш там билән тосувалди, Чиғир йоллиримни әгир-тоқай қиливәтти.
10 He is like a bear waiting for me, like a lion in secret places.
(Даләт) У маңа пайлап ятқан ейиқтәк, Пистирмида ятқан ширдәктур.
11 By him my ways have been turned on one side and I have been pulled in bits; he has made me waste.
Мени йоллиримдин бурап тетма-титма қилди; Мени түгәштүрди.
12 With his bow bent, he has made me the mark for his arrows.
У оқясини керип, Мени оқиниң қариси қилди.
13 He has let loose his arrows into the inmost parts of my body.
(Хе) Оқденидики оқларни бөрәклиримгә санҗитқузди.
14 I have become the sport of all the peoples; I am their song all the day.
Мән өз хәлқимгә рәсва объекти, Күн бойи уларниң мәсқирә нахшисиниң нишани болдум.
15 He has made my life nothing but pain, he has given me the bitter root in full measure.
У маңа зәрдабни тойғичә жутқузуп, Кәкрә сүйини тойғичә ичкүзди.
16 By him my teeth have been broken with crushed stones, and I am bent low in the dust.
(Вав) У чишлиримни шеғил ташлар билән чеқивәтти, Мени күлләрдә түгүлдүрди;
17 My soul is sent far away from peace, I have no more memory of good.
Җеним тинич-хатирҗәмликтин жирақлаштурулди; Арамбәхшниң немә екәнлигини унтуп кәттим.
18 And I said, My strength is cut off, and my hope from the Lord.
Мән: «Дәрманим қалмиди, Пәрвәрдигардин үмүтүм қалмиди» — дедим.
19 Keep in mind my trouble and my wandering, the bitter root and the poison.
(Заин) Мениң хар қилинғанлиримни, сәргәдан болғанлиримни, Әмән вә өт сүйини [йәп-ичкинимни] есиңгә кәлтүргәйсән!
20 My soul still keeps the memory of them; and is bent down in me.
Җеним буларни һәрдайим әсләватиду, Йәргә кирип кәткидәк болмақта.
21 This I keep in mind, and because of this I have hope.
Лекин шуни көңлүмгә кәлтүрүп әсләймәнки, Шуниң билән үмүт қайтидин яниду, —
22 It is through the Lord's love that we have not come to destruction, because his mercies have no limit.
(Хәт) Мана, Пәрвәрдигарниң өзгәрмәс меһриванлиқлири! Шуңа биз түгәшмидуқ; Чүнки Униң рәһимдиллиқлириниң айиғи йоқтур;
23 They are new every morning; great is your good faith.
Улар һәр сәһәрдә йеңилиниду; Сениң һәқиқәт-садиқлиғиң толиму молдур!
24 I said to myself, The Lord is my heritage; and because of this I will have hope in him.
Өз-өзүмгә: «Пәрвәрдигар мениң несивәмдур; Шуңа мән Униңға үмүт бағлаймән» — дәймән.
25 The Lord is good to those who are waiting for him, to the soul which is looking for him.
(Тәт) Пәрвәрдигар Өзини күткәнләргә, Өзини издигән җан егисигә меһривандур;
26 It is good to go on hoping and quietly waiting for the salvation of the Lord.
Пәрвәрдигарниң ниҗатини күтүш, Уни сүкүт ичидә күтүш яхшидур.
27 It is good for a man to undergo the yoke when he is young.
Адәмниң яш вақтида боюнтуруқни көтириши яхшидур.
28 Let him be seated by himself, saying nothing, because he has put it on him.
(Йод) У йеганә болуп сүкүт қилип олтарсун; Чүнки Рәб буни униңға жүклиди.
29 Let him put his mouth in the dust, if by chance there may be hope.
Йүзини топа-тупраққа тәккүзсун, — Еһтимал, үмүт болуп қалар?
30 Let his face be turned to him who gives him blows; let him be full of shame.
Мәңзини урғучиға тутуп бәрсун; Тил-аһанәтләрни тойғичә ишитсун!
31 For the Lord does not give a man up for ever.
(Каф) Чүнки Рәб әбәдил-әбәд инсандин ваз кәчмәйду;
32 For though he sends grief, still he will have pity in the full measure of his love.
Азар бәргән болсиму, Өзгәрмәс меһриванлиқлириниң моллуғи билән ичини ағритиду;
33 For he has no pleasure in troubling and causing grief to the children of men.
Чүнки У инсан балилирини хар қилишни яки азаплашни халиған әмәстур.
34 In a man's crushing under his feet all the prisoners of the earth,
(Ламәд) Йәр йүзидики барлиқ әсирләрни аяқ астида янҗишқа,
35 In his turning away the right of a man before the face of the Most High.
Һәммидин Алий Болғучиниң алдида адәмни өз һәққидин мәһрум қилишқа,
36 In his doing wrong to a man in his cause, the Lord has no pleasure.
Инсанға өз дәвасида увал қилишқа, — Рәб буларниң һәммисигә гувачи әмәсму?
37 Who is able to say a thing, and give effect to it, if it has not been ordered by the Lord?
(Мәм) Рәб уни буйрумиған болса, Ким дегинини әмәлгә ашуралисун?
38 Do not evil and good come from the mouth of the Most High?
Күлпәтләр болсун, бәхит-саадәт болсун, һәммиси Һәммидин Алий Болғучиниң ағзидин кәлгән әмәсму?
39 What protest may a living man make, even a man about the punishment of his sin?
Әнди тирик бир инсан немә дәп ағриниду, Адәм балиси гуналириниң җазасидин немә дәп вайсайду?
40 Let us make search and put our ways to the test, turning again to the Lord;
(Нун) Йоллиримизни тәкшүрүп синап биләйли, Пәрвәрдигарниң йениға йәнә қайтайли;
41 Lifting up our hearts with our hands to God in the heavens.
Қоллиримизни көңлимиз билән биллә әрштики Тәңригә көтирәйли!
42 We have done wrong and gone against your law; we have not had your forgiveness.
Биз итаәтсизлик қилип сәндин йүз өридуқ; Сән кәчүрүм қилмидиң.
43 Covering yourself with wrath you have gone after us, cutting us off without pity;
(Самәқ) Сән өзүңни ғәзәп билән қаплап, бизни қоғлидиң; Сән өлтүрдүң, һеч рәһим қилмидиң.
44 Covering yourself with a cloud, so that prayer may not get through.
Сән Өзүңни булут билән қаплиғансәнки, Дуа-тилавәт униңдин һеч өтәлмәс.
45 You have made us like waste and that for which there is no use, among the peoples.
Сән бизни хәлиқләр арисида дашқал вә ниҗасәт қилдиң.
46 The mouths of all our haters are open wide against us.
(Пе) Барлиқ дүшмәнлиримиз бизгә қарап ағзини йоған ечип [мазақ қилди];
47 Fear and deep waters have come on us, wasting and destruction.
Үстимизгә чүшти алақзадилик вә ора-қапқан, Вәйранчилиқ һәм һалакәт.
48 Rivers of water are running down from my eyes, for the destruction of the daughter of my people.
Хәлқимниң қизи набут болғини үчүн, Көзүмдин яшлар өстәң болуп ақмақта.
49 My eyes are streaming without stopping, they have no rest,
(Айин) Көзүм яшларни үзүлмәй төкүватиду, Улар һеч тохталмайду,
50 Till the Lord's eye is turned on me, till he sees my trouble from heaven.
Таки Пәрвәрдигар асманлардин төвәнгә нәзәр селип [һалимизға] қариғичә.
51 The Lord is unkind to my soul, more than all the daughters of my town.
Мениң көзүм Роһумға азап йәткүзмәктә, Шәһиримниң барлиқ қизлириниң Һали түпәйлидин.
52 They who are against me without cause have gone hard after me as if I was a bird;
(Тсадә) Маңа сәвәпсиз дүшмән болғанлар, Мени қуштәк һәдәп овлап кәлди.
53 They have put an end to my life in the prison, stoning me with stones.
Улар орида җенимни үзмәкчи болуп, Үстүмгә ташни чөриди.
54 Waters were flowing over my head; I said, I am cut off.
Сулар бешимдин тешип ақти; Мән: «Үзүп ташландим!» — дедим.
55 I was making prayer to your name, O Lord, out of the lowest prison.
(Коф) Һаңниң түвлиридин намиңни чақирип нида қилдим, и Пәрвәрдигар;
56 My voice came to you; let not your ear be shut to my breathing, to my cry.
Сән авазимни аңлидиң; Қутулдурушқа нидайимға қулиқиңни юпурувалмиғин!
57 You came near in the day when I made my prayer to you: you said, Have no fear.
Саңа нида қилған күнидә маңа йеқин кәлдиң, «Қорқма» — дедиң.
58 O Lord, you have taken up the cause of my soul, you have made my life safe.
(Рәш) И рәб, җенимниң дәвасини өзүң соридиң; Сән маңа һәмҗәмәт болуп һаятимни қутқуздуң.
59 O Lord, you have seen my wrong; be judge in my cause.
И Пәрвәрдигар, маңа болған уваллиқни көрдүңсән; Мән үчүн һөкүм чиқарғайсән;
60 You have seen all the evil rewards they have sent on me, and all their designs against me.
Сән уларниң маңа қилған барлиқ өчмәнликлирини, Барлиқ қәстлирини көрдуңсән.
61 Their bitter words have come to your ears, O Lord, and all their designs against me;
(Шийн) И Пәрвәрдигар, уларниң аһанәтлирини, Мени барлиқ қәстлигәнлирини аңлидиңсән,
62 The lips of those who came up against me, and their thoughts against me all the day.
Маңа қарши турғанларниң шивирлашлирини, Уларниң күн бойи кәйнимдин кусур-кусур қилишқанлирини аңлидиңсән.
63 Take note of them when they are seated, and when they get up; I am their song.
Олтарғанлирида, турғанлирида уларға қариғайсән! Мән уларниң [мәсқирә] нахшиси болдум.
64 You will give them their reward, O Lord, answering to the work of their hands.
(Тав) Уларниң қоллири қилғанлири бойичә, и Пәрвәрдигар, бешиға җаза яндурғайсән;
65 You will let their hearts be covered over with your curse on them.
Уларниң көңүллирини каҗ қилғайсән! Бу сениң уларға чүшидиған ләнитиң болиду!
66 You will go after them in wrath, and put an end to them from under the heavens of the Lord.
Ғәзәп билән уларни қоғлиғайсән, Уларни Пәрвәрдигарниң асманлири астидин йоқатқайсән!